سندی دال بر دعوت ربانی از جنرال حمیدگل منحیث مشاورش

ريچارد هوگلند، سفير آمريکا در تاجيکستان

ريچارد هوگلند
"من در سال ۱۹۸۰ در شهر پيشاور پاکستان ديپلمات بودم.
در کنار کمک به جنبش مقاومت با انجمن مطبوعات بين المللی نيز در تماس بودم. مطبوعات سوالاتی را مطرح می کرد که جواب آنها برايم آسان نبود. يکی از اين سوالات در مورد موشکهای استينگر بود. موضوع اين راکت ها و آموزش افغان ها در اين رابطه موضوعات بسيار محرمانه ای بودند.

در سال اول تصميم من چنين بود که از استينگر ياد نکنم اما بعدا مقررات تغيير کرد. تعداد بيشتری از اعضای کنگره آمريکا از نزديک اوضاع جنگ بين افغانستان با شوروی را نظارت می کردند.

يک روز گروهی از اعضای کنگره را برای ملاقات با يکی از فرماندهان مقاومت بردم. چون فرمانده هنوز آماده ملاقات با ما نبود، معاون وی ما را در خانه ای مصروف ساخته بود. او گفت، می خواهيد چيزی را برايتان نشان دهم؟ دروازه گاراژ را باز کرد، داخل گاراژ پر از صندوق های حامل موشک استينگر وجود داشت.

موضوع ديگری که از ياد من نمی رود، اين است که يکی از عصرهای تابستان بود که من تا دير وقت کار می کردم. منشی من آمد و گفت که يک جوان افغان می خواهد با شما ملاقات کند، اجازه بدهم يا خير؟

گفتم، بله، اجازه دهيد. او در حالی که لباس مرتب و تميزی به تن داشت، در مقابل من نشست. او گفت، شما در مورد افغان ها هيچ معلوماتی نداريد. من می خواهم در اين مورد برايتان معلومات دهم، تا شما آنها را خوب بشناسيد.

از حرف های وی خوشم آمد. با هم دوست شديم. او برايم درس می داد. سالها با هم دوست باقی مانديم. اسم او حامد کرزی بود."