Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 8075

فارسی و پشتو، جنگ يا دوستی؟

3 جنوری 2008, 01:07

دوستان سلام مشکل زبان در ا فغانستان متاسفانه به حیث دست آویز ی برای سلطه از مدت های مدیدی مورد استفاده قرار گرفته است که سر نخ باز به خانۀ جنایت انگلیس میکشد .اصلا آنچه به حیث تازه ترین جنایت منطقه رخ داد (قتل بی نظیر بوتو) از همین شهکار های مملو از خباثت انگلیس بود که را حل ها را به چنان منجلابی میکشد که هیچ را هی ممکن نمی نماید . منطقۀ افغانستان یاکستان وهنر که از قرن ها در آتش شیطنت انگلیس می سوزد و با طزق مختلف آتش جنگ را شعله ور نگه داشته است یکی از مهم ترین وسیله های آن زبان بوده است. یک سری بزنیم به دوصد سال گذشته مگر مشکلی بنام مشکل زبان در منطقه وجود داشته است . هر گز نه زبان فارسی زبا ن عام منطقه بود از گردیز تا بدخشان واز جوزجان تا قندهار وهیر مند . مگر شهر قندهار مهد ادب فارسی نبوده است مگر کابل شاه صابری برای احمدشاه ابدالی به کدام زبان نوشت و مگر دیوان احمد شاه و زمان شاه و شاه شجاع به کدام زبان بوده است از نو شته های که بر در و دیوار آبدات تاریخی هندوستان بر جای مانده تا اثار و کتیبه های فراوان داخل افغانستان امروزی . زبان زیبای یشتو به حیث یک زبان محلی برای داد وستد منطقه ای مورد استفاده قرار میگرفت . یوهاند حبیبی که با ابداعات وکشفیات عجیبه به حکم خاندان رذل شاهی و به ویژه محمد نعیم ملعون فارسی ستیزی را آغاز کرد ویشتو را بزرگ جلوه داد داد ییامد های نا خوش ایندی در قبال داشت اگر مرحوم حبیبی چند سال دیگری به همان منوال کار میکرد یقینا اشعار یشتوی مولا نا و سنایی و ناصر خسرو را نیز کشف میکرد و ما شاید مجبور می شدیم در آینده مولانای افغان و یا سنایی افغان وناصر حسر و افغان بگوییم البته این کثافت بازی ها دز آینده به آسانی قابل حل نیسنتد

این نوشتار ادامه دارد

سهراب کابلی

جستجو در کابل پرس