امیدوارم این برایت کافی باشد، این را فقط مشت نمونه خروار انتخاب کردم اگر خواسته بقیه اش را با تصاویر میتوانم به وال بگذارم، قضاوت را بگذار به عهدۀ دیگران، من هم قضاوت نمی‌کنم شما، ولی شما ...
نشریة پرتیراز انگلیسی زبان «اکونومیست» چاپ لندن در 20 ژانویه سال 1993 تحت عنوان «افغانستان غارت تمام عیار» پرده از جنایات نیروهای دولت برهان‌الدین ربانی برداشته، چنین نوشت:
ارتش تحت فرماندهی احمدشاه مسعود با تمرکز آتش نیروهای خود روی حزب وحدت اسلامی، 200 نفر از هواداران، زنان، کودکان آن را به هلاکت رساند و این بهای سنگین برای یک نبرد در خیابانهای مرکزی شهر بود. سربازی با سر و وضع قرون وسطایی لبخند بر لب می‌گوید: این یک غارت تمام عیار است. امروز بیش از هرچیز شبیه به دوران قرون وسطایی شده است
قتل‌عام هزاره‌ها در افشار کابل
11 فوریه 1993 میلادی
قتل‌عام هزاره‌ها در افشار کابل سال 1371 بعد از تشکیل شورای اهل حل و عقد به‌وجود آمد. این شورا دوباره ربانی را به ریاست جمهوری افغانستان ابقأ کرد و بلافاصله دولت ربانی تبلیغات وسیعی را به‌نام تأمین امنیت شهر کابل و اخراج کروپ‌های نظامی احزاب به خارج از شهر آغاز کرد که به تاریخ 12/11/1371 عملیاتی به نام تصفیوی را در افشار کابل محل ستاد مرکزی حزب وحدت آغاز کردند و بعد از اتمام عملیات نظامی طی اعلامیه رسمی که از رادیو کابل نشر شد عملیات را بسیار موفقیت‌آمیز خواند و ادعا کرد که مقرّ عبدالعلی مزاری را تصرف کرده‌اند.
نتیجة این عملیات که با همکاری و اشتراک هم‌پیمانان دولت و وزارت دفاع و حزب اتحاد اسلامی سیاف و جمعیت اسلامی انجام شود بعد از پایان عملیات همین قتل‌عام بود که نهادهای بین‌المللی و سازمان عفو بین‌الملل و سازمان دیده‌بان حقوق بشر رسماً دولت ربّانی را مسؤول این فاجعه و قتل‌عام معرفی کردند که بازتاب آن و اسنادش را در این مجموعه ملاحظه می‌کنید.
کابل ـ حدود صد نفر زن در بیرون از دفتر سازمان ملل در کابل روز شنبه دست به اعتراض زدند. آنها خواهان این بودند که برادران و شوهرانشان که به اسارت گرفته شده‌اند، را برگردانند. آنها از تجاوز و غارت اموال و کشتار بی‌رحمانه در منطقه افشار، یک قسمت از پایتخت افغانستان سخن می‌گفتند.
تجاوز و غارت بعد از آن صورت گرفته است که منطقة افشار مجدداً توسط نیروهای اتحاد سیاف که از طرف عربستان سعودی حمایت می‌شود و نیروهای وزیردفاع احمدشاه مسعود، از نیروهای حزب وحدت شیعه پس گرفته می‌شود.
کشتار از روز پنجشنبه آغاز و ساعتها تا روز بعد ادامه پیدا می‌کند
براساس گزارش شاهدان عینی که در یک مسجد در منطقه تایمنی پناه برده‌اند، این اظهارات را بیان کردند، اما یک مقام رسمی دولت، جنایت در افشار را تکذیب کرد و گفت: اینها شایعات است مبنی بر بی‌اعتبار کردن دولت.
یک پرستار جوان به نام شهلا گفت: 12 نفر که راکت‌هایی را در شانه داشتند، در خانه ما را شکستند. ابتدا به خواهرم و بعد به من تجاوز کردند. پدرم سعی کرد که مانع تجاوز آنها شود، او را کتک زده و شکنجه کردند. آنها یکی از پاهای پدرم را و دو دستش را قطع کردند. در همین هنگام، سگی با یکی از قوماندان‌ها همراه بود. دستهای پدرم را جلوی آن سگ انداختند.
در روز شنبه بعدازظهر کشتار خاتمه یافت، اما نیروهای اتحاد سیاف همچنان خانه‌به‌خانه به دنبال غارت اموال مردم می‌گشتند. یک زن دیگر به نام معصومه می‌گوید: من به چشم خود دیدم که چهار نفر از همسایه‌های ما را در جلوی چشم سر بریدند..
متن اعتراضیه حذب وحدت:
1 ـ کتشار بسیار وسیع و بی‌رحمانه مردم، به طوری که از خانه‌هایشان بیرون آورده و در پیش چشم زن و فرزندانشان تیرباران نموده‌اند.
2 ـ اعدام افراد بی‌دفاع در پایه‌های برق و شاخه‌های درخت که بچه‌های 10 تا 15 ساله هم به دار آویخته شده است و مثله کردن آنها.
3 ـ غارت تمام اموال مردم، هم از خانه‌ها و هم از مغازه‌ها و دکانها.
4 ـ آتش‌زدن خانه‌ها و دکانهای مردم مناطق افشار و چنداول. لذا تمام نمایندگی‌های حزب وحدت اسلامی در سراسر اروپا و امریکا و کشورهای عربی با تحصن و اعتراض، مراتب انزجار و تنفر خود را اعلام می‌دارند و از مجامع بین‌المللی می‌خواهند که دولت ربانی را محکوم نمایند و خواستار بررسی این جنایت جنگی هستند.
نشریة پرتیراز انگلیسی زبان «اکونومیست» چاپ لندن در 20 ژانویه سال 1993 تحت عنوان «افغانستان غارت تمام عیار» پرده از جنایات نیروهای دولت برهان‌الدین ربانی برداشته، چنین نوشت:
ارتش تحت فرماندهی احمدشاه مسعود با تمرکز آتش نیروهای خود روی حزب وحدت اسلامی، 200 نفر از هواداران، زنان، کودکان آن را به هلاکت رساند و این بهای سنگین برای یک نبرد در خیابانهای مرکزی شهر بود. سربازی با سر و وضع قرون وسطایی لبخند بر لب می‌گوید: این یک غارت تمام عیار است. امروز بیش از هرچیز شبیه به دوران قرون وسطایی شده است.
نیویورک، خبرنگار فرانسپرس گزارش کرد: تهدیدهای خطرناکی تا هنوز بر زنده ماندن و حق حیات مردم افغانستان جریان دارد. کشتارهایی در ماه فبروری (22 دلو) گذشته در حق شیعیان کابل انجام شد، ادعای فوق را ثابت می‌کند.
گزارشگر کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد اضافه می‌کند: گروه‌های مسلحی که این کشتار را در حق شیعیان کابل مرتکب شدند، در حدود 200 الی 300 نفر را سر بریدند و به عفّت زنان و نوجوانان تجاوز و اطفال را شکنجه نمودند.
در آخر کمیته حقوق بشر سازمان ملل خواستار آزادی اسرأ و زندانیان شد که در حدود 700 نفر اسیر و مفقودالاثر اعلام شد.11
امیدوارم این برایت کافی باشد، این را فقط مشت نمونه خروار انتخاب کردم اگر خواسته بقیه اش را با تصاویر میتوانم به وال بگذارم، قضاوت را بگذار به عهدۀ دیگران، من هم قضاوت نمی‌کنم شما، ولی شما ...
نشریة پرتیراز انگلیسی زبان «اکونومیست» چاپ لندن در 20 ژانویه سال 1993 تحت عنوان «افغانستان غارت تمام عیار» پرده از جنایات نیروهای دولت برهان‌الدین ربانی برداشته، چنین نوشت:
ارتش تحت فرماندهی احمدشاه مسعود با تمرکز آتش نیروهای خود روی حزب وحدت اسلامی، 200 نفر از هواداران، زنان، کودکان آن را به هلاکت رساند و این بهای سنگین برای یک نبرد در خیابانهای مرکزی شهر بود. سربازی با سر و وضع قرون وسطایی لبخند بر لب می‌گوید: این یک غارت تمام عیار است. امروز بیش از هرچیز شبیه به دوران قرون وسطایی شده است
قتل‌عام هزاره‌ها در افشار کابل
11 فوریه 1993 میلادی
قتل‌عام هزاره‌ها در افشار کابل سال 1371 بعد از تشکیل شورای اهل حل و عقد به‌وجود آمد. این شورا دوباره ربانی را به ریاست جمهوری افغانستان ابقأ کرد و بلافاصله دولت ربانی تبلیغات وسیعی را به‌نام تأمین امنیت شهر کابل و اخراج کروپ‌های نظامی احزاب به خارج از شهر آغاز کرد که به تاریخ 12/11/1371 عملیاتی به نام تصفیوی را در افشار کابل محل ستاد مرکزی حزب وحدت آغاز کردند و بعد از اتمام عملیات نظامی طی اعلامیه رسمی که از رادیو کابل نشر شد عملیات را بسیار موفقیت‌آمیز خواند و ادعا کرد که مقرّ عبدالعلی مزاری را تصرف کرده‌اند.
نتیجة این عملیات که با همکاری و اشتراک هم‌پیمانان دولت و وزارت دفاع و حزب اتحاد اسلامی سیاف و جمعیت اسلامی انجام شود بعد از پایان عملیات همین قتل‌عام بود که نهادهای بین‌المللی و سازمان عفو بین‌الملل و سازمان دیده‌بان حقوق بشر رسماً دولت ربّانی را مسؤول این فاجعه و قتل‌عام معرفی کردند که بازتاب آن و اسنادش را در این مجموعه ملاحظه می‌کنید.
کابل ـ حدود صد نفر زن در بیرون از دفتر سازمان ملل در کابل روز شنبه دست به اعتراض زدند. آنها خواهان این بودند که برادران و شوهرانشان که به اسارت گرفته شده‌اند، را برگردانند. آنها از تجاوز و غارت اموال و کشتار بی‌رحمانه در منطقه افشار، یک قسمت از پایتخت افغانستان سخن می‌گفتند.
تجاوز و غارت بعد از آن صورت گرفته است که منطقة افشار مجدداً توسط نیروهای اتحاد سیاف که از طرف عربستان سعودی حمایت می‌شود و نیروهای وزیردفاع احمدشاه مسعود، از نیروهای حزب وحدت شیعه پس گرفته می‌شود.
کشتار از روز پنجشنبه آغاز و ساعتها تا روز بعد ادامه پیدا می‌کند
براساس گزارش شاهدان عینی که در یک مسجد در منطقه تایمنی پناه برده‌اند، این اظهارات را بیان کردند، اما یک مقام رسمی دولت، جنایت در افشار را تکذیب کرد و گفت: اینها شایعات است مبنی بر بی‌اعتبار کردن دولت.
یک پرستار جوان به نام شهلا گفت: 12 نفر که راکت‌هایی را در شانه داشتند، در خانه ما را شکستند. ابتدا به خواهرم و بعد به من تجاوز کردند. پدرم سعی کرد که مانع تجاوز آنها شود، او را کتک زده و شکنجه کردند. آنها یکی از پاهای پدرم را و دو دستش را قطع کردند. در همین هنگام، سگی با یکی از قوماندان‌ها همراه بود. دستهای پدرم را جلوی آن سگ انداختند.
در روز شنبه بعدازظهر کشتار خاتمه یافت، اما نیروهای اتحاد سیاف همچنان خانه‌به‌خانه به دنبال غارت اموال مردم می‌گشتند. یک زن دیگر به نام معصومه می‌گوید: من به چشم خود دیدم که چهار نفر از همسایه‌های ما را در جلوی چشم سر بریدند..
متن اعتراضیه حذب وحدت:
1 ـ کتشار بسیار وسیع و بی‌رحمانه مردم، به طوری که از خانه‌هایشان بیرون آورده و در پیش چشم زن و فرزندانشان تیرباران نموده‌اند.
2 ـ اعدام افراد بی‌دفاع در پایه‌های برق و شاخه‌های درخت که بچه‌های 10 تا 15 ساله هم به دار آویخته شده است و مثله کردن آنها.
3 ـ غارت تمام اموال مردم، هم از خانه‌ها و هم از مغازه‌ها و دکانها.
4 ـ آتش‌زدن خانه‌ها و دکانهای مردم مناطق افشار و چنداول. لذا تمام نمایندگی‌های حزب وحدت اسلامی در سراسر اروپا و امریکا و کشورهای عربی با تحصن و اعتراض، مراتب انزجار و تنفر خود را اعلام می‌دارند و از مجامع بین‌المللی می‌خواهند که دولت ربانی را محکوم نمایند و خواستار بررسی این جنایت جنگی هستند.
نشریة پرتیراز انگلیسی زبان «اکونومیست» چاپ لندن در 20 ژانویه سال 1993 تحت عنوان «افغانستان غارت تمام عیار» پرده از جنایات نیروهای دولت برهان‌الدین ربانی برداشته، چنین نوشت:
ارتش تحت فرماندهی احمدشاه مسعود با تمرکز آتش نیروهای خود روی حزب وحدت اسلامی، 200 نفر از هواداران، زنان، کودکان آن را به هلاکت رساند و این بهای سنگین برای یک نبرد در خیابانهای مرکزی شهر بود. سربازی با سر و وضع قرون وسطایی لبخند بر لب می‌گوید: این یک غارت تمام عیار است. امروز بیش از هرچیز شبیه به دوران قرون وسطایی شده است.
نیویورک، خبرنگار فرانسپرس گزارش کرد: تهدیدهای خطرناکی تا هنوز بر زنده ماندن و حق حیات مردم افغانستان جریان دارد. کشتارهایی در ماه فبروری (22 دلو) گذشته در حق شیعیان کابل انجام شد، ادعای فوق را ثابت می‌کند.
گزارشگر کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد اضافه می‌کند: گروه‌های مسلحی که این کشتار را در حق شیعیان کابل مرتکب شدند، در حدود 200 الی 300 نفر را سر بریدند و به عفّت زنان و نوجوانان تجاوز و اطفال را شکنجه نمودند.
در آخر کمیته حقوق بشر سازمان ملل خواستار آزادی اسرأ و زندانیان شد که در حدود 700 نفر اسیر و مفقودالاثر اعلام شد.11