بنظر شخصی بنده نویسنده در این مطلب خواسته است تا با استناد بر یکتعداد از حقایق معلوم در عرصه وضع موسیقی فعلی در افغانستان همچنان بعضی از نظرات مغرضانه و سلیقوی خویش و با داران ایرانی خود را هم در مطلب بگنجاند. نوشته های نویسنده در مورد وضع موسیقی در شرایط فعلی افغانستان 90 در صد درست و بجا است. اما مطالبی را که نویسنده در مورد بعضی از هنرمندان مشهور مانند آقای امیر جان صبوری و آقای فرهاد دریا ذکر نموده است کاملاً و اساساً بیجا بوده و فقط و فقط وابستگی و مذدور بودن آقای رسولی را به گروه ها و تنظیم های که برای تبلیغ فرهنگ و کلتور ایرانی در افغانستان از کشور ایران حق الزحمه ( حق الخیانه) دریافت میکنند (یکی از نمونه هایش تلویزیون طلوع است) نمایان میسازد.
چقدر مضحک و عجیب است که نویسنده بخاطر بد گویی از جناب فرهاد دریا فقط آهنگ «من جان به قدم های تو می مانم گل جان- ای خانم وگل خانم و گل خانم و گل جان» را به باد بد بو انتقاد خویش میگیرد. نویسنده بخوبی میداند که هیچکدام از آهنگ های دیگر جناب فرهاد دریا نمیتواند منحیث ثبوت بر حرف های نویسنده استفاده شود! هیچ انسانی کامل نیست و هیچ هنرمندی هم کامل نیست و ممکن است تا در بین صد ها آهنگ پر مفهوم و با محتوایش یک و یا دو آهنگ کم محتوا هم موجود باشد و یک چنین آهنگی ممکن است در بین آهنگ های آقای دریا هم موجود باشد. حتی ممکن است آقای دریا یک چنین آهنگی را برای همسر خودش سروده باشد! اما همانطور که قبلاَ گفتم، فرهاد دریا ده ها آهنگ میهنی ای دارد که احساسات انسان را بجوش میآورد و تعداد زیادی از آهنگ ها و کلیپ های دارد که مانند آن تا امروز بوسیله هنرمند دری و یا فارسی زبان دیگری ساخته نشده است چه برسد که آقای رسولی جناب داریوش را با او مقایسه کند! نظرات کسانی که مطالب نوشته شده بوسیله آقای رسولی را خوانده و 90 در صد حرف ایشان را رد و از جناب فرهاد دریا پشتیبانی کرده اند خود دلیل بسیار خوبی بر این موضوع است.
فرهاد دریا در قلب مردم جا گرفته است و همه اورا دوست دارند. کسانی که درک درستی از موسیقی ندارند مانند شما فکر می کنند آقای رسولی!
اگر بپرسیم که آقای نویسنده خودش چی دست آوردی در راستای خدمت به وطن ما افغانستان و مردم درد دیده ما داشته اند، جناب نویسنده چه چیزی برای گفتن خواهند داشت؟
بنظر شخصی بنده نویسنده در این مطلب خواسته است تا با استناد بر یکتعداد از حقایق معلوم در عرصه وضع موسیقی فعلی در افغانستان همچنان بعضی از نظرات مغرضانه و سلیقوی خویش و با داران ایرانی خود را هم در مطلب بگنجاند. نوشته های نویسنده در مورد وضع موسیقی در شرایط فعلی افغانستان 90 در صد درست و بجا است. اما مطالبی را که نویسنده در مورد بعضی از هنرمندان مشهور مانند آقای امیر جان صبوری و آقای فرهاد دریا ذکر نموده است کاملاً و اساساً بیجا بوده و فقط و فقط وابستگی و مذدور بودن آقای رسولی را به گروه ها و تنظیم های که برای تبلیغ فرهنگ و کلتور ایرانی در افغانستان از کشور ایران حق الزحمه ( حق الخیانه) دریافت میکنند (یکی از نمونه هایش تلویزیون طلوع است) نمایان میسازد.
چقدر مضحک و عجیب است که نویسنده بخاطر بد گویی از جناب فرهاد دریا فقط آهنگ «من جان به قدم های تو می مانم گل جان- ای خانم وگل خانم و گل خانم و گل جان» را به باد بد بو انتقاد خویش میگیرد. نویسنده بخوبی میداند که هیچکدام از آهنگ های دیگر جناب فرهاد دریا نمیتواند منحیث ثبوت بر حرف های نویسنده استفاده شود! هیچ انسانی کامل نیست و هیچ هنرمندی هم کامل نیست و ممکن است تا در بین صد ها آهنگ پر مفهوم و با محتوایش یک و یا دو آهنگ کم محتوا هم موجود باشد و یک چنین آهنگی ممکن است در بین آهنگ های آقای دریا هم موجود باشد. حتی ممکن است آقای دریا یک چنین آهنگی را برای همسر خودش سروده باشد! اما همانطور که قبلاَ گفتم، فرهاد دریا ده ها آهنگ میهنی ای دارد که احساسات انسان را بجوش میآورد و تعداد زیادی از آهنگ ها و کلیپ های دارد که مانند آن تا امروز بوسیله هنرمند دری و یا فارسی زبان دیگری ساخته نشده است چه برسد که آقای رسولی جناب داریوش را با او مقایسه کند! نظرات کسانی که مطالب نوشته شده بوسیله آقای رسولی را خوانده و 90 در صد حرف ایشان را رد و از جناب فرهاد دریا پشتیبانی کرده اند خود دلیل بسیار خوبی بر این موضوع است.
فرهاد دریا در قلب مردم جا گرفته است و همه اورا دوست دارند. کسانی که درک درستی از موسیقی ندارند مانند شما فکر می کنند آقای رسولی!
اگر بپرسیم که آقای نویسنده خودش چی دست آوردی در راستای خدمت به وطن ما افغانستان و مردم درد دیده ما داشته اند، جناب نویسنده چه چیزی برای گفتن خواهند داشت؟