• خودمختاری پشتون ها حق مسلم آنان است؛ خودمختاری غیر پشتون ها جرم و خیانت ملی!
  29 جولای, بوسيله‌ى کابل پرس خبری

  پشتون های پاکستانی همین اکنون در حاکمیتی فدرال، دارای وضعیت خودمختار هستند و تقریبن 100 در 100 از جمعیت مناطق قبیله ای فدرال پاکستان را تشکیل می دهند. مناطق قبایلی پشتون در فغانستان نیز بصورت غیر رسمی، خودمختار محسوب می شوند. چرا که بصورت عموم تصمیمات را خودشان می گیرند و اجرا می کنند؛ مالیات چندانی به حکومت مرکزی نمی دهند و تقریبن معاف از مالیات و دادن پول برق و آب و...محسوب می شوند. سالانه در مناطق قبایلی فغانستان میلیارها دالر از راه تولید و قاچاق مواد مخدر جابجا می شود که هیچ نفع مالی برای فغانستان ندارد و تنها گروه های جنایتکار مانند طالبان، روسای (...)

• جنبش روشنایی و ارگ، منشور ملی هزارستان و ضرورت دیالوگ استراتژيک با تاجیک، تورکمن و اوزبیک
  25 جولای, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  دو
  اعضای شورای جنبش روشنایی و ارگ باید در نشست های احتمالی آتی خود طرف های بین المللی را نیز به میز گفتگوی چند جانبه بیاورند تا تضمین هایی از جانب آنان نیز دریافت شود و افکار عمومی به شفافیت نشست های مشترک کمی اطمینان کنند. یک: حداقل دو ناظر بی طرف بین المللی باید در نشست ها باشند که یکی از آن ها سازمان ملل و نمایندگی آن باشد. دو: نمایندگان اختیار دار بخش مالی مانند بانک آسیایی در جریان مذاکرات حضور داشته باشند و اسناد رسمی پروژه های انکشافی باید به تایید اعضای شورای جنبش روشنایی برسند. سه: در قسمت امنیت یکی از تعهدات ارگ به مردم هزاره و غیر هزاره باید (...)

• قالین روی خاک: نکاتی در مورد سفر سرور دانش به محروم ترین ولایت، دایکندی
  22 جولای, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  عکسی که می بینید مربوط به سفر چند ساعته ی محترم سرور دانش به نیلی می باشد. قالین فرش شده روی خاک، بخوبی بخشی از مشکلات دایکندی را نشان می دهد که نتیجه ی مستقیم تبعیض حکومتی است که آقای دانش زمانی وزیر عدلیه ی آن بود و حالا معاون دوم ریاست جمهوری آن، هر چند ریاست جمهوری آن کاملن غیر قانونی و خلاف خواست مردمی است که در انتخابات مضحک فغانستان شرکت کرده بودند. به هر حال، انتظار می رفت سفر آقای دانش بجای چند ساعت، یک یا دو روز حداقل طول می کشید، یک شب را در تاریکی و سکوت دایکندی می گذراندند و به اولسوالی های مختلف، حالا نه با موتر با همان هلیکوپتر می رفتند و (...)

• حنیف اتمر فرصت های استراتژيک غیر پشتون ها را در آسیای میانه از آنان می گیرد
  19 جولای, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  لازم نیست توضیح داده شود چرا حنیف اتمر دشمن سرسخت مردم غیر پشتون می باشد. در مورد برنامه های تبعیض آمیز او علیه هزاره ها، پلان های او برای سرکوب خونین اعتراضات مردمی و ترور رهبران غیر پشتون زیاد نوشته شده است. آنچه در این یادداشت کوتاه می خواهم توجه شما را به آن جلب کنم، حرکت بسیار دقیق اتمر و حلقه ی همکار او برای سوزاندن فرصت های استراتژيک غیر پشتون ها در آسیای میانه می باشد. او یکی از مهره های اصلی بریتانیا است و حتا اگر اشرف غنی احمدزی نیز بخواهد، او را نمی تواند برکنار کند. او در یک و نیم دهه ی گذشته، کنترل قابل توجهی بر منابع مالی فغانستان بويژه کمک (...)

• زبان پشتو و فرصت های کاری از دست رفته برای جوانان تحصیل کرده غیر پشتون
  12 جولای, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  من جوانان تحصیل کرده ی زیادی را می شناسم که با وجود داشتن شرایط لازم، در ابتدا به دلیل پشتون نبودن از کار در نهادهای دولتی و غیر دولتی و نیز سازمان های بین المللی محروم شده اند. کسانی که درخواست کار این جوانان تحصیل کرده را رد می کنند یک توجیه دارند و آن این که پشتو زبان ملی است و یکی از شرایط مهم بدست آوردن این شغل و وظیفه، دانستن این زبان می باشد. با این وجود سوی دیگر معادله رعایت نمی شود و آن اینکه درخواست کننده کار باید مسلط به زبان دری نیز باشد. تصمیم گیرندگان در مورد پذیرش کارمند بصورت معمول یک توجیه دیگر دارند و آن اینکه پشتو زبانان بصورت اتومات، (...)

• ویران باد کاخ ظلم و استبداد!
  11 نوامبر 2015, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  یکی از دستاوردهای تظاهرات عدالتخواهی مردم ما، محاصره کردن ارگ استبداد و کاخ ظلم و پای گذاشتن مردم عادی به آن است که تقریبن مانند تابو محسوب می شد. اکنون این تقریبن تابو شکسته شد و از این پس بارها شاهد خواهیم بود که دروازه ارگ از طرف مردم باز خواهد شد و چه بسا مانند لویی شانزدهم که توسط مردم در میدان انقلاب پاریس گردن زده شد، چند کوچی طالب نیز توسط مردم گردن زده شوند!
  انقلاب فرانسه یک شب و یک روز نبود. انقلاب فرانسه که جهان را (البته بجر فغانستانی که قبایل افغان با کمک انگلیسی ها ساختند) تکان داد حدود ده سال طول کشید و الهام بخش جنبش های آزادیخواهانه در (...)

• خرابکاران اینترنتی افغان و احزاب پیشاوری
  9 فبروری 2015, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  خرابکاران اینترنتی افغان
  از تقریبن ده روز پیش به اینسو، عده ای خرابکار اینترنتی تلاش های زیادی روی دست گرفته اند تا به شیوه های مختلف سرور اختصاصی کابل پرس را از کار انداخته و در کار این رسانه ی آزاد اختلال ایجاد کنند. این خرابکاران اینترنتی زیر عنوان هایی مانند ارتش سایبری طالبان افغان، ارتش سایبری افغان و نیروی سایبری افغان دور هم جمع شده اند. آی پی های بیشتر این خرابکاران بدست آمده و مشخص شده که تعدادی از آنان در پاکستان مستقر می باشند، تعدادی هم در آلمان، بریتانیا و افغانستان.
  این خرابکاران به سه شکل تلاش دارند تا سرور اختصاصی کابل پرس را از کار (...)

• کابل پرس بر اساس قوانین افغانستان فعالیت نمی کند و رسانه ای خنثا و بی طرف نمی باشد
  31 جنوری 2015, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  روز گذشته مطلبی در کابل پرس نشر شد که همانند موجی صفحات فیسبوک کاربران مربوط به کشوری که فعلن افغانستان نام دارد را در نوردید. این مطلب در کمتر از چند ساعت مخالفان و موافقان زیادی پیدا کرد. توجه اصلی مخالفان و موافقان این مطلب، عکس هایی از سوزاندن بیرق افغانستان بودکه همراه مطلب به نشر رسیده بودند. چند ساعت پس از انتشاراین مطلب، فرستنده (فرستندگان) خواستند که مطلب از کابل پرس بصورت موقت حذف شود و بنا به این درخواست، همینگونه نیز شد. در این میان مخالفان دلایل خود را داشتند و موافقان نیز همچنین. برای نمونه مخالفان، بیرق افغانستان را نشان ملی برای همه ی مردم (...)

• طرح مسایل قومی جرم نیست؛ آنچه جرم است برتری نژادی ست!
  14 جولای 2014, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  مسایل قومی بسیار مهم می باشند. بويژه در جایی مانند افغانستان که حکومت آن نخواهد به تعهدات داخلی و بین المللی در قبال حقوق بشر پایبند باشد. از جمله تعهدات بین المللی حکومت ها در این زمینه موارد زیر می باشند: کنوانسیون بین المللی برچیدن هر شکل تبعیض نژادی International Convention on the Elimination of All Forms of Racial Discrimination http://www.ohchr.org/EN/ProfessionalInterest/Pages/CERD.aspx کنوانسیون منع و مجازات جنایت نسل کشی Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide http://www.hrweb.org/legal/genocide.html دادگاه یا محکمه بین (...)

• مانیفست های جمعی شعر
  24 دسامبر 2013, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  در چند سال اخیر جوانان زیادی را از افغانستان می بینم که به شعر بی وزن و قافیه روی آورده اند. بی وزن و قافیه را از این جهت بکار می برم که شعر شاعران کشوری که افغانستان نام دارد، در تاریخ خود فاصله ی چندانی از وزن و قافیه ندارند. برای همین هم نمی توانم در صحبت از شعر این کشور، از فرم های جمعی شعر که پس از عبور از وزن و قافیه بوجود آمده اند و سپس فرم های شخصی تر شعر معاصر که در هر شعر شاعر آفریده می شود سخن بگویم. شاید وقت آن باشد که نوپردازانی گرد هم آیند و با ارایه ی مانیفست های جمعی، فاصله ی خود را از وزن و قافیه و نگاه سنتی به شعر بیشتر کنند. رگه های خوبی (...)

0 | 10 | 20 | 30 | 40