در حکایت آورده اند که در زمان سلطنت امیر جهانگیر حامد کرزی، وی وزیری داشت سپنتا نام که از جمله یاران سلطان بود و شب روز در خدمت و چاکری و نمامت از دیگر یاران به سلطان حاضر. گاهی در میان خلق افواه انداختی که اخوان شیاطین مرا چنان کردی و شب به نزد سلطان رفتی و گریه و سوران انداختی که جنگ سالاران به خون من تشنه اند و روز به نزد جنگ سالارن که قبیله سالاران قصد هلاکت من دارند. البته همه این کارها، جزئی از "سیاست منزل" بودی که وی در آن ادعای فضل نمودی چه اینکه مکتب را در فرانکفورت خواندی که جایی است نزدیک زادگاه ماکیاول علیه رحمه.
حکایت وزیر در جایی دیگر خواهم آورد، اما در روایات آمده است که وزیر را مداحی بود حکیم فرحت نام که هر غلطی که وزیر نمودی وی در میان خلق به توجیه آن پرداختی و زبان به سخن گشودی تا شاید از سوی آن جناب صلهء دریافت کردی، وی بدیشن چشم داشت سوی چشم اش را از دست داد، چه اینکه برای کتابت چند سطر شعر در وصف وی و ذم رقیبانش مجبور گشتی تا در تاریکی و نور اندک متون قدیم خواندی و سری به کلیلکه و دمنه زدی و اوراقی از تاریخ بیهقی خواندی، این چنین آن مسکین روزگار گذراندی. تا وزیر نگفتی وی لب فرو بستی و به اشارت وی چیزها نوشتی که خلق بر آن بخندند و آهسته زمزمه کنند که مردک با این کارها آبروی خویش نزد خلاق بردی. خدا هدایتش کناد، از قدیم گفته اند که ... مال عاقبت خوبی نداشتی.
در حکایت آورده اند که در زمان سلطنت امیر جهانگیر حامد کرزی، وی وزیری داشت سپنتا نام که از جمله یاران سلطان بود و شب روز در خدمت و چاکری و نمامت از دیگر یاران به سلطان حاضر. گاهی در میان خلق افواه انداختی که اخوان شیاطین مرا چنان کردی و شب به نزد سلطان رفتی و گریه و سوران انداختی که جنگ سالاران به خون من تشنه اند و روز به نزد جنگ سالارن که قبیله سالاران قصد هلاکت من دارند. البته همه این کارها، جزئی از "سیاست منزل" بودی که وی در آن ادعای فضل نمودی چه اینکه مکتب را در فرانکفورت خواندی که جایی است نزدیک زادگاه ماکیاول علیه رحمه.
حکایت وزیر در جایی دیگر خواهم آورد، اما در روایات آمده است که وزیر را مداحی بود حکیم فرحت نام که هر غلطی که وزیر نمودی وی در میان خلق به توجیه آن پرداختی و زبان به سخن گشودی تا شاید از سوی آن جناب صلهء دریافت کردی، وی بدیشن چشم داشت سوی چشم اش را از دست داد، چه اینکه برای کتابت چند سطر شعر در وصف وی و ذم رقیبانش مجبور گشتی تا در تاریکی و نور اندک متون قدیم خواندی و سری به کلیلکه و دمنه زدی و اوراقی از تاریخ بیهقی خواندی، این چنین آن مسکین روزگار گذراندی. تا وزیر نگفتی وی لب فرو بستی و به اشارت وی چیزها نوشتی که خلق بر آن بخندند و آهسته زمزمه کنند که مردک با این کارها آبروی خویش نزد خلاق بردی. خدا هدایتش کناد، از قدیم گفته اند که ... مال عاقبت خوبی نداشتی.