مساله تجزیه به این ساده گی نیست. اگر هم افغانستان به مناطق پشتونستان در جنوب و شمال به مابقی غیر پشتونها داده شود، مگر باز هزاره ها ـ ازبک ها ـ تاجیک ها بر سر مناطق و منافع زد و خورد نمیکنند؟ من یادم است که هرات بودیم اسماعیل خان با دوستم برای سال ها در جنگ بود و این کار و زار برای همیش خواهد بود. حتی پشتونها هم متشکل از اقوام مختلف علی زایی ـ قلزایی ـ سدوزایی ـ داودزایی و ده ها قوم دیگر که سال ها در جنگ با یکدیگر بودند.
در کنار این مشکلات کشورهای نوپای تجزیه شده و کم جمعیت صد ها سال طول میکشد تا بتوانند اداره سال و قدرتمند ایجاد کنند ـ البته اگر با نفوذ همسایه ها و دیگران متلاشی نشوند. از سوی دیگر افغانستان همین حالا هم در سطح ولایتی تقریبا فدرال میباشد. بطور مثال در طول 12 سال قبل 3 والی از هرات تعیین شدند ولی مشکلات هرات همچنان باقی بود. در کشور فعلی که من زندگی میکنم غربی ها تنوع اقوام و زبان ها را یک برتری و نه پس رفت به حساب میاورند.
چون تنوع زبانی ـ کلتوری ـ کشوری ـ همه و همه هم از نظر ژنیتکی ـ تنوع علمی و هم پیدایش افکار و رشد موثر میدانند. چرا فکر میکنید که آمریکا سالانه 50 هزار نفر را از کشورهای مختلف جذب خویش میکند. قدرت ما در افغانستان در وحدانیت و یک پارچگی مان میباشد. مهم این است که ما بتوانیم از نقطه عطفی که یکدیگر را به ما نزدیک میکند و در آن مشترکات زیادی داریم پیش برویم. جلو درگیری با یکدیگر را بگیریم. در مکتب ابتدایی که من هرات بودم ـ قدیمها شاگردان هزاره ـ تاجیک ـ پشتون ـ ازبک و غیره با هم درس میخواندیم و هیچگاه به این فکر نشده بودیم که ما با هم فرق داریم.
مساله تجزیه به این ساده گی نیست. اگر هم افغانستان به مناطق پشتونستان در جنوب و شمال به مابقی غیر پشتونها داده شود، مگر باز هزاره ها ـ ازبک ها ـ تاجیک ها بر سر مناطق و منافع زد و خورد نمیکنند؟ من یادم است که هرات بودیم اسماعیل خان با دوستم برای سال ها در جنگ بود و این کار و زار برای همیش خواهد بود. حتی پشتونها هم متشکل از اقوام مختلف علی زایی ـ قلزایی ـ سدوزایی ـ داودزایی و ده ها قوم دیگر که سال ها در جنگ با یکدیگر بودند.
در کنار این مشکلات کشورهای نوپای تجزیه شده و کم جمعیت صد ها سال طول میکشد تا بتوانند اداره سال و قدرتمند ایجاد کنند ـ البته اگر با نفوذ همسایه ها و دیگران متلاشی نشوند. از سوی دیگر افغانستان همین حالا هم در سطح ولایتی تقریبا فدرال میباشد. بطور مثال در طول 12 سال قبل 3 والی از هرات تعیین شدند ولی مشکلات هرات همچنان باقی بود. در کشور فعلی که من زندگی میکنم غربی ها تنوع اقوام و زبان ها را یک برتری و نه پس رفت به حساب میاورند.
چون تنوع زبانی ـ کلتوری ـ کشوری ـ همه و همه هم از نظر ژنیتکی ـ تنوع علمی و هم پیدایش افکار و رشد موثر میدانند. چرا فکر میکنید که آمریکا سالانه 50 هزار نفر را از کشورهای مختلف جذب خویش میکند. قدرت ما در افغانستان در وحدانیت و یک پارچگی مان میباشد. مهم این است که ما بتوانیم از نقطه عطفی که یکدیگر را به ما نزدیک میکند و در آن مشترکات زیادی داریم پیش برویم. جلو درگیری با یکدیگر را بگیریم. در مکتب ابتدایی که من هرات بودم ـ قدیمها شاگردان هزاره ـ تاجیک ـ پشتون ـ ازبک و غیره با هم درس میخواندیم و هیچگاه به این فکر نشده بودیم که ما با هم فرق داریم.