اختلافات زبانهای فارسی و پشتو یقیناً بخشی از سیاست های "تفرقه بیانداز و حکومت بکن!" بیگانه هاست. اما گناه مسئولین بلند پایۀ حکومتی در این است که اکثریت مطلق ایشان اجیر و نوکر بوده و اگر بخواهیم در گذشتۀ نچندان دور مثال بدهیم، بهترین مثال آن خاندان سلطنتئ (آل یحی) بودند که با آنکه خود به زبان پشتو تکلم نمیتوانستند اما به امر باداران خارجئ خود پروژه هائ را تحت نام (پشتو تولنه...) براه انداختند که تا اندازۀ زیادی باعث بوجود آمدن اختلافات و نفاق میان مردم عادی و از همه جا بیخبر افغانستان گردید. ظاهر شاه با آنکه تا آخرین روز زنده گی اش نمیتوانست یک جمله را بدون مشکل به زبان پشتو بگوید، دانستن این زبان را بر مامورین دولتی جبری اعلان نموده بود... و اصطلاحات پوهنتون، روغتون، میلمستون... را کوشیدند به شکل اجباری بر تمام مردم کشور بقبولانند اما بیخبر از اینکه با زور نمیشود انسانها را به هیچ جایی فرستاد ولو به دوزخ!
امیدوارم مردم کشورم هر چه زود تر به کمک تعلیم و تربیۀ عاری از تعصب به گوهر علم دسترسی یافته تا بطور آکاهانه با این پدیده هائ شوم استعماری به مبارزه برخیزند (که بعید به نظر میرسد...).
اگر نوشتن کلمۀ پوهنتون مردم پشتو زبانرا با فرهنگ و دانشمند ثابت کند هیچ فردی هرگز بر نوشتن مترادف آن (دانشگاه) در پهلوی آن پافشاری نخواهد کرد اما متأسفانه با آنکه اسامئ تمامئ ارگان هائ دولتی با پسوند (تون) مزین گردیده بازهم شاهد جنایات متکلمین همین زبان بر علیه معارف هستیم که سوزاندن مکاتب و کتابخانه ها مثال خوبی برای این ادعاست.
بدون شک مشکل در میان توده های مردم عادئ کشور نه بلکه در وجود کثیف تکنوکرات هائ روشنفکر نمائ مزدور است.
اختلافات زبانهای فارسی و پشتو یقیناً بخشی از سیاست های "تفرقه بیانداز و حکومت بکن!" بیگانه هاست. اما گناه مسئولین بلند پایۀ حکومتی در این است که اکثریت مطلق ایشان اجیر و نوکر بوده و اگر بخواهیم در گذشتۀ نچندان دور مثال بدهیم، بهترین مثال آن خاندان سلطنتئ (آل یحی) بودند که با آنکه خود به زبان پشتو تکلم نمیتوانستند اما به امر باداران خارجئ خود پروژه هائ را تحت نام (پشتو تولنه...) براه انداختند که تا اندازۀ زیادی باعث بوجود آمدن اختلافات و نفاق میان مردم عادی و از همه جا بیخبر افغانستان گردید. ظاهر شاه با آنکه تا آخرین روز زنده گی اش نمیتوانست یک جمله را بدون مشکل به زبان پشتو بگوید، دانستن این زبان را بر مامورین دولتی جبری اعلان نموده بود... و اصطلاحات پوهنتون، روغتون، میلمستون... را کوشیدند به شکل اجباری بر تمام مردم کشور بقبولانند اما بیخبر از اینکه با زور نمیشود انسانها را به هیچ جایی فرستاد ولو به دوزخ!
امیدوارم مردم کشورم هر چه زود تر به کمک تعلیم و تربیۀ عاری از تعصب به گوهر علم دسترسی یافته تا بطور آکاهانه با این پدیده هائ شوم استعماری به مبارزه برخیزند (که بعید به نظر میرسد...).
اگر نوشتن کلمۀ پوهنتون مردم پشتو زبانرا با فرهنگ و دانشمند ثابت کند هیچ فردی هرگز بر نوشتن مترادف آن (دانشگاه) در پهلوی آن پافشاری نخواهد کرد اما متأسفانه با آنکه اسامئ تمامئ ارگان هائ دولتی با پسوند (تون) مزین گردیده بازهم شاهد جنایات متکلمین همین زبان بر علیه معارف هستیم که سوزاندن مکاتب و کتابخانه ها مثال خوبی برای این ادعاست.
بدون شک مشکل در میان توده های مردم عادئ کشور نه بلکه در وجود کثیف تکنوکرات هائ روشنفکر نمائ مزدور است.
به امید هوشیار شدن هر چه زود تر مردم کشورم!