دستور شلیک به غیر نظامیان توسط سید شاه آغا خاکسار گرداننده ی چند فاحشه خانه و مدیر جنایی حوزه شش صادر شده بود

جلیل بنیش
امروز از خانه طرف دفتر می آمدم و در مسیر راه هفت-هشت موتر که با عکس های مسعود پوشیده شده بودند دیدم. جوانان سوار برموتر جیغ و فریاد می کشیدند و بدون رعایت قوانین ترافیکی به بقیه عابرین سرک مزاحمت ایجاد می کردند. چند دقیقه بعد زمان که به دفتر رسیدم از خشونت این جوانان با مردم محل در پل سوخته باخبر شدم. با دیدن این کاروان پرسش های به ذهنم رسید که؛ آیا واقعا همه پیروان مسعود همین چند نفر ولگردان شهر
است؟ آیا در این شهر به جز وطنداران پنجشیری ما، کسانی دیگر هم از این روز که روز مرگ قهرمان ملی معرفی می شود، تجلیل می کنند؟ این جوانان با این رفتار شان در سالروز مرگ مسعود چه پیام و تفسیری از مسعود و منطق مسعود خواستند ارائه کنند؟ اصلا چرا این جوانان جای بدماشی های اوباشگرایانه ی شان را در این روز، غرب کابل انتخاب می کنند؟
راستش،امروز دلم برای این "قهرمانی ملی" سوخت؛ به تنهایی اش، به منطق که برای وطنداران پنجشیری اش به ارث گذاشته است، به ناتوانایی پیروانش که از درک واقعیت های این مملکت و جایگاه و شرایط خودشان در این سرزمین اینگونه عاجزاند، و افسوسم آمد به پنجشیری های که ده ها مدعی جانشینی این قهرمان و اما پنجشیری دارند که فقط سرگرم جمع آوری ثروت و چپاول اند بدون اینکه به سرنوشت و آینده پنجشیری ها و در سطح کلان تر به تاجیکان "اوغانستان" اندیشه و کاری کنند.( بر گرفته از سایت جمهوری سکوت)