با سلام و درود. با تائید آنچه در نوشته آقای هاتف در مورد راوا آمده. از سالیان دیری راوا با انبوهی از کژاندیشی و بد اندیشی در مقابل شماری از روشننگران سرزمین ما جبهه گرفته و پیهم از سنگر نامرئی بر آنها سنگ میندازند. جبهه گیری بر علیه این شمار از روشننگران که جمعی از نویسندگان و شاعران صاحب نام شامل آنها میشود، بصورت سازماندهی شده و پیگیر از طرف راوا تداوم یافته و امیدی نیست تا این جبهه گیری به پایانی بیانجامد. پایان این جبهه گیری پیوند مستقیمی به انحلال کلی اداره جاسوسی آی. اس. آی دارد. همانطوری که آی. اس. آی در طی بیش از دو دهه از عواملی مختلفی چون مجاهدین و طالبان در تضعیف، پراگندگی و بنیاد برافگنی ساختار های ملی، اقتصادی و فرهنگی افغانستان استفاده نمود، از راوا نیز به عنوان اسلحهء موثر بر علیه روشن نگران افغان سود جست. ماهیت راوا در طی همین سالهای اخیر و پس از ناشفاف ماندن یک پرسش از این نهاد روشنفکر ستیز، بصورت کلی واضح شده است و لازم نمی افتد تا پرداختن به راوا و چند و چون آن ادامه یابد. سالیان قبل در پشاور بنیاد کوچکی داشتیم زیر نام مرکز دوستی افغانستان – فرانسه که تحت ریاست خالد مجروح فعالیت داشت. این مرکز که شامل یک کتابخانه، کورس زبان فرانسوی و زمانی هم کورس های نگاره گری و یک کلب شطرنج بود و تا سالهای 1998 فعالیت چشمگیری داشت و پس از آن به علت نبود کمک های مالی، فقط بخش کتابخانه که منابع مالی آن از درک مجله « Leur » تامین میشد، فعال ماند. در طی این سالها و به ویژه در سال 1999 این کتابخانه چندین بار از سوی ماموران آی. اس. آی مورد بازپرس قرار گرفت و به صورت دقیق هر ماه سر و کلهء ماموران آی. اس. آی پیدا میشد و پرس و جو میکردند و البته همین باعث گردید که در اوسط سال 2000 درب این کانون بروی علاقمندان مطالعه بسته شود. خوب ببینید یک کانونی به این کوچکی و ناچیزی از طرف اداره آی. اس. آی اینچنین مورد تعقیب قرار میگیرد، چگونه ممکن است نهادی مانند راوا با تشکیلات بزرگ، نشرات متداوم، این همه حساب بانکی و برپایی مظاهرات و این قبیل گپ ها از دید سازمان آتش افروز آی. اس. آی پاکستان نادیده انگاشته شود؟ فعالان راوا – آنهایی که در راس قرار دارند – در « بنگله » های زیبایی در دلپذیر ترین مناطق اسلام آباد، کویته، کراچی و پشاور زندگی میکنند. نشرات شان به صورت گسترده با صحافت برترین در چاپخانه های پایتخت پاکستان به نشر میرسد و از همان جا به صورت مستقیم به مشترکان شان – آنانیکه تا هنوز هم به ماهیت ارتجاعی راوا پی نبرده اند – ارسال میگردد. در محافل راوا، اعضای برجستهء آی. اس. آی پاکستان پیوسته حضور دارند و برخی از شبکه های اسلامگرایان پاکستانی نیز با اینها همکاری دارند. گرنه در آن محیط زن ستیز و ریش سالار چگونه میشود یک چنین تشکلی را برای سالیان دیری زنده نگهداشت. سازمان راوا یکی از شبکه های پراهمیت برای آی. اس. آی و یکی از ذخیره های قابل توجه برای آنها محسوب میشود. میدانم که امروز شمار زیادی از مردم ما در اثر تبلیغات احساسات برانگیز راوا همصدا با آنها بر علیه روشنفکران ما شعار میدهند اما روزی به ماهیت این سازمان اجیر پی خواهند برد. روزی که آی. اس. آی بصورت موثرتر و عملی تر از این اسلحه بر علیه ملت افغانستان استفاده نماید. البته آی. اس. آی از بیست سال گذشته سرمایه عظیمی را بر روی این سازمان مایه گذاشته است که تا با استفاده از آن بتوانند در دل و ذهن مردم شریف ما با استفاده از مسایل احساسات برانگیز درآیند و در آینده بتوانند زمینهء پیاده سازی اهداف شانرا تسهیل گردانند.
با سلام و درود. با تائید آنچه در نوشته آقای هاتف در مورد راوا آمده. از سالیان دیری راوا با انبوهی از کژاندیشی و بد اندیشی در مقابل شماری از روشننگران سرزمین ما جبهه گرفته و پیهم از سنگر نامرئی بر آنها سنگ میندازند. جبهه گیری بر علیه این شمار از روشننگران که جمعی از نویسندگان و شاعران صاحب نام شامل آنها میشود، بصورت سازماندهی شده و پیگیر از طرف راوا تداوم یافته و امیدی نیست تا این جبهه گیری به پایانی بیانجامد. پایان این جبهه گیری پیوند مستقیمی به انحلال کلی اداره جاسوسی آی. اس. آی دارد. همانطوری که آی. اس. آی در طی بیش از دو دهه از عواملی مختلفی چون مجاهدین و طالبان در تضعیف، پراگندگی و بنیاد برافگنی ساختار های ملی، اقتصادی و فرهنگی افغانستان استفاده نمود، از راوا نیز به عنوان اسلحهء موثر بر علیه روشن نگران افغان سود جست. ماهیت راوا در طی همین سالهای اخیر و پس از ناشفاف ماندن یک پرسش از این نهاد روشنفکر ستیز، بصورت کلی واضح شده است و لازم نمی افتد تا پرداختن به راوا و چند و چون آن ادامه یابد. سالیان قبل در پشاور بنیاد کوچکی داشتیم زیر نام مرکز دوستی افغانستان – فرانسه که تحت ریاست خالد مجروح فعالیت داشت. این مرکز که شامل یک کتابخانه، کورس زبان فرانسوی و زمانی هم کورس های نگاره گری و یک کلب شطرنج بود و تا سالهای 1998 فعالیت چشمگیری داشت و پس از آن به علت نبود کمک های مالی، فقط بخش کتابخانه که منابع مالی آن از درک مجله « Leur » تامین میشد، فعال ماند. در طی این سالها و به ویژه در سال 1999 این کتابخانه چندین بار از سوی ماموران آی. اس. آی مورد بازپرس قرار گرفت و به صورت دقیق هر ماه سر و کلهء ماموران آی. اس. آی پیدا میشد و پرس و جو میکردند و البته همین باعث گردید که در اوسط سال 2000 درب این کانون بروی علاقمندان مطالعه بسته شود. خوب ببینید یک کانونی به این کوچکی و ناچیزی از طرف اداره آی. اس. آی اینچنین مورد تعقیب قرار میگیرد، چگونه ممکن است نهادی مانند راوا با تشکیلات بزرگ، نشرات متداوم، این همه حساب بانکی و برپایی مظاهرات و این قبیل گپ ها از دید سازمان آتش افروز آی. اس. آی پاکستان نادیده انگاشته شود؟ فعالان راوا – آنهایی که در راس قرار دارند – در « بنگله » های زیبایی در دلپذیر ترین مناطق اسلام آباد، کویته، کراچی و پشاور زندگی میکنند. نشرات شان به صورت گسترده با صحافت برترین در چاپخانه های پایتخت پاکستان به نشر میرسد و از همان جا به صورت مستقیم به مشترکان شان – آنانیکه تا هنوز هم به ماهیت ارتجاعی راوا پی نبرده اند – ارسال میگردد. در محافل راوا، اعضای برجستهء آی. اس. آی پاکستان پیوسته حضور دارند و برخی از شبکه های اسلامگرایان پاکستانی نیز با اینها همکاری دارند. گرنه در آن محیط زن ستیز و ریش سالار چگونه میشود یک چنین تشکلی را برای سالیان دیری زنده نگهداشت. سازمان راوا یکی از شبکه های پراهمیت برای آی. اس. آی و یکی از ذخیره های قابل توجه برای آنها محسوب میشود. میدانم که امروز شمار زیادی از مردم ما در اثر تبلیغات احساسات برانگیز راوا همصدا با آنها بر علیه روشنفکران ما شعار میدهند اما روزی به ماهیت این سازمان اجیر پی خواهند برد. روزی که آی. اس. آی بصورت موثرتر و عملی تر از این اسلحه بر علیه ملت افغانستان استفاده نماید. البته آی. اس. آی از بیست سال گذشته سرمایه عظیمی را بر روی این سازمان مایه گذاشته است که تا با استفاده از آن بتوانند در دل و ذهن مردم شریف ما با استفاده از مسایل احساسات برانگیز درآیند و در آینده بتوانند زمینهء پیاده سازی اهداف شانرا تسهیل گردانند.
آنلاین : http://aatash.blogfa.com/