آغای شهیر .
آتش به دو دست خویش در خرمن خویش / ما خود زده ایم ، چه نالیم از دشمن خویش /
کاش آسمان به سر مردم چپه میشد ، کاش فرو می ریخت . ایکاش سنگ فتنۀ کودتاچیان نمیبارید ، تا هست و بود ملت بخاطر چند جاه طلب خاین ، برباد فنا نمی رفت . اردوی حافظ ناموس ملت از هم پاشید ، ناموس مردم جلو چشم شان «درافشار و میکروریانها » زیر دست و پای وحشیان ضجه زنان ، عفت و جان باختند ، 400 زن و دختر مردم بدست سیافیان و شورای نظار افتاد . تاراج کبیر در شهر در جریان و کودتا چیان خاین در گارنیزیون به خوش خدمتی مشغول تسلیمدهی به آمر صاحب بودند . عکسها گواه هست . جعد شب به شهر سایه انداخت ، همه جا وحشت مرگ . وتنها در محفل عظیمی و بریالی جان ، با جنرال بابه جان و فوزی و علومی و دیگر آدم های هزار چهره ، بوی کباب و شراب بود در روشنی چراغ های گیس . حالی تو ، نه کِرکِر ، کی کِرکِر ؟ ماکیان ... آب که سربالا میرود ، قورباقه ابوعطا می خواند . میگی نجیب سیاست یاد نداشت ؟ اگر سیاست ، خیانت است ؟ راستی که شما استادید والله . لیکن گاهی کور میخوانی ، بودنه . وختی آمر صاحب عفت و ناموس تان را گرفت ، در پشت تان تف انداخت . علومی را توسط قوماندان قسیم ترور کرد ، بریالی جان پیش و شما بگیل بودنه ها از پس ، زیر چپن دوستم . و بعد هم مثل جن گرفتگی ها مسابقۀ دوش به سمت حیرتان و ماورالنهر . ای والله ی تان . عظیمی میگه : راپور آمد که از بلاک مقابل با راکت انداز به خانه ات فیر میشه ؟! بهانه برای فرار . علومی که ترور شد ، عقل بسر دیوانه ها آمد . نی والله . دیگه چوکی نیست . ترور شروع شد . بیا بپر ... دگر جنرال با ستاره های سری شانه ، فیته های سرخ در دو سمت پطلون ، مثل موش ازین غار به اون غار ، در جستجوی لانه . شرم و ننگ ...ای لعنت خدا به هر چه خاین هست ، باد .
آری : آنانیکه سر دادند و سنگر ندادند هستند، گرچه پیر شده اند ، چراغ راه جوانان شان اند هنوز . اینبار با شناخت از خاین و خایف و خود فروشان ووطنفروشان ، راه شان را نیک میدانند ... و دار ها در میدان شهر ، در انتظار اند .
آغای شهیر .
آتش به دو دست خویش در خرمن خویش / ما خود زده ایم ، چه نالیم از دشمن خویش /
کاش آسمان به سر مردم چپه میشد ، کاش فرو می ریخت . ایکاش سنگ فتنۀ کودتاچیان نمیبارید ، تا هست و بود ملت بخاطر چند جاه طلب خاین ، برباد فنا نمی رفت . اردوی حافظ ناموس ملت از هم پاشید ، ناموس مردم جلو چشم شان «درافشار و میکروریانها » زیر دست و پای وحشیان ضجه زنان ، عفت و جان باختند ، 400 زن و دختر مردم بدست سیافیان و شورای نظار افتاد . تاراج کبیر در شهر در جریان و کودتا چیان خاین در گارنیزیون به خوش خدمتی مشغول تسلیمدهی به آمر صاحب بودند . عکسها گواه هست . جعد شب به شهر سایه انداخت ، همه جا وحشت مرگ . وتنها در محفل عظیمی و بریالی جان ، با جنرال بابه جان و فوزی و علومی و دیگر آدم های هزار چهره ، بوی کباب و شراب بود در روشنی چراغ های گیس . حالی تو ، نه کِرکِر ، کی کِرکِر ؟ ماکیان ... آب که سربالا میرود ، قورباقه ابوعطا می خواند . میگی نجیب سیاست یاد نداشت ؟ اگر سیاست ، خیانت است ؟ راستی که شما استادید والله . لیکن گاهی کور میخوانی ، بودنه . وختی آمر صاحب عفت و ناموس تان را گرفت ، در پشت تان تف انداخت . علومی را توسط قوماندان قسیم ترور کرد ، بریالی جان پیش و شما بگیل بودنه ها از پس ، زیر چپن دوستم . و بعد هم مثل جن گرفتگی ها مسابقۀ دوش به سمت حیرتان و ماورالنهر . ای والله ی تان . عظیمی میگه : راپور آمد که از بلاک مقابل با راکت انداز به خانه ات فیر میشه ؟! بهانه برای فرار . علومی که ترور شد ، عقل بسر دیوانه ها آمد . نی والله . دیگه چوکی نیست . ترور شروع شد . بیا بپر ... دگر جنرال با ستاره های سری شانه ، فیته های سرخ در دو سمت پطلون ، مثل موش ازین غار به اون غار ، در جستجوی لانه . شرم و ننگ ...ای لعنت خدا به هر چه خاین هست ، باد .
آری : آنانیکه سر دادند و سنگر ندادند هستند، گرچه پیر شده اند ، چراغ راه جوانان شان اند هنوز . اینبار با شناخت از خاین و خایف و خود فروشان ووطنفروشان ، راه شان را نیک میدانند ... و دار ها در میدان شهر ، در انتظار اند .