بشردوست صاحب امیدوارهستم که به آرزوی دلت را رسیده وبه چوکی - متاسفانه بی صلاحیت و آلوده به کثافت سیاست- ریاست جمهوری جمهوری اسلامی تکیه بزنید و از خداوند می خواهم که بتوانید ریاست جمهوری کنید. فقط یک نکته دارم که در میان می گذارم: فکر می کنم شما باید بسیار پیش ها به این ولایات سفر میداشتید، هم به حیث وکیل شورا و هم به حیث یک وطن دوست که در زیر دل می خواست ریس جمهور شود تا از حال مردم و از وظعیت بهتر خبر شده و مناسب ترین برنامه ها را برای بیرون رفت از وضعیت بد موجود و پیش رفت مملکت تهیه می دیدید. نمیدانم با رفتن های متواترتان به ولایات، که دیگر چوکی ریاست جهوری دوستان خوابش را هم نمی توانند ببینند و اگر ببینند تب خال می کشند، چی را می خواهید ثابت کنید؟ اینکه نترس هستید؟ من میدانم که بسیار با جرئت و با غیرت هستید. یا مردم دوست هستید؟ میدانم که بسیار مردم دوست هستید. اما این رفتن های شما به ولایات و تماس مستقیم با مردم برای انتخاب شدن شما بسیار خوب است تا برای اداره یک کشور از پا افتیده. متاسفانه شما هیچ برنامه عملی و علمی ندارید که بر اساس آن من بتوانم به شما باور کرده و دیگران را هم تشویق کنم تا به شما رای داده و رئیس جمهور ما شوید. ریس جمهور شدن آنقدر ها هم سخت نیست. شاید شوید و یا شاید نشوید اما اگر شوید چی خواهید کرد؟ ناف مساله همین است. چگونه و درچی مدت و چظور می توانیم از این فلاکت نجات یافته و یا به طرف نجات یافتن برویم؟ شاید به دل بگوید که "بان که یک دفعه ریس جمهور شوم باز کار ها خود بخود درست می شود و خات دیدی که چی زور زور کار های خواهم کرد" . اما من و شاید تمام مردم و تعدادی مردم تو و دیگر کاندیدان را نمانند که رئیس شوید تا اینکه قناعت شان را حاصل نکرده اید.
مرد عمل مرد با برنامه می باشد. این را باید بدانی. مرد عمل مرد واقعی بین می باشد این راهم باید بدانی. مرد عمل و علم مرد صادق می باشد و نه شارلتان. این را از همه کرده زیادتر بدان. بی اندازه شما را دوستدارم و نه می خواهم که انسان های مثل شما به کثافت سیاست بازی های معمول وطن ما و کشور های دوست الوده شوند. من شما را برای مردم کار دارم تا به اگاهی برسند تا هیچ احمقی هوس رئیس جمهور شدن به سرش نزند. نمیشه که همین امروز از خیر ریس جمهور شدن گذشته و در صف مردم قرار گرفته و برای قدرت مندی آنها کار کنی مثل که در سابق تا اندازه کار میکردید؟
بشردوست صاحب امیدوارهستم که به آرزوی دلت را رسیده وبه چوکی - متاسفانه بی صلاحیت و آلوده به کثافت سیاست- ریاست جمهوری جمهوری اسلامی تکیه بزنید و از خداوند می خواهم که بتوانید ریاست جمهوری کنید. فقط یک نکته دارم که در میان می گذارم: فکر می کنم شما باید بسیار پیش ها به این ولایات سفر میداشتید، هم به حیث وکیل شورا و هم به حیث یک وطن دوست که در زیر دل می خواست ریس جمهور شود تا از حال مردم و از وظعیت بهتر خبر شده و مناسب ترین برنامه ها را برای بیرون رفت از وضعیت بد موجود و پیش رفت مملکت تهیه می دیدید. نمیدانم با رفتن های متواترتان به ولایات، که دیگر چوکی ریاست جهوری دوستان خوابش را هم نمی توانند ببینند و اگر ببینند تب خال می کشند، چی را می خواهید ثابت کنید؟ اینکه نترس هستید؟ من میدانم که بسیار با جرئت و با غیرت هستید. یا مردم دوست هستید؟ میدانم که بسیار مردم دوست هستید. اما این رفتن های شما به ولایات و تماس مستقیم با مردم برای انتخاب شدن شما بسیار خوب است تا برای اداره یک کشور از پا افتیده. متاسفانه شما هیچ برنامه عملی و علمی ندارید که بر اساس آن من بتوانم به شما باور کرده و دیگران را هم تشویق کنم تا به شما رای داده و رئیس جمهور ما شوید. ریس جمهور شدن آنقدر ها هم سخت نیست. شاید شوید و یا شاید نشوید اما اگر شوید چی خواهید کرد؟ ناف مساله همین است. چگونه و درچی مدت و چظور می توانیم از این فلاکت نجات یافته و یا به طرف نجات یافتن برویم؟ شاید به دل بگوید که "بان که یک دفعه ریس جمهور شوم باز کار ها خود بخود درست می شود و خات دیدی که چی زور زور کار های خواهم کرد" . اما من و شاید تمام مردم و تعدادی مردم تو و دیگر کاندیدان را نمانند که رئیس شوید تا اینکه قناعت شان را حاصل نکرده اید.
مرد عمل مرد با برنامه می باشد. این را باید بدانی. مرد عمل مرد واقعی بین می باشد این راهم باید بدانی. مرد عمل و علم مرد صادق می باشد و نه شارلتان. این را از همه کرده زیادتر بدان. بی اندازه شما را دوستدارم و نه می خواهم که انسان های مثل شما به کثافت سیاست بازی های معمول وطن ما و کشور های دوست الوده شوند. من شما را برای مردم کار دارم تا به اگاهی برسند تا هیچ احمقی هوس رئیس جمهور شدن به سرش نزند. نمیشه که همین امروز از خیر ریس جمهور شدن گذشته و در صف مردم قرار گرفته و برای قدرت مندی آنها کار کنی مثل که در سابق تا اندازه کار میکردید؟