برادرم آقای جاوید جان صادق!
تشکر از ابراز نظر تان. میخواهم چند نکته را خدمت تان یادآوری کنم. اول اینکه ما برای یافتن راهای حل منطقی برای مسایل مربوط به افغانستان به فکر عمیق و نگهداشتن خونسردی ضرورت داریم چراکه تجربه روانشناسان و ساینس دانان نشان میدهد که قهر. غصه. عقده و عاطفه در موقع فضاوت منتق آدمی را ضعیف میسازد. در نوشتار جوابی تان آثاری از قهر دیده میشود.
دوم بنده معلوماتیراکه در در جریان تیلفون با دوستم حاصل کردم به حیث ثبوت اینجا ارایه نکردم و به عرض رسانده ام که اگر این واقعت باشد شما قضاوت کنید.
سوم اگرچه خودم طرفدار کوچیگری در کشورم نیستم و میدانم که از نگاه اقصادی . اجتماعی .... این مسله مشکلزا است ولی با نظر شما هم موافق نیستم که میگوید کوچی یا مالک زمین و یا چرا ایشان در یک منطفه سکونت اختیار نمیکنند. خدمت تان عزص شود که کوجی گری پدیده تنها مریوط به افغانستان نیست این شیوه زندگی است که تعداد زیادی از اعضای فامیل انسان آنرا اختیار کرده است و در بسیاری از کشور های جهان سوم و یکتعداد کشورهای پیشرفته اروپایی مانند انگلستان. فرانسه. پولند....... هم وجود دارد. ولی در کشورهای پیشرفته کسی باایشان مشکل ندارد چراکه افراد با نظریات مثل شما در کشور های پیشرفته کم است. من از شما میخواهم بپرسم.
۱. شما به کدام دلیل به حود حق میدهید که به یک تعداد انسانها شیوه زندگی فرمایش دهید؟
۲. اگر شما در جایی خانه یا زمین خریده. به ارث برده و یا هم به شکل بخشش صاحب شده باشید و از این ملکیت تان بعضی اوقات استفاده کنید بنابر دلایل x y z. آیا به من حق خواهید داد بیایم و زمین تانرا بگیرم صرف به دلیل اینکه شما ازش سال پر استفاده نمیکنید؟ اگر جواب تان نه است پس در مورد مسله کوچی ها هم کمی غور کنید.
در اخیر بیاد داشته باشید که اگر بخاطر جنایات افراد اقوام را ملامت و مجازات کنیم برادران هزاره هم نجات نخواهند یاقت. اگر جوابم را خونسردانه و استوار به منطق دادید جواب میگیرید ورنه همین حالا خدا حاقظ پیروز باشید.
برادرم آقای جاوید جان صادق!
تشکر از ابراز نظر تان. میخواهم چند نکته را خدمت تان یادآوری کنم. اول اینکه ما برای یافتن راهای حل منطقی برای مسایل مربوط به افغانستان به فکر عمیق و نگهداشتن خونسردی ضرورت داریم چراکه تجربه روانشناسان و ساینس دانان نشان میدهد که قهر. غصه. عقده و عاطفه در موقع فضاوت منتق آدمی را ضعیف میسازد. در نوشتار جوابی تان آثاری از قهر دیده میشود.
دوم بنده معلوماتیراکه در در جریان تیلفون با دوستم حاصل کردم به حیث ثبوت اینجا ارایه نکردم و به عرض رسانده ام که اگر این واقعت باشد شما قضاوت کنید.
سوم اگرچه خودم طرفدار کوچیگری در کشورم نیستم و میدانم که از نگاه اقصادی . اجتماعی .... این مسله مشکلزا است ولی با نظر شما هم موافق نیستم که میگوید کوچی یا مالک زمین و یا چرا ایشان در یک منطفه سکونت اختیار نمیکنند. خدمت تان عزص شود که کوجی گری پدیده تنها مریوط به افغانستان نیست این شیوه زندگی است که تعداد زیادی از اعضای فامیل انسان آنرا اختیار کرده است و در بسیاری از کشور های جهان سوم و یکتعداد کشورهای پیشرفته اروپایی مانند انگلستان. فرانسه. پولند....... هم وجود دارد. ولی در کشورهای پیشرفته کسی باایشان مشکل ندارد چراکه افراد با نظریات مثل شما در کشور های پیشرفته کم است. من از شما میخواهم بپرسم.
۱. شما به کدام دلیل به حود حق میدهید که به یک تعداد انسانها شیوه زندگی فرمایش دهید؟
۲. اگر شما در جایی خانه یا زمین خریده. به ارث برده و یا هم به شکل بخشش صاحب شده باشید و از این ملکیت تان بعضی اوقات استفاده کنید بنابر دلایل x y z. آیا به من حق خواهید داد بیایم و زمین تانرا بگیرم صرف به دلیل اینکه شما ازش سال پر استفاده نمیکنید؟ اگر جواب تان نه است پس در مورد مسله کوچی ها هم کمی غور کنید.
در اخیر بیاد داشته باشید که اگر بخاطر جنایات افراد اقوام را ملامت و مجازات کنیم برادران هزاره هم نجات نخواهند یاقت. اگر جوابم را خونسردانه و استوار به منطق دادید جواب میگیرید ورنه همین حالا خدا حاقظ پیروز باشید.