ادامه بحث:
آیا واقعا اسلام امروز مشکل اساسی مردم افغانستان است؟
در پاسخ باین سئوال و خلاف توقع جناب یاسین و هواخواهان او باید گفت نی! دین اسلام بمثابه هر نظام سیاسی و اجتماعی دیگر بمثابه شمشیر دو لبه برای اهاف و مقاصد مختلف، مثبت و منفی، مورد بهره برداری قرار گرفته می تواند. اگر امروز شماری از کشورها یا گروه های سیاسی از آن بنفع خود بهره برداری می کنند، باید انتقاد متوجه آنان گردد، نه دین اسلام زیرا دین اسلام تعابیر و تفاسیر مختلف می تواند داشته باشد ... حتی بعضی دین اسلام را دین سوسیالیستی و بعضی دیگر آن را یک دین سیکولار معرفی می کنند و حتی هستند افراد و اشخاص زیاد که ادعا دارند که دین اسلام یعنی دموکراسی!
آیا مشکل افغانستان یک مشکل دینی است؟
در پاسخ باین سئوال نیز باید نی گفت زیرا مردم افغانستان تا بحال مسلمان نیستند. افغانستانی هنوز هم در لجن قوم پرستی و پیروی از سنت ها و رواج های پدری شان غرق اند. اکثرا رسم و رواج قبیلوی و سنت های مزخرف خرافاتی شان را دین اسلام می خوانند در حالیکه، اگر از حق نگذریم، دین اسلام علیه اعراب بدوی با سنن و رواج های قبیلوی به مبارزه برخاست. اینکه تا جه حد دین اسلام در این راه توفیق یافت، بحث دیگریست. علیرغم این گفته از این هم انکار نمی توان که دین اسلام مانند هر پدیده دیگر متاثر از عوامل زمانی و مکانی است و هیچ کسی منکر آن بوده نمی تواند. کسانیکه واقعا می خواهند ما بمثابه صحابه پیغمبر اسلام زندگی کنیم، این اشخاص باید در یک دارالمجانین مورد تداوی روانی قرار گیرند، نه اینکه مورد استقبال و چک چک قرار گیرند.
روشنفکران افغانستان چرا دین را هدف قرار می دهند؟
باز هم، بی ادبی معاف، متل معروف وطنی است که می گویند: عذر گوزوک آرد جو می شود! این قماش از مردم باصطلاح روشنفکر می خواهند ضعف های شان را از طریق حمله بر اسلام تلافی نمایند. چه خوب یا بد، شعور اجتماهی مردم افغانستان زیر پوشش دین اسلام شکل گرفته است. دین در زندگی روزمره مردم افغانستان نقش اساسی، چه مثبت یا منفی، بازی می کنند. می خواهم یک مثال بسیار ساده را خدمت تان بعرض برسانم. اگر کسی در خانه یک چپی افغانی فوت می کند، این چپی نمای ما دست به دامان یک ملای مسجد برده و از او خواسته می شود که مرده این آقا جان تدفین و تکفین نماید و مراسم فاتحه و سوگواری او را بشکل آبرومندانه انجام دهد! کجاست این شعار دهنده و سورنای چی های انترنت که خود مرده خود را جمع و جور کنند؟
چرا طالبان امروز بر سرنوشت مردم افغانستان حاکم اند؟
زیرا طالبان در افغانستان بدیلی ندارند. برای ثبوت این ادعا شما نقش آفرینی های خلقی ها و پرچمی ها بحیث خرس شوی های امریکائی و تیم جناب کرزی بحیث سگ و پشک شویان امریکائی را در افغانستان ارزیابی کنید و همچنان شعله ای های دیروزی را قدری مورد مطالعه قرار دهید. تا دیروز این مائوئیست ها شعار از ضد امپریالیزم و ریویژینیزم شوری می زدند ولی امروز شمار کثیر از آنان با سر بلند سر تانک های امریکائی سوار و برای امریکائیان علیه حریفان باصطلاح اخوانی و خلقی و پرچمی شان با سر بلند و زیر پرچم امریکا در افغانستان می جنگند. چه شد آن لاف و پوف هائیکه هر کس را بجرم داشتن ارتباط با امریکا باین و آن نام می کوبیند؟
طالبان را شعور سیاسی و اجتماعی مردم افغانستان حمایت می کند. هر حکومت و نیروئی در یک کشور محصول و زاده شعور اجتماعی یک جامعه می باشد. اینکه این شعور با چه شکل و شیوه بوجود آمده باز هم یک بحث دیگر است. دوستی از دیکتاتوری اتا ترک ستایش بعمل آورد ولی وی از این نگاه غافل است که شعور اجتماعی در ترکیه برای اتا ترک ممد واقع شد و این شعور جمعی در افغانستان با سردار محمد داود خان و در ایران با محمد رضا خان پهلوی چندان موثر نبود. بزرگترین اشتباه کاری سردار امان الله خان و سردار محمد داود خان این بود که آنها برداشت غلطی از آزادی زنان، بطور یک مثال ساده، داشتند. اگر این ماجرا جویان با جبر و اکراه تنبان زنان و دختران شان را بخاطر تعمیم آزادی زنان نمی کشیدند، امروز طالبان آن را با زور و جبر بالای شان تحمیل نمی کردند. اگر شما خوب دقت فرمائید، فاجعه را افراد و اشخاص غرب زده در جامعه افغانستان شروع کردند و اسلام گراها در مجموع و طالبان امروز بشکل اخص آن در یک حالت عکس العملی کار می نماید. در هند امروزی بالاترین مقامات هندی با یک ساری هندی ظاهر می شود. آیا این باین معناست که زنان هند از آزادی برخوردار نیستند؟ چرا خام کله های افغانستان از موضع رهبری علیه شیوه لباس پوشی مردم شان عمل می نمایند؟ چرا هستند کسانیکه فکر می کنند با شیوه پوشش غربی شخصیت و آزادی کسب می نمایند؟
در پایان می خواهم برای دوستان دو آتشه شعار دهنده وبسایت یک توصیه دوستانه داشته باشم:
لطفا مسائل و موضوعات دامنگیر خویش را از نگاه انتروپولوژی و روان شناسی جامعه تان ارزیابی کنید. از دادن شعار های طوطی وارو که چیز جز تباهی ببار نمی آورد بپرهیزید. لطف نموده امروز وضعیت و چگونگی زندگی مردم خویش و خود را از نگاه بشر شناسان امروزی به بحث بگیرید و شما این کار را می توانید با پرداخت یک وجه ناچیز با شامل شدن در کورس های مراکز تحصیلی غرب به آسانی کسب نمائید. مشکل شما علاوه بر طالبان و اسلامگراهای خائن جنبه فرهنگی و روانی نیز دارد. کوشش بلیغ بخرچ دهید که بالای این مشکلات مطابق خواست های روز تان فائق آئید.
با احترام دوستانه
باب بیتا
ادامه بحث:
آیا واقعا اسلام امروز مشکل اساسی مردم افغانستان است؟
در پاسخ باین سئوال و خلاف توقع جناب یاسین و هواخواهان او باید گفت نی! دین اسلام بمثابه هر نظام سیاسی و اجتماعی دیگر بمثابه شمشیر دو لبه برای اهاف و مقاصد مختلف، مثبت و منفی، مورد بهره برداری قرار گرفته می تواند. اگر امروز شماری از کشورها یا گروه های سیاسی از آن بنفع خود بهره برداری می کنند، باید انتقاد متوجه آنان گردد، نه دین اسلام زیرا دین اسلام تعابیر و تفاسیر مختلف می تواند داشته باشد ... حتی بعضی دین اسلام را دین سوسیالیستی و بعضی دیگر آن را یک دین سیکولار معرفی می کنند و حتی هستند افراد و اشخاص زیاد که ادعا دارند که دین اسلام یعنی دموکراسی!
آیا مشکل افغانستان یک مشکل دینی است؟
در پاسخ باین سئوال نیز باید نی گفت زیرا مردم افغانستان تا بحال مسلمان نیستند. افغانستانی هنوز هم در لجن قوم پرستی و پیروی از سنت ها و رواج های پدری شان غرق اند. اکثرا رسم و رواج قبیلوی و سنت های مزخرف خرافاتی شان را دین اسلام می خوانند در حالیکه، اگر از حق نگذریم، دین اسلام علیه اعراب بدوی با سنن و رواج های قبیلوی به مبارزه برخاست. اینکه تا جه حد دین اسلام در این راه توفیق یافت، بحث دیگریست. علیرغم این گفته از این هم انکار نمی توان که دین اسلام مانند هر پدیده دیگر متاثر از عوامل زمانی و مکانی است و هیچ کسی منکر آن بوده نمی تواند. کسانیکه واقعا می خواهند ما بمثابه صحابه پیغمبر اسلام زندگی کنیم، این اشخاص باید در یک دارالمجانین مورد تداوی روانی قرار گیرند، نه اینکه مورد استقبال و چک چک قرار گیرند.
روشنفکران افغانستان چرا دین را هدف قرار می دهند؟
باز هم، بی ادبی معاف، متل معروف وطنی است که می گویند: عذر گوزوک آرد جو می شود! این قماش از مردم باصطلاح روشنفکر می خواهند ضعف های شان را از طریق حمله بر اسلام تلافی نمایند. چه خوب یا بد، شعور اجتماهی مردم افغانستان زیر پوشش دین اسلام شکل گرفته است. دین در زندگی روزمره مردم افغانستان نقش اساسی، چه مثبت یا منفی، بازی می کنند. می خواهم یک مثال بسیار ساده را خدمت تان بعرض برسانم. اگر کسی در خانه یک چپی افغانی فوت می کند، این چپی نمای ما دست به دامان یک ملای مسجد برده و از او خواسته می شود که مرده این آقا جان تدفین و تکفین نماید و مراسم فاتحه و سوگواری او را بشکل آبرومندانه انجام دهد! کجاست این شعار دهنده و سورنای چی های انترنت که خود مرده خود را جمع و جور کنند؟
چرا طالبان امروز بر سرنوشت مردم افغانستان حاکم اند؟
زیرا طالبان در افغانستان بدیلی ندارند. برای ثبوت این ادعا شما نقش آفرینی های خلقی ها و پرچمی ها بحیث خرس شوی های امریکائی و تیم جناب کرزی بحیث سگ و پشک شویان امریکائی را در افغانستان ارزیابی کنید و همچنان شعله ای های دیروزی را قدری مورد مطالعه قرار دهید. تا دیروز این مائوئیست ها شعار از ضد امپریالیزم و ریویژینیزم شوری می زدند ولی امروز شمار کثیر از آنان با سر بلند سر تانک های امریکائی سوار و برای امریکائیان علیه حریفان باصطلاح اخوانی و خلقی و پرچمی شان با سر بلند و زیر پرچم امریکا در افغانستان می جنگند. چه شد آن لاف و پوف هائیکه هر کس را بجرم داشتن ارتباط با امریکا باین و آن نام می کوبیند؟
طالبان را شعور سیاسی و اجتماعی مردم افغانستان حمایت می کند. هر حکومت و نیروئی در یک کشور محصول و زاده شعور اجتماعی یک جامعه می باشد. اینکه این شعور با چه شکل و شیوه بوجود آمده باز هم یک بحث دیگر است. دوستی از دیکتاتوری اتا ترک ستایش بعمل آورد ولی وی از این نگاه غافل است که شعور اجتماعی در ترکیه برای اتا ترک ممد واقع شد و این شعور جمعی در افغانستان با سردار محمد داود خان و در ایران با محمد رضا خان پهلوی چندان موثر نبود. بزرگترین اشتباه کاری سردار امان الله خان و سردار محمد داود خان این بود که آنها برداشت غلطی از آزادی زنان، بطور یک مثال ساده، داشتند. اگر این ماجرا جویان با جبر و اکراه تنبان زنان و دختران شان را بخاطر تعمیم آزادی زنان نمی کشیدند، امروز طالبان آن را با زور و جبر بالای شان تحمیل نمی کردند. اگر شما خوب دقت فرمائید، فاجعه را افراد و اشخاص غرب زده در جامعه افغانستان شروع کردند و اسلام گراها در مجموع و طالبان امروز بشکل اخص آن در یک حالت عکس العملی کار می نماید. در هند امروزی بالاترین مقامات هندی با یک ساری هندی ظاهر می شود. آیا این باین معناست که زنان هند از آزادی برخوردار نیستند؟ چرا خام کله های افغانستان از موضع رهبری علیه شیوه لباس پوشی مردم شان عمل می نمایند؟ چرا هستند کسانیکه فکر می کنند با شیوه پوشش غربی شخصیت و آزادی کسب می نمایند؟
در پایان می خواهم برای دوستان دو آتشه شعار دهنده وبسایت یک توصیه دوستانه داشته باشم:
لطفا مسائل و موضوعات دامنگیر خویش را از نگاه انتروپولوژی و روان شناسی جامعه تان ارزیابی کنید. از دادن شعار های طوطی وارو که چیز جز تباهی ببار نمی آورد بپرهیزید. لطف نموده امروز وضعیت و چگونگی زندگی مردم خویش و خود را از نگاه بشر شناسان امروزی به بحث بگیرید و شما این کار را می توانید با پرداخت یک وجه ناچیز با شامل شدن در کورس های مراکز تحصیلی غرب به آسانی کسب نمائید. مشکل شما علاوه بر طالبان و اسلامگراهای خائن جنبه فرهنگی و روانی نیز دارد. کوشش بلیغ بخرچ دهید که بالای این مشکلات مطابق خواست های روز تان فائق آئید.
با احترام دوستانه
باب بیتا