چند نقشه تاریخی از زمانی که کشوری بنام افغانستان وجود خارجی نداشت

اشکان چوازیونانیان ایوان گرفتند/
ازادی و ازادگی ارزان گرفتند/
شد انجمن هر گوشه گرداننده زآنان/
رفتار و هم هنجار را اسان گرفتند/
از هرکران اندیشمندان زی مهستان/
رفتند و ره بر فتنه از فرزان گرفتند/
پیغام را سوی خراسان چون فرستم/
وان مهتران کاین شیوه نسیان گرفتند/
انان که شور زندگی در عصر پیشین/
از دفتر زرتشت اسپتمان گرفتند/
وازادگی وازادی و ازادمردی/
از زابلستان سکائی سان گرفتند/
وز رستم و سهراب و ارشک کمانگیر/
وز سام و از گرشاسب و دستان گرفتند/
نام کهن خواهی اگر پیوسته آن سوی/
با چند همسوی دگر ایران گرفتند/
کابلستان از بلخ تا اقصای کابل/
زابلستان از غزنه تا مکران گرفتند/
نام نو ار خواهی بجوی از همسوئی ها/
یکسو فکن نامی که ترسایان گرفتند/
انان که غافل نام این مجموعه را پار/
افغانستان کردند از شیطان گرفتند/
افغانستان انجا است کافغان است جز این/
رنگی است کز نیرنگ افرنگان گرفتند/
افغانستان خواهی اگر باشدمکانی/
کزگفت راه پشتو وافغان گرفتند/
بخشی که بیش مردمان افغان زبانند/
اما نه هربخشی که افغانان گرفتند/
بخشی دگر تاجیک بیش مردمانند/
بخش دگر را هم هزارستان گرفتند/
بخشی ز لفظ ازبک و از ترکمانی/
در گفتگو عنوان ترکستان گرفتند/
فرزند می باشد برابر نزد مادر/
اقوام و کشور مام و فرزندان گرفتند/
هرگاه ازاد و برابر بود اقوام/
مجموعه را سرزنده و شادان گرفتند/
گر قندهار وگر هرات وبلخ و بامی/
هریک چو کابل رونق و ارکان گرفتند/
زافغان و پرسیوان و تاجیک و هزاره/
وز ازبک و از دیگران عنوان گرفتند/
گر انجمن گشتند هرقومی و ازاد/
وانگه به آئین خرد سامان گرفتند/
از بیم تنهائی بسوی همگرائی/
آنگه زژرفای روان جولان گرفتند/
لوی جرگه جان گیردبه هنجارمهستان/
نو گردد آئینی که آرشکان گرفتند/
گیرد سراسر ملک را ایثار ووحدت/