قابل توجه باند حزب همبستگی افغانستان

آقای بهمن،

نکته کریم در مورد خلیلزاد را اولا غلط درک کرده و غلط پاسخ داده اید.

من در مورد خلیلزاد در حزب همبستگی موضعگیری روشنی یافتم به صورت ذیل:

زلمی خلیلزاد به مثابه نماینده غیررسمی کاخ سفید عهده دار پروژه اداره افغانستان و رام کردن گرگان تنظیمی و مافیایی است که تمامی کاندیدان مثل مگس به دور او حلقه زده گام اول رسیدن به ارگ را دلربایی به او می‌دانند. مسئولیت شیطانی خلیلزاد نیز کشف فورمول هاییست که افغانستان را لقمه بی‌درد سر و باب دندان‌تر برای امریکا بسازد و در تقسیم افغانستان لت و پار شده به همه‌ی این درندگان سهمی قابل قبول بدهد تا سر به زیر و گوش به فرمان بادار باشند. او در پیاده کردن این ماموریتش مشکل چندانی هم ندارد زیرا هریک از به‌اصطلاح کاندید های منفور کسانی هستند که در جبین‌سایی و پوزه‌مالی به بادار بین هم سرشکنی می‌کنند. البته درین میان اسفبار وضع آن جوانک هاییست که از فقر آگاهی و یا هم با گرفتن بسته های دالر اینجا و آنجا اکسیون هایی راه انداخته خواهان کاندیداتوری خلیلزاد برای کرسی ریاست جمهوری گردیدند.

موضع حزب در مورد خلیلزاد و قومگرایان مختلف چه پشتون و چه غیرپشتون را من بسیار روشن و عاری از مرض قومگرایی می‌دانم.

شما اگر واقعا مخالف قومگرایی باشید، نباید صرفا به پشتونیست های نامدار تمرکز دهید بلکه باید قومگرایان ضدپشتون را که شاید کامران میرهزار بهترین نمونه آن باشد نقد کنید.

بسیار ظالمانه و غیرانسانی خواهد بود اگر به خاطر جنایت و پلیدی حاکمان پشتون تبار، تمامی مردم پشتون را ضد ملیت های دیگر نامیده یکسره مقابل تمامشان شمشیر کشید. شما باید بدانید که پشتون های افغان نیز همیشه قربانی آنانی بود که زیر نام پشتون قدرت را به دست داشته جنایت و ستم روا داشته اند.

من هرگز جنایات مزاری، خلیلی، شفیع دیوانه، محقق و... را به پای مردم مظلوم هزاره نمی‌نویسم اما میرهزار به خاطر ستمگری های ملاعمر و گلبدین و ..... بر تمامی پشتون ها خط بطلان می‌کشد. و همین را گویند قومگرایی مریض وار.