ما در قضاوت خود نباید انصاف را از یاد بریم. ممکن است از تعلق قومی کسی خوش ما نیاید ولی انسانیت مشترک است. بگذار من برای شما به نکته هایی اشاره کنم:
1. عبدالخالق تنها عمل نکرد. اینها یک گروپ در لیسه بودند.
2. ادمهایی بسیاری که رابط ای فامیلی با عبدالخالق نداشتند و صرفا به دلیل رابط فکری با عبدالخالق اعدام شدند.
3. تمام فامیل عبدالخالق را نیست و نابود کردند. یعنی تا این زمان در افغانستان جرم به عنوان یک عمل شخصی تعریف نشده بود و در وطن بربریت حاکم بود. پس اگر عبدالخالق کسی را کشت که با بربریت بر کشور حکومت می کرد، در بدترین صورت افغانستان چیزی را از دست نداد و در بهترین صورت راه برای یک دوره ای بهتر - البته به معیار افغانستان - باز شد.
4. عبدالخالق در زیر شکنجه های وحشتناک و خوردکننده هیچگاه نگفت که کسی او تحریک کرده است و یا بازی داده است. اگر کار عبدالخالق صرفا برای انتقام کشیدن به خاطر فامیل چرخی می بود در این صورت طبیعی است که اعتراف می کرد چون که انگیزه ای قوی نمی داشت و تحت تاثیر مغز شویی این کار را کرده بود. اما عبدالخالق هیچگاه نگفت که بازی خورده است و یا توبه می کند و یا بد کرده است.
5. قبلا هم کسان دیگری تلاش کرده اند که عمل عبدالخالق را از سر بی عقلی و یا از شر شهوت جلوه بدهند. می گویند که او با خانم های فامیل چرخی رابط ای جنسی داشت و انها او را تحریک می کردند. پس این اتهام ها جدید نیست ولی یک ادم عاقل و بی طرف ان را قبول نمی تواند. چطور یک جوان به خاطر یک خانم نیمه سال خورده مرگ حتمی را قبول می کند و بعد در زندان و زیر شکنجه های سنگین اعتراف نمی کند.
6. از هر طرف که بسنجیم عمل عبدالخالق برای افغانستان یک عمل سودمند بود. یک مستبد ظالم را از میان برداشت و بعد از این ما چهل سال نسبتا ارامتر را داشتیم اگرچند استبداد ان قدر ریشه دار بود که سالیان سال طول خواهد کشید تا کاملا از بین برود.
7. اگر دوست محمد خان سردار باشد و به نامش مدال بدهند، اگر تمام یک تپه به نام نادر خان باشد و خیابانها به نامش باشد، اگر ظاهر شاه بابا باشد، ایا بی عدالتی نیست که عبدالخالق یک قبر رسمی نداشته باشد؟ ایا فکر می کنید این قسم ملت ساخته می شود؟
8. عبدالخالق از معدود انسان های این سرزمین است که حد اقل چهار قوم بزرگ افغانستان تاجیک ، ازبک، هزاره، ترکمن به عنوان یک قهرمان قبول دارند. حتی اگر عبدالخالق چوب باشد نه یک ادم، فقط از سر احترام به اکثریت قاطع مردم افغانستان باید او را احترام کرد و گرامی داشت. خیلی سخت است که در تاریخ افغانستان کسی را یافت که چهار قوم بزرگ کشور او را قبول داشته باشند. اکثریت باباها و قهرمان های گذشته ای افغانستان را فقط یک قوم دارد و بس.
9. تا وقتی که قهرمانها یک طرفه، شخصیت ها یک طرفه، ارزش ها یک طرفه، افتخارات یک طرفه و امتیازات یک طرفه باشد باور کنید که افغانستان جور شدنی نیست و ملت افغانستان روی خوبی را نخواهند دید. با تبعیض و بی عدالتی و استبداد قومی ملت ساخته نمی شود. بدون برابری و عدالت افغانستان یک قرن بعد هم مثل امروز مسخره ای جامعه ای بشری خواهد ماند و هیچ دست اوردی برای تمدن بشری به جز آفت و عبرت نخواهد داشت.
البته شما حق دارید نظر خود را داشته باشید. جبری در قبول و یا رد نظریات نباید باشد. همین که بیشتر از یک قرن همه چیز بر افغانستان از یک طرف تحمیل می شده است کافی است.
محترم هزاربز
ما در قضاوت خود نباید انصاف را از یاد بریم. ممکن است از تعلق قومی کسی خوش ما نیاید ولی انسانیت مشترک است. بگذار من برای شما به نکته هایی اشاره کنم:
1. عبدالخالق تنها عمل نکرد. اینها یک گروپ در لیسه بودند.
2. ادمهایی بسیاری که رابط ای فامیلی با عبدالخالق نداشتند و صرفا به دلیل رابط فکری با عبدالخالق اعدام شدند.
3. تمام فامیل عبدالخالق را نیست و نابود کردند. یعنی تا این زمان در افغانستان جرم به عنوان یک عمل شخصی تعریف نشده بود و در وطن بربریت حاکم بود. پس اگر عبدالخالق کسی را کشت که با بربریت بر کشور حکومت می کرد، در بدترین صورت افغانستان چیزی را از دست نداد و در بهترین صورت راه برای یک دوره ای بهتر - البته به معیار افغانستان - باز شد.
4. عبدالخالق در زیر شکنجه های وحشتناک و خوردکننده هیچگاه نگفت که کسی او تحریک کرده است و یا بازی داده است. اگر کار عبدالخالق صرفا برای انتقام کشیدن به خاطر فامیل چرخی می بود در این صورت طبیعی است که اعتراف می کرد چون که انگیزه ای قوی نمی داشت و تحت تاثیر مغز شویی این کار را کرده بود. اما عبدالخالق هیچگاه نگفت که بازی خورده است و یا توبه می کند و یا بد کرده است.
5. قبلا هم کسان دیگری تلاش کرده اند که عمل عبدالخالق را از سر بی عقلی و یا از شر شهوت جلوه بدهند. می گویند که او با خانم های فامیل چرخی رابط ای جنسی داشت و انها او را تحریک می کردند. پس این اتهام ها جدید نیست ولی یک ادم عاقل و بی طرف ان را قبول نمی تواند. چطور یک جوان به خاطر یک خانم نیمه سال خورده مرگ حتمی را قبول می کند و بعد در زندان و زیر شکنجه های سنگین اعتراف نمی کند.
6. از هر طرف که بسنجیم عمل عبدالخالق برای افغانستان یک عمل سودمند بود. یک مستبد ظالم را از میان برداشت و بعد از این ما چهل سال نسبتا ارامتر را داشتیم اگرچند استبداد ان قدر ریشه دار بود که سالیان سال طول خواهد کشید تا کاملا از بین برود.
7. اگر دوست محمد خان سردار باشد و به نامش مدال بدهند، اگر تمام یک تپه به نام نادر خان باشد و خیابانها به نامش باشد، اگر ظاهر شاه بابا باشد، ایا بی عدالتی نیست که عبدالخالق یک قبر رسمی نداشته باشد؟ ایا فکر می کنید این قسم ملت ساخته می شود؟
8. عبدالخالق از معدود انسان های این سرزمین است که حد اقل چهار قوم بزرگ افغانستان تاجیک ، ازبک، هزاره، ترکمن به عنوان یک قهرمان قبول دارند. حتی اگر عبدالخالق چوب باشد نه یک ادم، فقط از سر احترام به اکثریت قاطع مردم افغانستان باید او را احترام کرد و گرامی داشت. خیلی سخت است که در تاریخ افغانستان کسی را یافت که چهار قوم بزرگ کشور او را قبول داشته باشند. اکثریت باباها و قهرمان های گذشته ای افغانستان را فقط یک قوم دارد و بس.
9. تا وقتی که قهرمانها یک طرفه، شخصیت ها یک طرفه، ارزش ها یک طرفه، افتخارات یک طرفه و امتیازات یک طرفه باشد باور کنید که افغانستان جور شدنی نیست و ملت افغانستان روی خوبی را نخواهند دید. با تبعیض و بی عدالتی و استبداد قومی ملت ساخته نمی شود. بدون برابری و عدالت افغانستان یک قرن بعد هم مثل امروز مسخره ای جامعه ای بشری خواهد ماند و هیچ دست اوردی برای تمدن بشری به جز آفت و عبرت نخواهد داشت.
البته شما حق دارید نظر خود را داشته باشید. جبری در قبول و یا رد نظریات نباید باشد. همین که بیشتر از یک قرن همه چیز بر افغانستان از یک طرف تحمیل می شده است کافی است.