لطفا وقتی نظر کسی را می خوانید دقت کنید. فقط به فکر انداختن نظر خود تان نباشید. من نگفتم که اسلام خوب است و یا بد است. گفتم وقتی تجربه ای تاریخی و بشری و غینی اسلام را مثال بیاوری و بخواهی با آن میزان عملی بودن و غیر عملی بودن و درستی و نادرستی اسلام را بسنجی، مسلمانان می گویند که تجربه های تاریخی اسلام، کاری به اسلام ندارد. می گویند اسلامی واقعی پیاده نشده است. دقیقا مثل شما. اینکه مارکس چه گفته است، در ذات خود اهمیتی چندانی ندارد. بلکه اهمیت نظریات مارکس وقتی فهمیده می شود که ما به نتایج تطبیق آن توجه کنیم. تلاش برای تطبیق نظریات مارکس، بیشتر از فایده ضرر داشته است و در بعضی موارد بشریت را به خاک سیاه نشانده است مثلا در روسیه، کوریای شمالی و حتی چین زمان مایو ....
ارمان عدالت اقتصادی مارکس خیلی ارزشمند است. اما این فقط مارکس نبوده است که در تاریخ خواهان عدالت اقتصادی شده است. مهم این است که چه راهی و چه شیوه ای برای تامین عدالت اقتصادی باید به کار گرفته شود. در عمل خیلی تیوری های قشنگ کار نمی کند. نظر مارکس و انقلاب پرولتاریای وی در عمل کار نکرد و به جای خوشبختی بدبختی اورد.
مارکسیسم یعنی انچه در کشورهای مارکسیستی پیاده شد. مارکسیسم روی کاغذی که شما از آن سخن می گویید یک خیال پردازی است که وقتی در عمل پیاده شد روز مردم را سیاه کرد.
دقیقا مثل اسلام که روی کاغذ چیزهایی خوب دارد اما در عمل نظام های طاللبان و ایران و ... را به وچود اورده است.
در مورد کشورهای اروپایی،
این فقط یک تعداد مهاجر نیست که نان مفت می خورند. بخش هایی وسیع از جامعه ای اروپایی نسل اندر نسل کار نمی کنند و کارشان نان مفت خوردن و جرم و جنایت است. وقتی دولت برای شان نان مفت، خانه مفت، داکتر مفت و همه چیز مفت بدهد چرا کار کنند؟
اکثریت کشورهای اروپایی به استثنای ناروی که دخایر طبیعی دارد، بلندترین میزان قرض های عامه را دارد. اکثریت کشورهای اروپایی با پول قرض سیستم دولت های رفاه شان را تامین می کنند. این سیستم ماندگار نیست و نمی تواند دوام کند. اکثریت جامعه غیر تولیدی زندگی می کنند و کار شان نوشیدن الکل و مواد مخدر و فیشن است. این کشورها زیر قرض غرق است. این است نتیجه ای سوسیالیسم نرم حالا چه برسد به سوسیالیسم تمام عیار.
گرچند من طرفدار یک میزان بسیار سبک سوسیالیسم در کشورهای مثل افغانستان هستم و ان هم برای حمایت از طبقات بسیار اسیب پذیر جامعه اما نان مفت دادن را راه حل نمی دانم و همچنان کنترول کامل دولت بر اقتصاد را عامل عقب ماندگی و گرفتن ازادی افراد می دانم. از میان بردن کامل مالیکیت خصوصی یک خیال پردازی است و اگر تطبیق هم بشود در چنین جامعه ای ازادی وجود نخواهد داشت.
من اگر در امریکا زندگی کنم مجبور نیستم با کسی که کار نمی کند در یک سطح زندگی کنم. در اینجا کار کردن من حتی برای خودم به حماقت می ماند. با تمام پولی بودن تحصیل در امریکا، تعداد زیادتر امریکایی ها نسبت به اروپایی ها به تحصیلات عالی دست رسی دارند و تحرک اجتماعی ( social mobility ) در امریکا به درجات بیشتر از اروپا است. نو اوری و دانش در اروپا بسیار کمتر از امریکا است و در حقیقت تولید ناخالص تمام کشورهای اتحادیه ای اروپا فقط اندکی بیشتر از تولید ناخالص ملی امریکا است. در امد سرانه ای ملی امریکا از بسیاری از کشورهای اروپای غربی بالاتر است. همچنان طبقه ای متوسط امریکا بسیار بیشتر از طبقه ای متوسط اتحادیه ای اورپا است. اکثریت مردم امریکا نه فقیر و یا کارگر بلکه مربوط طبقه ای متوسط هستند و بخش اعظم اقتصاد امریکا در دست کمپنی های کوچک-متوسط است نه کمپنی های چند ملیتی غول پیکر.
همچنان، در امریکا غیر سفید های وضعیت بسیار بهتری نسبت به اروپا دارند. در ایتالیا یک وزیر سیاه برای اولین بار در تاریخ این کشور حتی از سوی سیاستمداران ایتالیا تحقیر می شد. حتی در بریتانیا نخست وزیر شدن یک غیر سفید یک ارمان است که حد اقل تا چندین قرن دیگر ناممکن است. شما بهتر است به وضعیت روماها در اروپا توجه کنید که به بدترین شکل ممکن دچار تبعیض است حتی از سوی سوسیالیست های فرانسه است. وقتی ما می خواهیم کشوری را نقد کنیم باید به تمام بخش های ان نگاه کنیم.
جعفر محترم،
شما تی پارتی را کاملا نادرست فهمیده اید. همین که تی پارتی مخالف برنامه ای دولتی صحت بود نشان می دهد که اینها از اساس راست افراطی بودند که اوباما را کمونیست و سوسیالیست می دانستند و خواهان ان بودن که دولت در زندگی شان دخالت نکند. اینها خواهان دولت کوچک بودند از همان اول. طرفداران دولت کوچک همیشه راست افراطی و کاپیتالیست هایی هستند که دوست ندارند دولت در زندگی شان مداخله کند.
شاید بهتر باشد که در کنار گوش دادن به رادیو، تحصیل و یا مطالعه بکنید. خیلی سخت است که از گوش دادن به رادیو ادم سیستم پیچیده ای اقتصادی جهان را درک کند.
محترم دانا،
لطفا وقتی نظر کسی را می خوانید دقت کنید. فقط به فکر انداختن نظر خود تان نباشید. من نگفتم که اسلام خوب است و یا بد است. گفتم وقتی تجربه ای تاریخی و بشری و غینی اسلام را مثال بیاوری و بخواهی با آن میزان عملی بودن و غیر عملی بودن و درستی و نادرستی اسلام را بسنجی، مسلمانان می گویند که تجربه های تاریخی اسلام، کاری به اسلام ندارد. می گویند اسلامی واقعی پیاده نشده است. دقیقا مثل شما. اینکه مارکس چه گفته است، در ذات خود اهمیتی چندانی ندارد. بلکه اهمیت نظریات مارکس وقتی فهمیده می شود که ما به نتایج تطبیق آن توجه کنیم. تلاش برای تطبیق نظریات مارکس، بیشتر از فایده ضرر داشته است و در بعضی موارد بشریت را به خاک سیاه نشانده است مثلا در روسیه، کوریای شمالی و حتی چین زمان مایو ....
ارمان عدالت اقتصادی مارکس خیلی ارزشمند است. اما این فقط مارکس نبوده است که در تاریخ خواهان عدالت اقتصادی شده است. مهم این است که چه راهی و چه شیوه ای برای تامین عدالت اقتصادی باید به کار گرفته شود. در عمل خیلی تیوری های قشنگ کار نمی کند. نظر مارکس و انقلاب پرولتاریای وی در عمل کار نکرد و به جای خوشبختی بدبختی اورد.
مارکسیسم یعنی انچه در کشورهای مارکسیستی پیاده شد. مارکسیسم روی کاغذی که شما از آن سخن می گویید یک خیال پردازی است که وقتی در عمل پیاده شد روز مردم را سیاه کرد.
دقیقا مثل اسلام که روی کاغذ چیزهایی خوب دارد اما در عمل نظام های طاللبان و ایران و ... را به وچود اورده است.
در مورد کشورهای اروپایی،
این فقط یک تعداد مهاجر نیست که نان مفت می خورند. بخش هایی وسیع از جامعه ای اروپایی نسل اندر نسل کار نمی کنند و کارشان نان مفت خوردن و جرم و جنایت است. وقتی دولت برای شان نان مفت، خانه مفت، داکتر مفت و همه چیز مفت بدهد چرا کار کنند؟
اکثریت کشورهای اروپایی به استثنای ناروی که دخایر طبیعی دارد، بلندترین میزان قرض های عامه را دارد. اکثریت کشورهای اروپایی با پول قرض سیستم دولت های رفاه شان را تامین می کنند. این سیستم ماندگار نیست و نمی تواند دوام کند. اکثریت جامعه غیر تولیدی زندگی می کنند و کار شان نوشیدن الکل و مواد مخدر و فیشن است. این کشورها زیر قرض غرق است. این است نتیجه ای سوسیالیسم نرم حالا چه برسد به سوسیالیسم تمام عیار.
گرچند من طرفدار یک میزان بسیار سبک سوسیالیسم در کشورهای مثل افغانستان هستم و ان هم برای حمایت از طبقات بسیار اسیب پذیر جامعه اما نان مفت دادن را راه حل نمی دانم و همچنان کنترول کامل دولت بر اقتصاد را عامل عقب ماندگی و گرفتن ازادی افراد می دانم. از میان بردن کامل مالیکیت خصوصی یک خیال پردازی است و اگر تطبیق هم بشود در چنین جامعه ای ازادی وجود نخواهد داشت.
من اگر در امریکا زندگی کنم مجبور نیستم با کسی که کار نمی کند در یک سطح زندگی کنم. در اینجا کار کردن من حتی برای خودم به حماقت می ماند. با تمام پولی بودن تحصیل در امریکا، تعداد زیادتر امریکایی ها نسبت به اروپایی ها به تحصیلات عالی دست رسی دارند و تحرک اجتماعی ( social mobility ) در امریکا به درجات بیشتر از اروپا است. نو اوری و دانش در اروپا بسیار کمتر از امریکا است و در حقیقت تولید ناخالص تمام کشورهای اتحادیه ای اروپا فقط اندکی بیشتر از تولید ناخالص ملی امریکا است. در امد سرانه ای ملی امریکا از بسیاری از کشورهای اروپای غربی بالاتر است. همچنان طبقه ای متوسط امریکا بسیار بیشتر از طبقه ای متوسط اتحادیه ای اورپا است. اکثریت مردم امریکا نه فقیر و یا کارگر بلکه مربوط طبقه ای متوسط هستند و بخش اعظم اقتصاد امریکا در دست کمپنی های کوچک-متوسط است نه کمپنی های چند ملیتی غول پیکر.
همچنان، در امریکا غیر سفید های وضعیت بسیار بهتری نسبت به اروپا دارند. در ایتالیا یک وزیر سیاه برای اولین بار در تاریخ این کشور حتی از سوی سیاستمداران ایتالیا تحقیر می شد. حتی در بریتانیا نخست وزیر شدن یک غیر سفید یک ارمان است که حد اقل تا چندین قرن دیگر ناممکن است. شما بهتر است به وضعیت روماها در اروپا توجه کنید که به بدترین شکل ممکن دچار تبعیض است حتی از سوی سوسیالیست های فرانسه است. وقتی ما می خواهیم کشوری را نقد کنیم باید به تمام بخش های ان نگاه کنیم.
جعفر محترم،
شما تی پارتی را کاملا نادرست فهمیده اید. همین که تی پارتی مخالف برنامه ای دولتی صحت بود نشان می دهد که اینها از اساس راست افراطی بودند که اوباما را کمونیست و سوسیالیست می دانستند و خواهان ان بودن که دولت در زندگی شان دخالت نکند. اینها خواهان دولت کوچک بودند از همان اول. طرفداران دولت کوچک همیشه راست افراطی و کاپیتالیست هایی هستند که دوست ندارند دولت در زندگی شان مداخله کند.
شاید بهتر باشد که در کنار گوش دادن به رادیو، تحصیل و یا مطالعه بکنید. خیلی سخت است که از گوش دادن به رادیو ادم سیستم پیچیده ای اقتصادی جهان را درک کند.