آیا بدخشان بی نیاز است که نماینده اش در خدمت دیگران مصروف است؟

گرداننده محترم سایت یا نویسنده مقاله، روز بخیر
نامه ی پراز حساسیت و مملو از بی اطلاعی جنابعالی را خواندم. درک میکنم که تا چه حد بخود حق داده ای که یک گمان را با حقیقت یکسان کنی و در محاکمه اش غضبناک عجله نمایی. این کار نشان میدهد که مشکل افسردگی در اهل سواد چقدر عمیق است. نویسنده که نامش مستعار است، دوسه شبانه روز از حرارت عصبیت خویش نان به اشتها نخورده است. چون خانم کوفی نماینده بدخشان از روی احساس وظیفه اش رفته در میان پانصد خانواده بدخشانی در ریشخور مواد غذایی یاری کرده است. شهرک بدخشان در منطقه زور آباد ریشخور همه فامیلهایی اند که بزرگترین آنها و دارنده ترین آنها همان افسران بینوا وبی سرنوشت بدخشانی هستند.
پس این آدم عصبی که نتوانسته است جای سخن و جان سخن را بیابد، ازهر موردی ذهن بیمار خودرا بکار گرفته است. من میگویم که ما درآن روز توذیع مواد درهمان جا بودیم، وتبصره نمودیم که اگر فرد نا آگاهی از این برنامه با خبر شود، بر وکیل بدخشان خرده میگیرد که چرا بدخشان محروم را رها کرده وبه کابلیهای مرفه میپردازد؟ آری همان پیشگویی که یک آزمایش روان سنجی بود و در نتیجه آمد. اما خانم کوفی کار درستی کرده اند، خداوند برایشان اجر بسیار بدهد.
آقای بشرا کم سعادت! اندکی تحمل در زندگی و سنجش در اندیشه خوب است، آفت کار را کم میسازد. نوروزت را با گمان خراب نکن. که نوروز را برایت مبارک گفته بتوانم. بهار نو مبارکبا
افشین