ملا و طالب ، با قصر بصیرت ، دمار از روزگار ما درآورد . حال کی باشد که چلی های طفیلی زیر سینۀ آخوند های ایرانی به قدرت برسند . یا للعجب ! از دست و زبان اینان چه خواهیم کرد ؟ راستش ، بر روز بد ما لعنت . این جوجه سوسمار ها بایست بدانند که : دورانی که شمشیر پشتوانه ای برای مذهبی باشد ، سپری گشته است . دوران صغارت ملی گذشته است . قانون اساسی 155 کشور جهان ، با رژیم جمهوری اداره میشوند . ملتی که بر صغارت خود صحه گذاشته باشد ، چه خواسته و نخواسته باشد ، بر حقارت خود صحه گذاشته است . دیگر زن ها کشت زار های مرد نیست تا از هرطرفی که خواست در آن درآید . زن در خانه بماند ، چوچه بزاید ، و بولدانی مردان باشند . نسل امروز ، انسان های آخوند زده و آخوند پرور نیست که مغز دارد و فکر نمیکند و دیگران بایست بجایش فکر کنند . آدم های امروز نسل دیگرند ، که سفینه های شان در کرۀ ماه میروند و سیارۀ مریخ را میکاوند . لطفاً جوجه طفیلی های قم ، پهلو بگردند که صبح شده است . آنان که ویرانگر اخلاق باشند ، مسلماً نمیتوانند سازندۀ آن باشد . پشت این مُشت مقلد کی شدی خم از رکوع / گرنه در جنت امید میوۀ طوباستی / روی زی محراب کی کردی ؟ اگرنه در بهشت / بر امید نان و دیگ قلیه و حلواستی .
ملا و طالب ، با قصر بصیرت ، دمار از روزگار ما درآورد . حال کی باشد که چلی های طفیلی زیر سینۀ آخوند های ایرانی به قدرت برسند . یا للعجب ! از دست و زبان اینان چه خواهیم کرد ؟ راستش ، بر روز بد ما لعنت . این جوجه سوسمار ها بایست بدانند که : دورانی که شمشیر پشتوانه ای برای مذهبی باشد ، سپری گشته است . دوران صغارت ملی گذشته است . قانون اساسی 155 کشور جهان ، با رژیم جمهوری اداره میشوند . ملتی که بر صغارت خود صحه گذاشته باشد ، چه خواسته و نخواسته باشد ، بر حقارت خود صحه گذاشته است . دیگر زن ها کشت زار های مرد نیست تا از هرطرفی که خواست در آن درآید . زن در خانه بماند ، چوچه بزاید ، و بولدانی مردان باشند . نسل امروز ، انسان های آخوند زده و آخوند پرور نیست که مغز دارد و فکر نمیکند و دیگران بایست بجایش فکر کنند . آدم های امروز نسل دیگرند ، که سفینه های شان در کرۀ ماه میروند و سیارۀ مریخ را میکاوند . لطفاً جوجه طفیلی های قم ، پهلو بگردند که صبح شده است . آنان که ویرانگر اخلاق باشند ، مسلماً نمیتوانند سازندۀ آن باشد . پشت این مُشت مقلد کی شدی خم از رکوع / گرنه در جنت امید میوۀ طوباستی / روی زی محراب کی کردی ؟ اگرنه در بهشت / بر امید نان و دیگ قلیه و حلواستی .