پیوندی میان اندیشه کورش بزرگ در فرمانشاهی هوده مردمی او و اندیشه ایرانیان امروز:
امروز در سنجش با فرهنگی که بر ما زور و سربار شده پنداری که کورش آدمی استثنایی و بی همتا در تاریخ ایران بوده است. چنانچه اینگونه نیست کورش یک ایرانی راستین بود زیرا در خانواده و همبودگاه ایرانی پرورش یافته و آموزش دیده بود. در آن زمان هزاران کورش در ایران وجود داشت که ما یکی از آنان را که بخت پادشاهی و جاودانگی یافتن در تاریخ را پیدا کرد میشناسیم. در آن زمان جامعه ایرانی کورش میپروراند. پدر او کورش بود، دوستانش کورش بودند، مربیانش کورش بودند، مادرش کورش بود، همسرش کورش و فرماندهانش کورش بودند.
ما سدها سال است که به شود سربار کردن و زور، گفتار و کردار انیرانی، از آن فرهنگ زیبای آدم ساز درست اندیشی، راستگویی، گفتار و کردار نیک دور شده ایم و دیگر ایرانی راستین نیستیم. اینکه ما کورش را اینگونه گرامی میداریم نشانگر آن خواست و آرزوی درونی ماست که دوباره ایرانی باشیم. در آن دوران یک رییس دولت هرگز دروغ نمیگفت. در این دوران هرگز راست نمیگوید. در آن دوران سردمدارن کشور نه تنها دارایی و گنجینه مردم را چپاول نمیکردند وانگه بر کشورهای بیگانه که چیره شده بودند را هم تاراج نمیکردند. در این دوران نه تنها سرمایه و گنجینه مردم را میدزدند وانگه کشورهای بیگانه هم آنرا میچاپند. در آن دوران هر سرپرستی که دروغ میگفت یا به مردم پرخاشگری میکرد یا به هوده مردم چنگ اندازی میکرد بیدرنگ از کار برکنار میشد. در این دوران به بالاترین پایه و جایگاه میرسد. در آن دوران همه مردم فرهیخته جهان پیشرفته میخواستند از کشور خود بگریزند و در ایران زندگی کنند. در این زمان همه ایرانیان فرهیخته میخواهند از ایران بگریزند و در کشورهای دیگر زندگی کنند. در آن زمان فرمانروایی ایران پیشاهنگ هوده های آدمیان و آدم دوستی بود. در این دوران حاکمیت ایران به تنها چیزی که تن در نمیدهد هوده مردمی و ایران و آدم دوستی است. در آن زمان همه مردم جهان پیشرفته، ایران را دوست داشتند. در این زمان همه مردم جهان پیشرفته، از ایران بیزارند. در آن زمان مردم ایران بانواترین و داراترین مردم جهان بودند. در این زمان یکی از تهیدست ترین و فرومایه تریند.
اکنون ما ایرانیان بخود آمده ایم از خواب چند سد ساله بیدار شده ایم خود را در آینه دیده ایم و به بیم و هراس افتاده ایم که این ما نیستیم. ما ایرانی هستیم و میخواهیم دوباره ایرانی زندگی کنیم و این خواهد شد. (کورش زعيم نويسنده و کنشگر سياسی).
2- پیوندی میان اندیشه کورش بزرگ در فرمانشاهی هوده مردمی او و اندیشه ایرانیان امروز:
من ايرانيان را به دو گروه بخش میكنم نخست مردم و دوم فرمانروایان:
بيشترین مردم ما هميشه به گذشته ى تاريخ سرزمين خود به چشم ارزش و ارج نگريسته اند بويژه كارنامه ى باستانى، كه در راس آن بزرگترين و راستين ترين انديشه ى انسانگرا قرار دارد همان انديشه اى كه بنيان نخستين سيستم ژرف و درست فرمانروایی را در تاريخ سياسى جهان گذاشت بگونه اى كه انديشمند تاريخ «هگل» از آن زير نام "نخستين فرمانروای تاريخ ساز" ياد مىكند و رویدادنگارى همچون "توين بى" از آن بنام نخستين كشورى كه آزادى آیین و باور را برنامه ى كار خود قرارداد نام مىبرد. چنين است كه به جرات مىتوان از روى خرد و انديشه، تاريخ را گواهى كرد كه: كوروش بزرگ، نخستين فرمانروای سكولار جهان را برپا ساخت و ارزش آدمی را بدون درنظر گرفتن نژاد، رنگ، دين و جنسيت ارج گذاشت و به كردار در آورد. به همين پشتوانه امروز پدر و مادرايرانى يا غير ايرانى كه نام فرزند خود را خردمندانه "كوروش" شهريار روشنايىها مینهند بدرستی گواه بر جاودانگى مردى است كه گفت:
بگذاريد هر كسى به آيين خود باشد: زنان را گرامى بداريد: تهیدستان را دريابيد و هر كسى به زبان نژاد و تبار خود سخن بگويد. آدمى تنها در جایگاه خويش به والایی میرسد: گسستن زنجيرها آرزوى من است: رهايی بردگان و ارجمندی بزرگان آرزوى من است. اين فرمان من است. اين اندرز من است. او كه آدمى را از ماواى خويش براند، خود نيز از خواب خوش رانده خواهد شد. (دکتر تورج پارسی - ايرانشناس و استاد دانشگاه ـ سوئد).
پیوندی میان اندیشه کورش بزرگ در فرمانشاهی هوده مردمی او و اندیشه ایرانیان امروز:
امروز در سنجش با فرهنگی که بر ما زور و سربار شده پنداری که کورش آدمی استثنایی و بی همتا در تاریخ ایران بوده است. چنانچه اینگونه نیست کورش یک ایرانی راستین بود زیرا در خانواده و همبودگاه ایرانی پرورش یافته و آموزش دیده بود. در آن زمان هزاران کورش در ایران وجود داشت که ما یکی از آنان را که بخت پادشاهی و جاودانگی یافتن در تاریخ را پیدا کرد میشناسیم. در آن زمان جامعه ایرانی کورش میپروراند. پدر او کورش بود، دوستانش کورش بودند، مربیانش کورش بودند، مادرش کورش بود، همسرش کورش و فرماندهانش کورش بودند.
ما سدها سال است که به شود سربار کردن و زور، گفتار و کردار انیرانی، از آن فرهنگ زیبای آدم ساز درست اندیشی، راستگویی، گفتار و کردار نیک دور شده ایم و دیگر ایرانی راستین نیستیم. اینکه ما کورش را اینگونه گرامی میداریم نشانگر آن خواست و آرزوی درونی ماست که دوباره ایرانی باشیم. در آن دوران یک رییس دولت هرگز دروغ نمیگفت. در این دوران هرگز راست نمیگوید. در آن دوران سردمدارن کشور نه تنها دارایی و گنجینه مردم را چپاول نمیکردند وانگه بر کشورهای بیگانه که چیره شده بودند را هم تاراج نمیکردند. در این دوران نه تنها سرمایه و گنجینه مردم را میدزدند وانگه کشورهای بیگانه هم آنرا میچاپند. در آن دوران هر سرپرستی که دروغ میگفت یا به مردم پرخاشگری میکرد یا به هوده مردم چنگ اندازی میکرد بیدرنگ از کار برکنار میشد. در این دوران به بالاترین پایه و جایگاه میرسد. در آن دوران همه مردم فرهیخته جهان پیشرفته میخواستند از کشور خود بگریزند و در ایران زندگی کنند. در این زمان همه ایرانیان فرهیخته میخواهند از ایران بگریزند و در کشورهای دیگر زندگی کنند. در آن زمان فرمانروایی ایران پیشاهنگ هوده های آدمیان و آدم دوستی بود. در این دوران حاکمیت ایران به تنها چیزی که تن در نمیدهد هوده مردمی و ایران و آدم دوستی است. در آن زمان همه مردم جهان پیشرفته، ایران را دوست داشتند. در این زمان همه مردم جهان پیشرفته، از ایران بیزارند. در آن زمان مردم ایران بانواترین و داراترین مردم جهان بودند. در این زمان یکی از تهیدست ترین و فرومایه تریند.
اکنون ما ایرانیان بخود آمده ایم از خواب چند سد ساله بیدار شده ایم خود را در آینه دیده ایم و به بیم و هراس افتاده ایم که این ما نیستیم. ما ایرانی هستیم و میخواهیم دوباره ایرانی زندگی کنیم و این خواهد شد. (کورش زعيم نويسنده و کنشگر سياسی).
2- پیوندی میان اندیشه کورش بزرگ در فرمانشاهی هوده مردمی او و اندیشه ایرانیان امروز:
من ايرانيان را به دو گروه بخش میكنم نخست مردم و دوم فرمانروایان:
بيشترین مردم ما هميشه به گذشته ى تاريخ سرزمين خود به چشم ارزش و ارج نگريسته اند بويژه كارنامه ى باستانى، كه در راس آن بزرگترين و راستين ترين انديشه ى انسانگرا قرار دارد همان انديشه اى كه بنيان نخستين سيستم ژرف و درست فرمانروایی را در تاريخ سياسى جهان گذاشت بگونه اى كه انديشمند تاريخ «هگل» از آن زير نام "نخستين فرمانروای تاريخ ساز" ياد مىكند و رویدادنگارى همچون "توين بى" از آن بنام نخستين كشورى كه آزادى آیین و باور را برنامه ى كار خود قرارداد نام مىبرد. چنين است كه به جرات مىتوان از روى خرد و انديشه، تاريخ را گواهى كرد كه: كوروش بزرگ، نخستين فرمانروای سكولار جهان را برپا ساخت و ارزش آدمی را بدون درنظر گرفتن نژاد، رنگ، دين و جنسيت ارج گذاشت و به كردار در آورد. به همين پشتوانه امروز پدر و مادرايرانى يا غير ايرانى كه نام فرزند خود را خردمندانه "كوروش" شهريار روشنايىها مینهند بدرستی گواه بر جاودانگى مردى است كه گفت:
بگذاريد هر كسى به آيين خود باشد: زنان را گرامى بداريد: تهیدستان را دريابيد و هر كسى به زبان نژاد و تبار خود سخن بگويد. آدمى تنها در جایگاه خويش به والایی میرسد: گسستن زنجيرها آرزوى من است: رهايی بردگان و ارجمندی بزرگان آرزوى من است. اين فرمان من است. اين اندرز من است. او كه آدمى را از ماواى خويش براند، خود نيز از خواب خوش رانده خواهد شد. (دکتر تورج پارسی - ايرانشناس و استاد دانشگاه ـ سوئد).