دست تان درد نکند جناب لومانی عزیز!
نوشتهء تان خیلی زیبا وعلمی است، ایجاز درنوشتهء تان اعجاز می آفریند. کسیکه بحررا دریک کوزه جا میدهد خودش اعجاز میکند. واقعا ازدیدمن سلطهء ظالمانه دوصد سالهء قبایل وحشی هندی الاصل بنام پشاتین که نیم قرآن را قبول کرده ونیم دیگرآن را بافرهنگ پشتونوالی پوره میکنند عامل این مصایبی است که حالا یک تاجیک به این باور شده است که هزاره ها در غذای نذر شان در روزعاشورای حسینی اول می شاشند وبعد آن را به دیگران تقسیم میکنند، این باورهای انسان ستیزانه اززمان بقدرت رسیدن پدر اوغانهای وحشی وبی فرهنگ یعنی امیرعبدالرحمن بخاطر ایجاد بی اعتمادی میان غیر پشاتین قصدا ترویج داده شده واکنون به یک باور مسلم اجتماعی تبیدیل شده است، برما وشما دیگر انسانهای باوجدان است که بخود آئیم وبیدار شویم، درقدم اول نام سگ را ازسر خود وسرزمین خویش برداریم درقدم دوم برای رفع کدورتها ودشمنی های بجا مانده از دوران حاکمیت حرامیهای بی هویت وبی تاریخ وبی پدر وبی مادر پشتون که بعضی ازقبایل شان باخر هم قرابت خانواده گی دارند دست بکار شویم ویکدیگرخودرا بشناسانیم که آری! این عزیزان ما وشما انسان هتسیم. خداوند شمارا ازگزند روزگار درامن وامان خویش نگهدارد قلم تان رسا باد عمرتان پربار باد منتظربخش های دیگر مقالهء تان می مانم.
با احترام
پرویز بهمن
دست تان درد نکند جناب لومانی عزیز!
نوشتهء تان خیلی زیبا وعلمی است، ایجاز درنوشتهء تان اعجاز می آفریند. کسیکه بحررا دریک کوزه جا میدهد خودش اعجاز میکند. واقعا ازدیدمن سلطهء ظالمانه دوصد سالهء قبایل وحشی هندی الاصل بنام پشاتین که نیم قرآن را قبول کرده ونیم دیگرآن را بافرهنگ پشتونوالی پوره میکنند عامل این مصایبی است که حالا یک تاجیک به این باور شده است که هزاره ها در غذای نذر شان در روزعاشورای حسینی اول می شاشند وبعد آن را به دیگران تقسیم میکنند، این باورهای انسان ستیزانه اززمان بقدرت رسیدن پدر اوغانهای وحشی وبی فرهنگ یعنی امیرعبدالرحمن بخاطر ایجاد بی اعتمادی میان غیر پشاتین قصدا ترویج داده شده واکنون به یک باور مسلم اجتماعی تبیدیل شده است، برما وشما دیگر انسانهای باوجدان است که بخود آئیم وبیدار شویم، درقدم اول نام سگ را ازسر خود وسرزمین خویش برداریم درقدم دوم برای رفع کدورتها ودشمنی های بجا مانده از دوران حاکمیت حرامیهای بی هویت وبی تاریخ وبی پدر وبی مادر پشتون که بعضی ازقبایل شان باخر هم قرابت خانواده گی دارند دست بکار شویم ویکدیگرخودرا بشناسانیم که آری! این عزیزان ما وشما انسان هتسیم. خداوند شمارا ازگزند روزگار درامن وامان خویش نگهدارد قلم تان رسا باد عمرتان پربار باد منتظربخش های دیگر مقالهء تان می مانم.
با احترام
پرویز بهمن