عبدالله خان، تو با ذکر آیه اطیعو الله و اطعو الرسول و اولی الامر منکم، سند احماقت و رسوایی خودت را امضا کردی. اگر تو به این آیت ایمان داری، چرا حسین بن علی در برابر یزید که الی الامر برحال مسلمانان و جانشین معاویه پدرش خلیفه مسلمانان بود بغاوت کرد؟ پس حسن بر خلاف این ایت عمل نموده است. اگر تو دلیل می آوری که امام حسین علیه یزید که ظالم و فاسق بود، قیام کرد و این قیام او مشروع بود و جهاد حساب می شود، بیشتر از همه دروغ می گویی و و هیچگونه استناد شرعی و دینی آورده نمی توانی. به این دلایل:
1- اگر قیام و جهاد علیه یزید مشورع و واجب بود، چرا تمام عالممان مسلمان آن وقت در تمام سرزمین های اسلامی به خصوص در مکه و مدینه این فتوا را علیه یزید به اتفاق آرائ صادر نکردند و سپس خود شان یکجا با حسین دست به قیام نزدند؟
2- یزید مشروعیت الی الامری خود را از پدرش معاویه گرفت. او الی الامر برحق و اسلامی بود. زیرا معاویه خلیفه مسلمین به او بیعت گرفت و او را رسماً جانشین خود تعین کرد. در صورتی مشروعیت الی الامری یزید زیر سوال می رود که مشروعیت خلافت و یا اولی الامری یا هر نام دیگری که به آن میدهید، معاویه نادرست و مورد تردید می بود. اما معاویه خلیفه متفق تمام مسلمانان بود. حسن بن علی خلافت را به او واگذار کرد و در واقع به او بیعت کرد.
3- اگر از باور شیعه به امامت بلافصل علی و فرزندانش هم نگاه کنید و آنگاه بگویید که یزید حق خلافت نداشت و حسن سومین امام و جانشین پیغمبر بر اساس وحی بود، از این سبب قیامش علیه یزید مشورع و واجب بود، نیز نادرست و غلط است. اگر چنین بود ، پس این حسن چرا با معاویه صلح کرد و خلافت او را پذیرفت؟ آیا حسن برخلاف وحی خدا د رمورد جانشینی امامت عمل نکرد؟ اگر عمل نکرد، پس این موضوع جانشینی بلافصل و امامت ، مزخرفاتی بیش نیست.
4- آیا فسق و فساد یزید که ادعا می شود باعث قیام حسین ش دلیل شرعی قیام علیه اولی الاامر برحال شده م یتواند؟ اگر می تواند، پس چرا تمام مسلمانان به خصوص کلان های شان در مکه و مدینه این فیصله و فتوا را صادر نکردند؟
5- عبد الله خان بیعقل، اگر اولی الامر به معنی امام است که تو ادعا داری، اولی الامر در آن وقت ، نه حسین که یزید بود. این ظلم یزید هم اگر دلیل قیام علیه او باشد، پس از کربلا انجام یافت. نه پیش از آن که حسین به آن دلیل دست به قیام بزند.
6- اگر از منظر عاطفی قضیه پگذریم که شیعیان افسانه های بسیار تراژیک ساختند، قیام حسین علیه یزید اولی الامر مسلمانان یک بغاوت نا مشروع بود.
عبدالله خان، تو با ذکر آیه اطیعو الله و اطعو الرسول و اولی الامر منکم، سند احماقت و رسوایی خودت را امضا کردی. اگر تو به این آیت ایمان داری، چرا حسین بن علی در برابر یزید که الی الامر برحال مسلمانان و جانشین معاویه پدرش خلیفه مسلمانان بود بغاوت کرد؟ پس حسن بر خلاف این ایت عمل نموده است. اگر تو دلیل می آوری که امام حسین علیه یزید که ظالم و فاسق بود، قیام کرد و این قیام او مشروع بود و جهاد حساب می شود، بیشتر از همه دروغ می گویی و و هیچگونه استناد شرعی و دینی آورده نمی توانی. به این دلایل:
1- اگر قیام و جهاد علیه یزید مشورع و واجب بود، چرا تمام عالممان مسلمان آن وقت در تمام سرزمین های اسلامی به خصوص در مکه و مدینه این فتوا را علیه یزید به اتفاق آرائ صادر نکردند و سپس خود شان یکجا با حسین دست به قیام نزدند؟
2- یزید مشروعیت الی الامری خود را از پدرش معاویه گرفت. او الی الامر برحق و اسلامی بود. زیرا معاویه خلیفه مسلمین به او بیعت گرفت و او را رسماً جانشین خود تعین کرد. در صورتی مشروعیت الی الامری یزید زیر سوال می رود که مشروعیت خلافت و یا اولی الامری یا هر نام دیگری که به آن میدهید، معاویه نادرست و مورد تردید می بود. اما معاویه خلیفه متفق تمام مسلمانان بود. حسن بن علی خلافت را به او واگذار کرد و در واقع به او بیعت کرد.
3- اگر از باور شیعه به امامت بلافصل علی و فرزندانش هم نگاه کنید و آنگاه بگویید که یزید حق خلافت نداشت و حسن سومین امام و جانشین پیغمبر بر اساس وحی بود، از این سبب قیامش علیه یزید مشورع و واجب بود، نیز نادرست و غلط است. اگر چنین بود ، پس این حسن چرا با معاویه صلح کرد و خلافت او را پذیرفت؟ آیا حسن برخلاف وحی خدا د رمورد جانشینی امامت عمل نکرد؟ اگر عمل نکرد، پس این موضوع جانشینی بلافصل و امامت ، مزخرفاتی بیش نیست.
4- آیا فسق و فساد یزید که ادعا می شود باعث قیام حسین ش دلیل شرعی قیام علیه اولی الاامر برحال شده م یتواند؟ اگر می تواند، پس چرا تمام مسلمانان به خصوص کلان های شان در مکه و مدینه این فیصله و فتوا را صادر نکردند؟
5- عبد الله خان بیعقل، اگر اولی الامر به معنی امام است که تو ادعا داری، اولی الامر در آن وقت ، نه حسین که یزید بود. این ظلم یزید هم اگر دلیل قیام علیه او باشد، پس از کربلا انجام یافت. نه پیش از آن که حسین به آن دلیل دست به قیام بزند.
6- اگر از منظر عاطفی قضیه پگذریم که شیعیان افسانه های بسیار تراژیک ساختند، قیام حسین علیه یزید اولی الامر مسلمانان یک بغاوت نا مشروع بود.