و از همه مهمتر باید به این نکته انگشت انتقاد گذاشت که چینل های تلویزیونی افغانستان در واقع وسایلی در دست استخبارات خارجی هستند. "طلوع" مستقیما با رژیم خون آشام ایران لنک دارد و درین اواخر به مثابه بلند گوی جبهه ملی عمل میکند. "آریانا"ی بیات بدون و چون و چرا مثل خود آقای بیات به سی آی ای و دولت امریکا وابسته است و در خط سیاست امریکا عمل میکند. همین چند روز قبل وقتی دیدیم قانونی و ضیا مسعود د جریان انتقال پنج میلیون دالر و مقداری زمرد در دوبی دستگیر شدند، این تلویزیون "آریانا" بود که کوشید فوری این خبر مستند را دروغ ثابت کند و مصاحبه های دروغین با آندو انجام داد.
در تلویزیون "آریانا" برنامه نسبتا خوب "قصه های جنگ" است که با درد و اندوه عده‌ای از هموطنان ما میشود از طریق آن مطلع شد، اما این برنامه نیز آنقدر زیر تیغ سانسور بیات قرار دارد که بعضا از مضمون تهی میشود و برای اینکه متحدین "جنگسالار" امریکا افشا نگردند، حتی سال و نام متخلفین این جنایات از برنامه حذف میشود و به مصاحبه کننده گفته میشود که نباید نام عاملان جنایت را بر زبان رانند در حالیکه اکثر آنرا میشود فهمید که قربانیان سالهای سیاه امارت جهادی های خاین هستند که امروز حاکمان کشور زیر سلطه امریکای ما اند.
در افغانستان زیر نام آزادی بیان، این چینل ها و صدها نشریه و رادیو به میدان آمدند اما کثر اینان چیزی برای گفتن ندارند و انگشت به درد اصلی مردم نمی‌گذارند، حتی بیشتر آنان مصداق بوسه به شمشیر جلاد را دارند.
میخواهم علاوه کنم:
و از همه مهمتر باید به این نکته انگشت انتقاد گذاشت که چینل های تلویزیونی افغانستان در واقع وسایلی در دست استخبارات خارجی هستند. "طلوع" مستقیما با رژیم خون آشام ایران لنک دارد و درین اواخر به مثابه بلند گوی جبهه ملی عمل میکند. "آریانا"ی بیات بدون و چون و چرا مثل خود آقای بیات به سی آی ای و دولت امریکا وابسته است و در خط سیاست امریکا عمل میکند. همین چند روز قبل وقتی دیدیم قانونی و ضیا مسعود د جریان انتقال پنج میلیون دالر و مقداری زمرد در دوبی دستگیر شدند، این تلویزیون "آریانا" بود که کوشید فوری این خبر مستند را دروغ ثابت کند و مصاحبه های دروغین با آندو انجام داد.
در تلویزیون "آریانا" برنامه نسبتا خوب "قصه های جنگ" است که با درد و اندوه عده‌ای از هموطنان ما میشود از طریق آن مطلع شد، اما این برنامه نیز آنقدر زیر تیغ سانسور بیات قرار دارد که بعضا از مضمون تهی میشود و برای اینکه متحدین "جنگسالار" امریکا افشا نگردند، حتی سال و نام متخلفین این جنایات از برنامه حذف میشود و به مصاحبه کننده گفته میشود که نباید نام عاملان جنایت را بر زبان رانند در حالیکه اکثر آنرا میشود فهمید که قربانیان سالهای سیاه امارت جهادی های خاین هستند که امروز حاکمان کشور زیر سلطه امریکای ما اند.
در افغانستان زیر نام آزادی بیان، این چینل ها و صدها نشریه و رادیو به میدان آمدند اما کثر اینان چیزی برای گفتن ندارند و انگشت به درد اصلی مردم نمی‌گذارند، حتی بیشتر آنان مصداق بوسه به شمشیر جلاد را دارند.