به دوستان سلام ! سخن تواب خان ، ادا و جذبه شعر سرایی وی آنقدر بر دل شنونده اوغان چنگ میزند که گویا حرف و سخن شنونده از منبر اوغانوالی بلند شده و او به کام دل رسیده که حرف نا گفته ، گفته شده . وقتی خان تواب خان بر اوغان و اوغاستانی با زبان پارسی دری در جمع شنونده اوغان می تازد ، گویا حرف قرآن را گفته که با وجد شنونده دوباره آنرا تکرار میکند . بلی تواب کسی دیگری ندارد جز جمعه خان رهزن و دزد راه چاربولک و گلبدین صوفی کرینکار قندوزی که ایشان را منسجم نماید . اینرا گوید قحط الرجالی ، اینرا گویند چارغوک نمودن در لجن زار فرهنگ دزد و رهزان بخاطر اوغان بودن . سخن تواب خان سخن اوغان است ، سخن روشنفکر اوغان است ، سخنیست که از دل اوغان می خیزد و بر دل اوغان می نشیند .
درین سایت کسانی حضور دارند که داعی مهربانتراز مادر اند وپیروز سیاست وحدت دروغین . اما وقتی شعری از تواب و باری را می شنوند ، گویا مرهمی برجگر سوختۀ ایشان نشسته و کیف این راست و عرایان گویی ها میکنند و آوازی از وحدت نمی کشند . این شعر تجلی خواست توده های اوغان سلیمان کوهی است که از زبان تواب خان تراوش نموده است .
به آقای نفوس شمار تخیلی همینقدر کفایت میکند بنویسم : گذشت زمانی که پته خزانه میساختید و دیگران را مجبور می ساختید آنرا قبول کنند . ماشین فیصدی اوغان سازی شما را کودتای هفت ثور پرچو نموده و اینک همۀ اقوام غیر اوغان نیمه با سواد اند که فرآورد پوسیده اکادمی اوغان ساز شما را به گودال تاریخ اوغان سازی بفرستند . این عارق شکمبه خالی تانرا میتوانید به تواب خان بفرستید که باز با دهن کف پُر در یاوه سرایی هایش بگنجاند و دل چند اوغان ناقل را برای لحظۀ خوش بسازد که و بخیالش زمزمه نماید : دا اوغانستان زمونژ ، داپختونستان زمونژ
به دوستان سلام ! سخن تواب خان ، ادا و جذبه شعر سرایی وی آنقدر بر دل شنونده اوغان چنگ میزند که گویا حرف و سخن شنونده از منبر اوغانوالی بلند شده و او به کام دل رسیده که حرف نا گفته ، گفته شده . وقتی خان تواب خان بر اوغان و اوغاستانی با زبان پارسی دری در جمع شنونده اوغان می تازد ، گویا حرف قرآن را گفته که با وجد شنونده دوباره آنرا تکرار میکند . بلی تواب کسی دیگری ندارد جز جمعه خان رهزن و دزد راه چاربولک و گلبدین صوفی کرینکار قندوزی که ایشان را منسجم نماید . اینرا گوید قحط الرجالی ، اینرا گویند چارغوک نمودن در لجن زار فرهنگ دزد و رهزان بخاطر اوغان بودن . سخن تواب خان سخن اوغان است ، سخن روشنفکر اوغان است ، سخنیست که از دل اوغان می خیزد و بر دل اوغان می نشیند .
درین سایت کسانی حضور دارند که داعی مهربانتراز مادر اند وپیروز سیاست وحدت دروغین . اما وقتی شعری از تواب و باری را می شنوند ، گویا مرهمی برجگر سوختۀ ایشان نشسته و کیف این راست و عرایان گویی ها میکنند و آوازی از وحدت نمی کشند . این شعر تجلی خواست توده های اوغان سلیمان کوهی است که از زبان تواب خان تراوش نموده است .
به آقای نفوس شمار تخیلی همینقدر کفایت میکند بنویسم : گذشت زمانی که پته خزانه میساختید و دیگران را مجبور می ساختید آنرا قبول کنند . ماشین فیصدی اوغان سازی شما را کودتای هفت ثور پرچو نموده و اینک همۀ اقوام غیر اوغان نیمه با سواد اند که فرآورد پوسیده اکادمی اوغان ساز شما را به گودال تاریخ اوغان سازی بفرستند . این عارق شکمبه خالی تانرا میتوانید به تواب خان بفرستید که باز با دهن کف پُر در یاوه سرایی هایش بگنجاند و دل چند اوغان ناقل را برای لحظۀ خوش بسازد که و بخیالش زمزمه نماید : دا اوغانستان زمونژ ، داپختونستان زمونژ