در پاسخ به ادعاهاى بى مايه (خطا ها و تناقضات قرآن!!!)

آقای داکتر عبد الله فکور!
از فحوای کلام شما پیداست که در زمینۀ تفسیر قرآن، حدیث و روایات اسلامی ونیز علوم روز دارای معلومات کافی می باشید. بناءً امید می رود در موارد ذیل روشنی اندازید:
یک، به فرمودۀ جناب شما خداونددر زمینۀ خلقت مجدد انسان عاجز نیست، منظور شما و نیز احکام قرآنی است که در روز قیامت که محاسبۀ اعمال بندگان صورت میگیرد اسرافیل به امر خداوند " صور " میزند و اجزاء وجوارح انسانها از خاک سر بر می آورد و صورت اولیه را اختیار میکند وخداوند بندگان را مطابق اعمال شان مکافات و جزا داده نیکان رابه بهشت و گنهکاران را به جنهم میفرستد. از ورای مطاله قرآن چنین معلوم می شود که قیامت تا زمان نزول قرآن واقع نشده است. زیرا اگر در طی این 7 یا 8 هزار سال از آفرینش آدم اگر قیامت رخ میداد درانصورت الله در قرآنش ذکر میکرد. در طول این هزار ها سال جسم انسانها در روی زمین به تدریج در خاک حل گردیده ومی گردد پس روح های انسان که ملیارد ها وملیارد ها را تشکیل میدهد در کجا نگهداری می شود، البته در بهشت ودوزخ که نیست زیرا ماموریت بهشت ودوزخ بعد از تصفیۀ حساب آغاز می گردد. آیا منتظر ماندن و چشم براه تعیین سرنوشت ابدی ملیارد ها روح آنهم در طی هزار ها سال راچگونه توجیه می دارید؟ و قرآن به این انتظار وچشم براهی جانکاه چه یاسخی ارایه داشته است؟
دو، در قرآن میخوانیم که وقتی الله آدم را آفرید از روح خود در او دمید " نفخ فیه من روحه " ( سوره سجده آیه 9 ) آیا کلیه ابناء نوع آدمی مشمول روح خدائی است، یا صرف مسلمانان؟ آیا هربا رکه الله انسان جدیدی را بدنیا خلق میکند یک مقدار از روح خودش را درون وجود او میدمد ، و اگر فرض کنیم هر ثانیه صد بچه در کل دنیا تولد می شود خدا از روح خود در آنها میدمد؟ راستی این خود یک شغل 24 ساعته برای الله نیست و او را از باقی مسئولیت هایش باز نمیدارد؟ یا شاید الله از قبل مقدار زیادی روح ها را آماده کرده و در یک صندوقچه یا جعبۀ نگه داشته است و یکی یکی در هنگام تولد انسانها بطور خودکار به بدن آنها دمیده می شود یا چطور؟ به امید پاسخ روشن وعالمانه. با احترام