نويسنده اي گرامي عزيز ياسين!
نوشته شما را خواندم، تحليل شما بسيار ساده لوحانه و عقده مندانه است اما صرف به توانايي نويسندگي تان مي توان اميد وار بود.
در مورد نوشته تان لازم بود نكات ذيل را بيان كنم:
1. شما در اين نوشته به مذمت جنگ و خشنونت و قتال پرداخته ايد و سپس با ذكر آيات و روايات ديني در اين مورد، نتيجه گيري كرده ايد كه اسلا م دين خشنونت و قتال است.
دوست گرامي! اين برداشت شما از جنگ و خشنونت بسيار خام و كودكانه است و سپس تحليل شما از اسلام نيز نادرست و عقده مندانه مي باشد.
درست است كه جنگ و خشونت در افكار عمومي و اخلاق زيست باهمي يك چيز ناپسند است اما از نگاه علمي اولا اساس تاريخ و دولت ها بر بنياد نزاع و جنگ نهاده شده و ثانيا دوام ملت ها نيز بر علاوه اقتصاد و فرهنگ پويا در داشتن توان جنگي در برابر دشمنان خارجي است.
از منظر جامعه شناسي جنگ، جنگ وخشونت به عنوان يك ابزار بسيار مهم و اساسي در طول تاريخ مورد استفاده بوده و بعد از اين نيز مورد استفاده قرار خواهد گرفت. از سوي هم در دنيا ثابت شده ملت هاي كه توان جنگيدن و دفاع از خود را نداشته باشند نمي توانند زندگي آرام و مرفه داشته باشند.
بناً، خواهش من از شما اين است كه نخست خود را از شر اين جزميت نجات دهيد و معلومات خود را از جهان و مسائيل ديني، سياسي، نظامي و اقتصادي دقيق بسازيد، آنگاه در مقام داوري بنشينيد. تصوري جزمي كه شما از جنگ و خشونت داريد و بر اساس آن با ياد آوري آيات و رواياتي در اين خصوص، اسلام را دين خشونت و آدم كشي معرفي كرده ايد، بي نهايت سطحي و كودكانه است. امروزه كشور هاي كه داعيه دار حقوق بشر، صلح و دموكراسي هستند بيش از همه كشور ها و آدم ها از جنگ و خشونت براي رسيدن به منافع سياسي و اقتصادي شان استفاده مي كنند. اين كشور ها پيشرفته ترين سلاح ها را در اختيار دارند و بالاترين مصرف را در بخش نظامي و جنگ مي كنند، هم چنان به نام صلح و دموكراسي مستقيم ياغير مستقيم شعله هاي جنگ و خشونت را در نقاط مختلف دنيا برپا مي دارند.
به هر حال، جنگ و خشنونت با آنكه در افكار عمومي مقبول نيست اما براي دستيابي به اهداف عالي و صلح پايدار يك ابزار ضروري است. بنا بر اين، تحليل شما از اسلام با اين پندار سطحي تان از قضايا اشتباه است و به عنوان حتي يك فرضيه هم قابل قبول نمي باشد.
هم چنان قابل ذكر است كه در كتاب ديني مسلمانان (قرآن مجيد) آياتي زيادي در مورد صلح، زندگي، وفا، حقوق فردي، حقوق همسايه، حقوق گروهي، حقوق انساني و ... وجود دارد كه متاسفانه شما در اين نوشته يا از روي نفهمي يا از روي عقده از ذكر آن سر باز زده ايد.
2. ميان عنوان و متن نوشته شما، يك مغالطه بسيار صريح و ناجوان مردانه وجود دارد. در عنوان نوشته ايد كه طالبان به امر خدا و رسول جنايت مي آفريند، اما در متن به پندار هاي سطحي، تصورات واهي و تحليل هاي اشتباه تان غرق شده و هيچ گونه سند و مدركي را كه براي طالبان اجازه انتحار و انفجار و كشتن مردم را بدهد، ارائه نكرده ايد.
برداشت و تحليل شما غير منصفانه و به دور از اخلاق علمي است. شما به خاطر اثبات فرضيه تان به جاي ارائه سند و دليل منطقي از قياس مع الفارق استفاده كرده ايد. بايد براي تان بگويم كه اين موضوعات اين قدر هم ساده نيست كه تو مي پنداري.
3. در نوشته، شما طالبان افراطي را نماينده اسلام تلقي كرده و با ذكر نظرات آنان، از اسلام و محمد تصوير نادرستي ارائه كرده ايد. اين در حالي است كه اولا قرائت طالباني از اسلام در ميان اكثريت مسلمانان يك قرائت قابل قبول نيست و ثانياً علوم امروي به خصوص علم هرمنوتيك ثابت مي كند كه هيچ قرائتي از متن كامل و جامع نيست و نمي تواند همه اي حقيقت متن را بيان كند.
بناً، شما هم از نگاه اخلاقي و هم از نگاه علمي در اين رابطه نيز از اصول و مقررات دوري كرده ايد.
4. در اين نوشته با كلي نگري و جزم انديشي، اسلام را خلاصه به طالبان كرده و با ارتباط دادن صد در صدي آنان به دين اسلام و پيامبرش، در برابر يك امت و در برابر يك متن بسيار پرطرفدار تاريخي بي حرمتي كرده ايد.
نويسنده اي گرامي عزيز ياسين!
نوشته شما را خواندم، تحليل شما بسيار ساده لوحانه و عقده مندانه است اما صرف به توانايي نويسندگي تان مي توان اميد وار بود.
در مورد نوشته تان لازم بود نكات ذيل را بيان كنم:
1. شما در اين نوشته به مذمت جنگ و خشنونت و قتال پرداخته ايد و سپس با ذكر آيات و روايات ديني در اين مورد، نتيجه گيري كرده ايد كه اسلا م دين خشنونت و قتال است.
دوست گرامي! اين برداشت شما از جنگ و خشنونت بسيار خام و كودكانه است و سپس تحليل شما از اسلام نيز نادرست و عقده مندانه مي باشد.
درست است كه جنگ و خشونت در افكار عمومي و اخلاق زيست باهمي يك چيز ناپسند است اما از نگاه علمي اولا اساس تاريخ و دولت ها بر بنياد نزاع و جنگ نهاده شده و ثانيا دوام ملت ها نيز بر علاوه اقتصاد و فرهنگ پويا در داشتن توان جنگي در برابر دشمنان خارجي است.
از منظر جامعه شناسي جنگ، جنگ وخشونت به عنوان يك ابزار بسيار مهم و اساسي در طول تاريخ مورد استفاده بوده و بعد از اين نيز مورد استفاده قرار خواهد گرفت. از سوي هم در دنيا ثابت شده ملت هاي كه توان جنگيدن و دفاع از خود را نداشته باشند نمي توانند زندگي آرام و مرفه داشته باشند.
بناً، خواهش من از شما اين است كه نخست خود را از شر اين جزميت نجات دهيد و معلومات خود را از جهان و مسائيل ديني، سياسي، نظامي و اقتصادي دقيق بسازيد، آنگاه در مقام داوري بنشينيد. تصوري جزمي كه شما از جنگ و خشونت داريد و بر اساس آن با ياد آوري آيات و رواياتي در اين خصوص، اسلام را دين خشونت و آدم كشي معرفي كرده ايد، بي نهايت سطحي و كودكانه است. امروزه كشور هاي كه داعيه دار حقوق بشر، صلح و دموكراسي هستند بيش از همه كشور ها و آدم ها از جنگ و خشونت براي رسيدن به منافع سياسي و اقتصادي شان استفاده مي كنند. اين كشور ها پيشرفته ترين سلاح ها را در اختيار دارند و بالاترين مصرف را در بخش نظامي و جنگ مي كنند، هم چنان به نام صلح و دموكراسي مستقيم ياغير مستقيم شعله هاي جنگ و خشونت را در نقاط مختلف دنيا برپا مي دارند.
به هر حال، جنگ و خشنونت با آنكه در افكار عمومي مقبول نيست اما براي دستيابي به اهداف عالي و صلح پايدار يك ابزار ضروري است. بنا بر اين، تحليل شما از اسلام با اين پندار سطحي تان از قضايا اشتباه است و به عنوان حتي يك فرضيه هم قابل قبول نمي باشد.
هم چنان قابل ذكر است كه در كتاب ديني مسلمانان (قرآن مجيد) آياتي زيادي در مورد صلح، زندگي، وفا، حقوق فردي، حقوق همسايه، حقوق گروهي، حقوق انساني و ... وجود دارد كه متاسفانه شما در اين نوشته يا از روي نفهمي يا از روي عقده از ذكر آن سر باز زده ايد.
2. ميان عنوان و متن نوشته شما، يك مغالطه بسيار صريح و ناجوان مردانه وجود دارد. در عنوان نوشته ايد كه طالبان به امر خدا و رسول جنايت مي آفريند، اما در متن به پندار هاي سطحي، تصورات واهي و تحليل هاي اشتباه تان غرق شده و هيچ گونه سند و مدركي را كه براي طالبان اجازه انتحار و انفجار و كشتن مردم را بدهد، ارائه نكرده ايد.
برداشت و تحليل شما غير منصفانه و به دور از اخلاق علمي است. شما به خاطر اثبات فرضيه تان به جاي ارائه سند و دليل منطقي از قياس مع الفارق استفاده كرده ايد. بايد براي تان بگويم كه اين موضوعات اين قدر هم ساده نيست كه تو مي پنداري.
3. در نوشته، شما طالبان افراطي را نماينده اسلام تلقي كرده و با ذكر نظرات آنان، از اسلام و محمد تصوير نادرستي ارائه كرده ايد. اين در حالي است كه اولا قرائت طالباني از اسلام در ميان اكثريت مسلمانان يك قرائت قابل قبول نيست و ثانياً علوم امروي به خصوص علم هرمنوتيك ثابت مي كند كه هيچ قرائتي از متن كامل و جامع نيست و نمي تواند همه اي حقيقت متن را بيان كند.
بناً، شما هم از نگاه اخلاقي و هم از نگاه علمي در اين رابطه نيز از اصول و مقررات دوري كرده ايد.
4. در اين نوشته با كلي نگري و جزم انديشي، اسلام را خلاصه به طالبان كرده و با ارتباط دادن صد در صدي آنان به دين اسلام و پيامبرش، در برابر يك امت و در برابر يك متن بسيار پرطرفدار تاريخي بي حرمتي كرده ايد.