• قالین روی خاک: نکاتی در مورد سفر سرور دانش به محروم ترین ولایت، دایکندی
  22 جولای, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  عکسی که می بینید مربوط به سفر چند ساعته ی محترم سرور دانش به نیلی می باشد. قالین فرش شده روی خاک، بخوبی بخشی از مشکلات دایکندی را نشان می دهد که نتیجه ی مستقیم تبعیض حکومتی است که آقای دانش زمانی وزیر عدلیه ی آن بود و حالا معاون دوم ریاست جمهوری آن، هر چند ریاست جمهوری آن کاملن غیر قانونی و خلاف خواست مردمی است که در انتخابات مضحک فغانستان شرکت کرده بودند. به هر حال، انتظار می رفت سفر آقای دانش بجای چند ساعت، یک یا دو روز حداقل طول می کشید، یک شب را در تاریکی و سکوت دایکندی می گذراندند و به اولسوالی های مختلف، حالا نه با موتر با همان هلیکوپتر می رفتند و (...)

• حنیف اتمر فرصت های استراتژيک غیر پشتون ها را در آسیای میانه از آنان می گیرد
  19 جولای, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  لازم نیست توضیح داده شود چرا حنیف اتمر دشمن سرسخت مردم غیر پشتون می باشد. در مورد برنامه های تبعیض آمیز او علیه هزاره ها، پلان های او برای سرکوب خونین اعتراضات مردمی و ترور رهبران غیر پشتون زیاد نوشته شده است. آنچه در این یادداشت کوتاه می خواهم توجه شما را به آن جلب کنم، حرکت بسیار دقیق اتمر و حلقه ی همکار او برای سوزاندن فرصت های استراتژيک غیر پشتون ها در آسیای میانه می باشد. او یکی از مهره های اصلی بریتانیا است و حتا اگر اشرف غنی احمدزی نیز بخواهد، او را نمی تواند برکنار کند. او در یک و نیم دهه ی گذشته، کنترل قابل توجهی بر منابع مالی فغانستان بويژه کمک (...)

• زبان پشتو و فرصت های کاری از دست رفته برای جوانان تحصیل کرده غیر پشتون
  12 جولای, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  من جوانان تحصیل کرده ی زیادی را می شناسم که با وجود داشتن شرایط لازم، در ابتدا به دلیل پشتون نبودن از کار در نهادهای دولتی و غیر دولتی و نیز سازمان های بین المللی محروم شده اند. کسانی که درخواست کار این جوانان تحصیل کرده را رد می کنند یک توجیه دارند و آن این که پشتو زبان ملی است و یکی از شرایط مهم بدست آوردن این شغل و وظیفه، دانستن این زبان می باشد. با این وجود سوی دیگر معادله رعایت نمی شود و آن اینکه درخواست کننده کار باید مسلط به زبان دری نیز باشد. تصمیم گیرندگان در مورد پذیرش کارمند بصورت معمول یک توجیه دیگر دارند و آن اینکه پشتو زبانان بصورت اتومات، (...)

• ویران باد کاخ ظلم و استبداد!
  11 نوامبر 2015, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  یکی از دستاوردهای تظاهرات عدالتخواهی مردم ما، محاصره کردن ارگ استبداد و کاخ ظلم و پای گذاشتن مردم عادی به آن است که تقریبن مانند تابو محسوب می شد. اکنون این تقریبن تابو شکسته شد و از این پس بارها شاهد خواهیم بود که دروازه ارگ از طرف مردم باز خواهد شد و چه بسا مانند لویی شانزدهم که توسط مردم در میدان انقلاب پاریس گردن زده شد، چند کوچی طالب نیز توسط مردم گردن زده شوند!
  انقلاب فرانسه یک شب و یک روز نبود. انقلاب فرانسه که جهان را (البته بجر فغانستانی که قبایل افغان با کمک انگلیسی ها ساختند) تکان داد حدود ده سال طول کشید و الهام بخش جنبش های آزادیخواهانه در (...)

• خرابکاران اینترنتی افغان و احزاب پیشاوری
  9 فبروری 2015, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  خرابکاران اینترنتی افغان
  از تقریبن ده روز پیش به اینسو، عده ای خرابکار اینترنتی تلاش های زیادی روی دست گرفته اند تا به شیوه های مختلف سرور اختصاصی کابل پرس را از کار انداخته و در کار این رسانه ی آزاد اختلال ایجاد کنند. این خرابکاران اینترنتی زیر عنوان هایی مانند ارتش سایبری طالبان افغان، ارتش سایبری افغان و نیروی سایبری افغان دور هم جمع شده اند. آی پی های بیشتر این خرابکاران بدست آمده و مشخص شده که تعدادی از آنان در پاکستان مستقر می باشند، تعدادی هم در آلمان، بریتانیا و افغانستان.
  این خرابکاران به سه شکل تلاش دارند تا سرور اختصاصی کابل پرس را از کار (...)

• کابل پرس بر اساس قوانین افغانستان فعالیت نمی کند و رسانه ای خنثا و بی طرف نمی باشد
  31 جنوری 2015, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  روز گذشته مطلبی در کابل پرس نشر شد که همانند موجی صفحات فیسبوک کاربران مربوط به کشوری که فعلن افغانستان نام دارد را در نوردید. این مطلب در کمتر از چند ساعت مخالفان و موافقان زیادی پیدا کرد. توجه اصلی مخالفان و موافقان این مطلب، عکس هایی از سوزاندن بیرق افغانستان بودکه همراه مطلب به نشر رسیده بودند. چند ساعت پس از انتشاراین مطلب، فرستنده (فرستندگان) خواستند که مطلب از کابل پرس بصورت موقت حذف شود و بنا به این درخواست، همینگونه نیز شد. در این میان مخالفان دلایل خود را داشتند و موافقان نیز همچنین. برای نمونه مخالفان، بیرق افغانستان را نشان ملی برای همه ی مردم (...)

• طرح مسایل قومی جرم نیست؛ آنچه جرم است برتری نژادی ست!
  14 جولای 2014, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  مسایل قومی بسیار مهم می باشند. بويژه در جایی مانند افغانستان که حکومت آن نخواهد به تعهدات داخلی و بین المللی در قبال حقوق بشر پایبند باشد. از جمله تعهدات بین المللی حکومت ها در این زمینه موارد زیر می باشند: کنوانسیون بین المللی برچیدن هر شکل تبعیض نژادی International Convention on the Elimination of All Forms of Racial Discrimination http://www.ohchr.org/EN/ProfessionalInterest/Pages/CERD.aspx کنوانسیون منع و مجازات جنایت نسل کشی Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide http://www.hrweb.org/legal/genocide.html دادگاه یا محکمه بین (...)

• مانیفست های جمعی شعر
  24 دسامبر 2013, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  در چند سال اخیر جوانان زیادی را از افغانستان می بینم که به شعر بی وزن و قافیه روی آورده اند. بی وزن و قافیه را از این جهت بکار می برم که شعر شاعران کشوری که افغانستان نام دارد، در تاریخ خود فاصله ی چندانی از وزن و قافیه ندارند. برای همین هم نمی توانم در صحبت از شعر این کشور، از فرم های جمعی شعر که پس از عبور از وزن و قافیه بوجود آمده اند و سپس فرم های شخصی تر شعر معاصر که در هر شعر شاعر آفریده می شود سخن بگویم. شاید وقت آن باشد که نوپردازانی گرد هم آیند و با ارایه ی مانیفست های جمعی، فاصله ی خود را از وزن و قافیه و نگاه سنتی به شعر بیشتر کنند. رگه های خوبی (...)

• آيا می خواهید با طالبان هموطن باشید؟
  18 نوامبر 2013, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  اگر هر قراردادی با آمریکایی ها بسته می شود، این قرار باید منافع دو طرف را در پی داشته باشد. کرزی و مافیای چند سری که خود مهره ی آن است از مردم ما نمایندگی نمی کنند. مافیای چند سر، دست به کشتار می زند، اشغال می کند، کوچی طالب می پروراند، انتحار می کند، مواد مخدر تولید و قاچاق می کند و به جنگ انسان ها، حیوانات و موجودات و غیر موجودات می رود.
  شرکت کرزی و سایر مهره های این مافیا، در عقد هرگونه قرارداد مهم، به ضرر و آسیب ملتی ست که سه قرن شدیدترین جنایات ضد بشری علیه آن سازمان داده شده و اجرا می شود. از پیامد اینگونه قراردادها، حتمن و مانند همیشه، عده ای محدود، (...)

• لشکر 110000 کوچی عبدالرحمان تکثیر شده، کوچی طالبان قرن 21 می باشند
  12 اكتبر 2013, بوسيله‌ى کامران میرهزار

  طالب نکتایی پوش اشرف غنی احمدزی که یکی از سران معنوی کوچی می باشد، نمونه ی تمام عیار یک هیپوکراتیک است. او در دانشگاه کاتب وقتی از تاریخ فیض محمد کاتب هزاره و جنگ های عبدالرحمان صحبت می کند، از هزارستان (هزاره جات) نام نمی برد و آن را افغانستان مرکزی می نامد. هزارستان در زمان عبدالرحمان از جنوبی ترین نقطه افغانستان فعلی شروع و مرزهایش تا مناطق وسیعی در شمال و غرب می رسید. خبرنگار تایمز در کلکته دو بار گزارش می دهد که عبدالرحمان یکبار چهل هزار و بار دیگر هفتاد هزار اطرافی و کوچی افغان را بخش هایی از هند و پاکستان فعلی جمع و به جنگ هزاره روان کرده و وعده ی (...)

0 | 10 | 20 | 30 | 40