جای هیچ گونه تردید نیست که آقای قیام به برخی از تلخ ترین حقایق تاریخی کشور ماباصداقت وامانت داری اشاره های داشته اند؛ اشاره های صادقانه ای که طرف تآیید و پذیرش خانم حضرتی نیز واقع شده. اما جای پرسش اینست که خانم بجای ترغیب اقای قیام به افشای هرچه بیشتر این نوع حقایق، بر وی می تازد وقتی افشای آن به زوق ضریفش خوانایی پیدا نمی کند.
بگذار به عنوان یک هزاره با تآیید حرف قیام به خانم حضرتی بگویم که بیهوده به خاطرهزاره ها و حتاتاجیکهااشک تمساح نریز و بر آقای قیام نتاز. هرگاه او نسبت این جسارت که از جنایات حکام هم تبارش پرده بر میدارد شایسته ای ستایش باشد، بایسته است من و تو نیز با الگو قرار دادن او به جنایات مزاری و مسعود اشاره کنیم. هرگاه آقای قیام از تاریخ سیاه حکام پشتون به ما حرف می زند و او را می ستاییم چرا ما از جسارتی دریغ ورزیم و تلاش به خرج دهیم تا چشم دید های همه را زیر تلی از خاک مد فون سازیم. خانم حضرتی! قضاوت کردن بر حقایق روزگار ماپودر زدن به صورت نازک نیست که با مالیدن آن داغ ها و لکه های صورت تان رااز دیددیگران پنهان سازید. حتا حقایق روزگار ما حقایق تاریخی نیستند زیرا هنوز در برابر چشم ما قرار دارند. از افشار هنوز بوی خون می آید. فریاد وناله های افشاریان هنوز در فضای کوچه کوچه ای افشار طنین انداز است. وقتی مردم مظلوم افشار، دهمزنگ، کارته سه، کارته چهار، کوته سنگی، پل سوخته، دشت برچی خلاصه همه ای غرب کابل، به کوه تلویزیون نگاه میکنند گمان میکنند هنوز"مسعود شهید" بر فراز آن سنگر گرفته و به دستیار قاتلش، سیاف، پیام می فرستد که "مصروف هزاره ها هستم".
خانم! هرگاه شما خود در خواب ناز خود بودید، استاد شما، آقای بیژنپور در افغانستان تشریف داشتند کاتب و معاش خور رهبر "شهید مسعود"، آقای ربانی، بودند، از وی بپرسید که جهاد علیه هزاره ها و ازبیک ها را کی اعلام کرد؟ پشتونها یا "شهید مسعود" و رهبر عزیزش آقای ربانی؟
آیاآخرین و مشهور ترین سخن رانی "شهید مزاری" گاهی از نظری تان گزشته است؟ اگر نه آنرا از استاد تان جناب بیژنپور بخواهید. حتمآ بشما کمک خواهد کرد تا از قضاوت "شهید مزاری" در باره ای "شهید مسعود" آگاهی حاصل کنید.
قابل توجه خانم حضرتی و آقای بیژنپور
جای هیچ گونه تردید نیست که آقای قیام به برخی از تلخ ترین حقایق تاریخی کشور ماباصداقت وامانت داری اشاره های داشته اند؛ اشاره های صادقانه ای که طرف تآیید و پذیرش خانم حضرتی نیز واقع شده. اما جای پرسش اینست که خانم بجای ترغیب اقای قیام به افشای هرچه بیشتر این نوع حقایق، بر وی می تازد وقتی افشای آن به زوق ضریفش خوانایی پیدا نمی کند.
بگذار به عنوان یک هزاره با تآیید حرف قیام به خانم حضرتی بگویم که بیهوده به خاطرهزاره ها و حتاتاجیکهااشک تمساح نریز و بر آقای قیام نتاز. هرگاه او نسبت این جسارت که از جنایات حکام هم تبارش پرده بر میدارد شایسته ای ستایش باشد، بایسته است من و تو نیز با الگو قرار دادن او به جنایات مزاری و مسعود اشاره کنیم. هرگاه آقای قیام از تاریخ سیاه حکام پشتون به ما حرف می زند و او را می ستاییم چرا ما از جسارتی دریغ ورزیم و تلاش به خرج دهیم تا چشم دید های همه را زیر تلی از خاک مد فون سازیم. خانم حضرتی! قضاوت کردن بر حقایق روزگار ماپودر زدن به صورت نازک نیست که با مالیدن آن داغ ها و لکه های صورت تان رااز دیددیگران پنهان سازید. حتا حقایق روزگار ما حقایق تاریخی نیستند زیرا هنوز در برابر چشم ما قرار دارند. از افشار هنوز بوی خون می آید. فریاد وناله های افشاریان هنوز در فضای کوچه کوچه ای افشار طنین انداز است. وقتی مردم مظلوم افشار، دهمزنگ، کارته سه، کارته چهار، کوته سنگی، پل سوخته، دشت برچی خلاصه همه ای غرب کابل، به کوه تلویزیون نگاه میکنند گمان میکنند هنوز"مسعود شهید" بر فراز آن سنگر گرفته و به دستیار قاتلش، سیاف، پیام می فرستد که "مصروف هزاره ها هستم".
خانم! هرگاه شما خود در خواب ناز خود بودید، استاد شما، آقای بیژنپور در افغانستان تشریف داشتند کاتب و معاش خور رهبر "شهید مسعود"، آقای ربانی، بودند، از وی بپرسید که جهاد علیه هزاره ها و ازبیک ها را کی اعلام کرد؟ پشتونها یا "شهید مسعود" و رهبر عزیزش آقای ربانی؟
آیاآخرین و مشهور ترین سخن رانی "شهید مزاری" گاهی از نظری تان گزشته است؟ اگر نه آنرا از استاد تان جناب بیژنپور بخواهید. حتمآ بشما کمک خواهد کرد تا از قضاوت "شهید مزاری" در باره ای "شهید مسعود" آگاهی حاصل کنید.