اگر منظورتان از تنهايی رمضان بشردوست در پارلمان افغانستان است، طبيعی ست که آقای بشردوست تنها باشد. اصلا رمضان بشردوست اگر در ميان مشتی جنايتکار، قاچاقچی مواد مخدر و فرصت طلبی که به فکر معاش خود هستند و بنام ملت سوء استفاده می کنند و گاهی حتا نام خود را نمی توانند بنويسند، تنها نباشد جای سوال و پرسش است. آنوقت بايد به حال رمضان بشردوست تاسف خورد و نه هنگامی که از موضع مردمی عليه آنان سخن می راند. بله رمضان بشردوست در پارلمان افغانستان تنهاست و تنهای او تنهايی غمگينی ست. اما غمگين تر از آن زمانی خواهد بود که او با جنايتکاران و قاچاقچيان مواد مخدر دست در يک کاسه کند. پيشنهاد استعفا به نظر من پيشنهاد خوبی نيست. رمضان بشردوست حالا وزير پلانی نيست که آدم سست و بی اراده ای مانند حامد کرزی انتخابش کرده باشد. رمضان بشردوست نماينده ی ملت است و تنها کسی ست که بدون اتکا به قوميت، زبان، مذهب و گروه و دسته، با رای آگاهانه ی مردم انتخاب شده است. مردم رمضان بشردوست را انتخاب نکرده اند که کنار برود. او وظيفه دارد تا آخرين لحظه باشد و مبارزه اش را ادامه دهد.
اگر بشردوست کوچکترين نرمشی در مقابل جنايتکاران، دزدان و قاچافچيان موارد مخدر نشان دهد، نمونه ای دست دوم از حامد کرزی می شود.
اگر منظورتان از تنهايی رمضان بشردوست ميان مشتی روشنفکر نماست که چندين فرصت شغلی را از جوانان با استعداد گرفته اند و يا کسانی که با نام دموکراسی و حقوق بشر پول های گزاف دريافت می کنند و تجارت می کنند و دم شان به اين و آن وصل است و برای خود صاحب خانه و موتر و دم و دستگاه شده اند، باز هم جای تعجب نيست. اين آدم ها رمضان بشردوست و افکارش را مخالف منافع شخصی خود می دانند و ارتباط با او و يا در کنار او بودن يعنی بايد به فکر مردم باشی و نه به فکر مال و منال و سوء استفاده از نام حقوق بشر و دموکراسی.
بله آقای بشردوست با اين آدم ها مشکل دارند و اگر نداشته باشد ديگر رمضان بشردوست نيست و تبديل به يکی از همين آدم های منفعت طلب می شود که فردا يک موتر لنکروزر زير پايش است و تجارت مواد مخدر و يا تجارت حقوق بشر راه می اندازد.
اگر منظورتان از تنهايی رمضان بشردوست در ميان مردم است که اشتباه می کنيد. در خيابان های کابل از خرد و کلان بپرسيد که کدام وکيل مردمی هست و کدام را شما دوست داريد. اطمينان داشته باشيد که رمضان بشردوست کسی ست که از او نام می برند. کدام وکيل شما با موکل خود رودررو می شود و از او فرار نمی کند. لطفا جلو پارلمان در سرک دارالامان شهر کابل برويد. ببينيد وکيل بدخشانی چطور از مرد و زن بدخشانی که برای رفع مشکلش به سراغ او آمده فرار می کند. يا وکيل قندهار يا وکيل همين کابل و يا وکيل کدام ولايت ديگر. بله وکلا بهانه می کنند که معاش ما بالا برود، که بالا رفت، ما مهمانان مردمی زياد داريم اما وقتی مقابل پارلمان برويد می بينيد که طرف پيش از آنکه موکلش او را ببيند با موتر لنکروزر خريداری شده از دارايی مردم، از ديد موکلش فرار می کند. لطفا برای اينکه اين سطور را درک کنيد مقابل پارلمان افغانستان برويد. برويد ببينيد که رمضان بشردوست خيمه ی خود را از پارک شهر نو جمع کرده و پيش پارلمان آورده تا بتواند بيشتر با مردم در ارتباط باشد که در ارتباط هست. نه رمضان بشردوست در ميان مردم تنها نيست.
تنهايی رمضان بشردوست در ميان بوجی بوجی کسانی که خون مردم را می مکند، از جنس ديگری ست. در طول تاريخ از اين دست تنهايی ها ، مردان راه بسيار ديده اند. شاملو چه خوب می گيد:
.........انسان زاده شدن تجسد وظيفه است،
توان دوست داشتن و دوست داشته شدن،
......
توان گردن به غرور برافراشتن در ارتفا شکوهناک فروتنی
................
توان جليل به دوش بردن بار امانت
اگر منظورتان از تنهايی رمضان بشردوست در پارلمان افغانستان است، طبيعی ست که آقای بشردوست تنها باشد. اصلا رمضان بشردوست اگر در ميان مشتی جنايتکار، قاچاقچی مواد مخدر و فرصت طلبی که به فکر معاش خود هستند و بنام ملت سوء استفاده می کنند و گاهی حتا نام خود را نمی توانند بنويسند، تنها نباشد جای سوال و پرسش است. آنوقت بايد به حال رمضان بشردوست تاسف خورد و نه هنگامی که از موضع مردمی عليه آنان سخن می راند. بله رمضان بشردوست در پارلمان افغانستان تنهاست و تنهای او تنهايی غمگينی ست. اما غمگين تر از آن زمانی خواهد بود که او با جنايتکاران و قاچاقچيان مواد مخدر دست در يک کاسه کند. پيشنهاد استعفا به نظر من پيشنهاد خوبی نيست. رمضان بشردوست حالا وزير پلانی نيست که آدم سست و بی اراده ای مانند حامد کرزی انتخابش کرده باشد. رمضان بشردوست نماينده ی ملت است و تنها کسی ست که بدون اتکا به قوميت، زبان، مذهب و گروه و دسته، با رای آگاهانه ی مردم انتخاب شده است. مردم رمضان بشردوست را انتخاب نکرده اند که کنار برود. او وظيفه دارد تا آخرين لحظه باشد و مبارزه اش را ادامه دهد.
اگر بشردوست کوچکترين نرمشی در مقابل جنايتکاران، دزدان و قاچافچيان موارد مخدر نشان دهد، نمونه ای دست دوم از حامد کرزی می شود.
اگر منظورتان از تنهايی رمضان بشردوست ميان مشتی روشنفکر نماست که چندين فرصت شغلی را از جوانان با استعداد گرفته اند و يا کسانی که با نام دموکراسی و حقوق بشر پول های گزاف دريافت می کنند و تجارت می کنند و دم شان به اين و آن وصل است و برای خود صاحب خانه و موتر و دم و دستگاه شده اند، باز هم جای تعجب نيست. اين آدم ها رمضان بشردوست و افکارش را مخالف منافع شخصی خود می دانند و ارتباط با او و يا در کنار او بودن يعنی بايد به فکر مردم باشی و نه به فکر مال و منال و سوء استفاده از نام حقوق بشر و دموکراسی.
بله آقای بشردوست با اين آدم ها مشکل دارند و اگر نداشته باشد ديگر رمضان بشردوست نيست و تبديل به يکی از همين آدم های منفعت طلب می شود که فردا يک موتر لنکروزر زير پايش است و تجارت مواد مخدر و يا تجارت حقوق بشر راه می اندازد.
اگر منظورتان از تنهايی رمضان بشردوست در ميان مردم است که اشتباه می کنيد. در خيابان های کابل از خرد و کلان بپرسيد که کدام وکيل مردمی هست و کدام را شما دوست داريد. اطمينان داشته باشيد که رمضان بشردوست کسی ست که از او نام می برند. کدام وکيل شما با موکل خود رودررو می شود و از او فرار نمی کند. لطفا جلو پارلمان در سرک دارالامان شهر کابل برويد. ببينيد وکيل بدخشانی چطور از مرد و زن بدخشانی که برای رفع مشکلش به سراغ او آمده فرار می کند. يا وکيل قندهار يا وکيل همين کابل و يا وکيل کدام ولايت ديگر. بله وکلا بهانه می کنند که معاش ما بالا برود، که بالا رفت، ما مهمانان مردمی زياد داريم اما وقتی مقابل پارلمان برويد می بينيد که طرف پيش از آنکه موکلش او را ببيند با موتر لنکروزر خريداری شده از دارايی مردم، از ديد موکلش فرار می کند. لطفا برای اينکه اين سطور را درک کنيد مقابل پارلمان افغانستان برويد. برويد ببينيد که رمضان بشردوست خيمه ی خود را از پارک شهر نو جمع کرده و پيش پارلمان آورده تا بتواند بيشتر با مردم در ارتباط باشد که در ارتباط هست. نه رمضان بشردوست در ميان مردم تنها نيست.
تنهايی رمضان بشردوست در ميان بوجی بوجی کسانی که خون مردم را می مکند، از جنس ديگری ست. در طول تاريخ از اين دست تنهايی ها ، مردان راه بسيار ديده اند. شاملو چه خوب می گيد:
.........انسان زاده شدن تجسد وظيفه است،
توان دوست داشتن و دوست داشته شدن،
......
توان گردن به غرور برافراشتن در ارتفا شکوهناک فروتنی
................
توان جليل به دوش بردن بار امانت
و توان تحمل غمناک تنهايی
تنهايی
تنهايی
تنهايی عريان،
انسان زده شدن تجسد وظيفه است........