درود برشما! جناب راوش گرامی، خیلی مسایل را بجا ومناسب حال زمان بیان کرده اید؛ با اکثرمطالب بیان شده ای شما موافق هستم ولی در برابر اینکه، تجزیه ی افغانستان امروزی را سبب بی خردی ونا معقول دانسته اید، از یکسو شاید درست باشد واما از سوی دیگر اگر منظور صلح، آرامی ورشد فرهنگی واقتصادی واجتماعی در جامعه باشد، به یقین بدانید که با این روشنفکران خود بزرگ بین پشتون ودنباله روی ستمکشان پشتون از پی ستمگرانشان، هرگز به وحدت وآرامی ورشد انسانی نخواهیم رسید. بنابرین چاره چیست؟ تابکی با این وحدت میان خالی خود را فریب دهیم؟ دوصدوپنجاه سال است که روز وروزگار این سرزمین بدتر وعقب مانده تر وبیچاره تر میشود وما مایه ای تمسخر جهان شده ایم؛ شما هم بهتر میدانید که تحت نام افغان وافغانی هیچگاه به ملت شدن فایق نخواهیم آمد وپشتونها به ریشه واساس تاریخی که شما بیان کرده اید هرگز معتقد وباورمند نمی باشند، حالا پرسش اینجاست که ما چگونه میتوان ملت شویم وبا کدام وجهه مشترک ملی ؟
دیگر با واژه دزد گفتن حبیب اله کلکانی ، از اینکه این نام از سوی نادر غدار وخاندان انگریز وابسته بر وی برچسپ زده شده وتوطئه ای بیش نبوده است، مخالفم. این دهقان آزاده ایکه در برابر ظلم مالیات پولی وسرازیر شدن ناقلین بیگانه با این سرزمین که بدون شک از آنسوی سرحد بودند ونمونه آن شهرک شینواری در غوربند است، قیام کرد وبا شهامت آزادیخواهانه موفق گردید وروزیکه پادشاه شد همه مردم کابل وافغانستان شاهد بودند که، نه انگلیسی وجود داشت ونه مشاوری ونه ارتش بیگانه ای ! حبیب اله کلکانی هرگز عاصب نبود، مگر تخت وبخت پادشاهی را برای امان اله در انتخابات داده بودند؟ در اصل پادشاهی دراین سرزمین با آمدن احمد خان ابدالی از دربار نادر افشار که کاملن تا آن زمان با این سرزمین بیگانه حساب میگردید، با زور وپول غنیمت هند ودربار نادر افشار، غصب گردید واز سوی قبایل غلجی با پول قدرت خریده شد وبعدها با لشکر جانگیر قبایل تمام قلمرو امروزی افغانستان که بنام خراسان یاد میگردید، به اشغال درآمد. بیاید بدون تعصب ستمگران را به معرفی بگیریم وغاصبان را با سفاهت وحماقتی که داشتند برای نسل امروزی بشناسانیم. ستمگر کسی است که قدرت داشته باشد وقدرت کسی دارد که غرق فساد است وقدرت مطلق ازان آنهای بوده که در فساد مطلق غرق بودند، شاهان نامنهاد وبیسواد ویکدیگر کورکن پشتون تبار، همیشه ستمگر بودند وهمه باشنده ای این سرزمین ستمکش ؛ اما روزی کسی یافت میشود که علیه ستمگران قیام بر پا میکند، از سوی ستمگران دزد نامیده میشود، تآسف براین است که روشنفکران پژوهشگرما هم امروز، زبان در زبان ستمگران می مانند وبه سحنان نا جایز ستمگران اراده ای تکرار پیشه می نمایند. درد ما همین خود بزرگ بینی است که از غیرت میان خالی وکشنده آب میخورد ودر شرایط امروزی کسی را نیافتم که ، قلم بردارد وشیوه ی انتحاری بخشی از قوم پشتون را نقد کند وجوش غیرت خودکشی را از آتش در داده ای بیگانگان بکاهاند. جنگ کنونی به نظر شما مفهوم دارد؟ اگر دیروز مسله تاجیک وبه قول بعضی پشتونها قدرت خواهی شهید مسعود بهانه بود، امروز هشتاد در صد قدرت در گروی پشتونهاست وریس کل هم اقای کرزی پوپلزیی ؛ علت این همه ویرانی وبر بادی در چیست؟ هرکسی که از خارجیها بداند ما از افغانستان هستیم، چند دقیقه طرف ما نگاه میدارند که، چگونه انسان هستیم. این همه از برکت نام افغان وتروریستهای با تآسف افغانتبار پشتونوال است که میسر شهروندان این سرزمین گردیده است؛ شما خود قضاوت کنید. توانستید که خطاها وجنایات تاریخی طاهریان،صفاریان وغزنویان وسامانیان را بخاطر کمرنگ ساختنشان در برابر شاهان ستمگر پشتونها به پژوهش بگیرید، چرا دوره های احمد خان را با شاهان وطن فروش وجفا پیشه ای خاندانیشان برای فرزندان امروزی به معرفی نمی گیرید؟ چرا نام خراسان وروی کدام توطئه تغییر داده شد ومحمود طرزی روی کدام نیرنگ زبان فارسی دری را پس زد وجایش را به زبان بدون پشتیوانه علمی افغانی به قول خودش رایزنی نمود؟ چرا علت این همه بربادی خراسان را مورد پژوهش قرار نمی دهید؟ ما از عربهای بیابانی گیله نداریم، آنها بیگانه بودند ولی این غیرتمندان پشتونوال چگونه در جهت زوال فرهنگ خراسانی کوشیدند وتا امروز سد راه رشد این زبان هستند، حتا بیان واژه های ناب که همه در شاهنامه وجود دارند، بر گویندگان این زبان حرام ساخته اند وشما یک کلمه هم در این خصوص با تآسف ننوشتید، دلیلش در چه بود؟ امید وارم که به این پرسشهایم ، پاسخ قناعت بخش بدون تعصب وبرهنه بدهید وهمیشه تندرست باشید.
نیک اندیش
درود برشما! جناب راوش گرامی، خیلی مسایل را بجا ومناسب حال زمان بیان کرده اید؛ با اکثرمطالب بیان شده ای شما موافق هستم ولی در برابر اینکه، تجزیه ی افغانستان امروزی را سبب بی خردی ونا معقول دانسته اید، از یکسو شاید درست باشد واما از سوی دیگر اگر منظور صلح، آرامی ورشد فرهنگی واقتصادی واجتماعی در جامعه باشد، به یقین بدانید که با این روشنفکران خود بزرگ بین پشتون ودنباله روی ستمکشان پشتون از پی ستمگرانشان، هرگز به وحدت وآرامی ورشد انسانی نخواهیم رسید. بنابرین چاره چیست؟ تابکی با این وحدت میان خالی خود را فریب دهیم؟ دوصدوپنجاه سال است که روز وروزگار این سرزمین بدتر وعقب مانده تر وبیچاره تر میشود وما مایه ای تمسخر جهان شده ایم؛ شما هم بهتر میدانید که تحت نام افغان وافغانی هیچگاه به ملت شدن فایق نخواهیم آمد وپشتونها به ریشه واساس تاریخی که شما بیان کرده اید هرگز معتقد وباورمند نمی باشند، حالا پرسش اینجاست که ما چگونه میتوان ملت شویم وبا کدام وجهه مشترک ملی ؟
دیگر با واژه دزد گفتن حبیب اله کلکانی ، از اینکه این نام از سوی نادر غدار وخاندان انگریز وابسته بر وی برچسپ زده شده وتوطئه ای بیش نبوده است، مخالفم. این دهقان آزاده ایکه در برابر ظلم مالیات پولی وسرازیر شدن ناقلین بیگانه با این سرزمین که بدون شک از آنسوی سرحد بودند ونمونه آن شهرک شینواری در غوربند است، قیام کرد وبا شهامت آزادیخواهانه موفق گردید وروزیکه پادشاه شد همه مردم کابل وافغانستان شاهد بودند که، نه انگلیسی وجود داشت ونه مشاوری ونه ارتش بیگانه ای ! حبیب اله کلکانی هرگز عاصب نبود، مگر تخت وبخت پادشاهی را برای امان اله در انتخابات داده بودند؟ در اصل پادشاهی دراین سرزمین با آمدن احمد خان ابدالی از دربار نادر افشار که کاملن تا آن زمان با این سرزمین بیگانه حساب میگردید، با زور وپول غنیمت هند ودربار نادر افشار، غصب گردید واز سوی قبایل غلجی با پول قدرت خریده شد وبعدها با لشکر جانگیر قبایل تمام قلمرو امروزی افغانستان که بنام خراسان یاد میگردید، به اشغال درآمد. بیاید بدون تعصب ستمگران را به معرفی بگیریم وغاصبان را با سفاهت وحماقتی که داشتند برای نسل امروزی بشناسانیم. ستمگر کسی است که قدرت داشته باشد وقدرت کسی دارد که غرق فساد است وقدرت مطلق ازان آنهای بوده که در فساد مطلق غرق بودند، شاهان نامنهاد وبیسواد ویکدیگر کورکن پشتون تبار، همیشه ستمگر بودند وهمه باشنده ای این سرزمین ستمکش ؛ اما روزی کسی یافت میشود که علیه ستمگران قیام بر پا میکند، از سوی ستمگران دزد نامیده میشود، تآسف براین است که روشنفکران پژوهشگرما هم امروز، زبان در زبان ستمگران می مانند وبه سحنان نا جایز ستمگران اراده ای تکرار پیشه می نمایند. درد ما همین خود بزرگ بینی است که از غیرت میان خالی وکشنده آب میخورد ودر شرایط امروزی کسی را نیافتم که ، قلم بردارد وشیوه ی انتحاری بخشی از قوم پشتون را نقد کند وجوش غیرت خودکشی را از آتش در داده ای بیگانگان بکاهاند. جنگ کنونی به نظر شما مفهوم دارد؟ اگر دیروز مسله تاجیک وبه قول بعضی پشتونها قدرت خواهی شهید مسعود بهانه بود، امروز هشتاد در صد قدرت در گروی پشتونهاست وریس کل هم اقای کرزی پوپلزیی ؛ علت این همه ویرانی وبر بادی در چیست؟ هرکسی که از خارجیها بداند ما از افغانستان هستیم، چند دقیقه طرف ما نگاه میدارند که، چگونه انسان هستیم. این همه از برکت نام افغان وتروریستهای با تآسف افغانتبار پشتونوال است که میسر شهروندان این سرزمین گردیده است؛ شما خود قضاوت کنید. توانستید که خطاها وجنایات تاریخی طاهریان،صفاریان وغزنویان وسامانیان را بخاطر کمرنگ ساختنشان در برابر شاهان ستمگر پشتونها به پژوهش بگیرید، چرا دوره های احمد خان را با شاهان وطن فروش وجفا پیشه ای خاندانیشان برای فرزندان امروزی به معرفی نمی گیرید؟ چرا نام خراسان وروی کدام توطئه تغییر داده شد ومحمود طرزی روی کدام نیرنگ زبان فارسی دری را پس زد وجایش را به زبان بدون پشتیوانه علمی افغانی به قول خودش رایزنی نمود؟ چرا علت این همه بربادی خراسان را مورد پژوهش قرار نمی دهید؟ ما از عربهای بیابانی گیله نداریم، آنها بیگانه بودند ولی این غیرتمندان پشتونوال چگونه در جهت زوال فرهنگ خراسانی کوشیدند وتا امروز سد راه رشد این زبان هستند، حتا بیان واژه های ناب که همه در شاهنامه وجود دارند، بر گویندگان این زبان حرام ساخته اند وشما یک کلمه هم در این خصوص با تآسف ننوشتید، دلیلش در چه بود؟ امید وارم که به این پرسشهایم ، پاسخ قناعت بخش بدون تعصب وبرهنه بدهید وهمیشه تندرست باشید.
نیک اندیش