احسن بر مفکورهء شما آقای ساکت.
من بانظریات شما مبنی بر اینکه رقص و آوازخوانی درد دیرینهء مردم افغانستان را دوا نمی کند، و اینکه تلویزیون هان خصوصی هدایت شده بادارهای خارجی هستند و با نمایش دادن فرهنگ بیگانه میخواهند فرهنگ کهن افغانی رامنسوخ کنند، و اینکه این صاحب شرکتهای ماتریالیزم جز به فکر جیب خود شان هیچ احساس در مورد آبادیی کشور و نجات دادن مردم نگونبخت ازین بحرانهای خانمانسوز ندارند، کاملا هم عقیده هستم. من به این عقیده هستم که رقص و موسیقی از نیاز های اولیه ای این ملت زجر کشیده و نسل پرورده در سایهء تفنگ نیست. همانطوریکه آقای ساکت اشاره کردند، دیکتاتور ها و رژیم های ضد بشری شان همچون رژیم هیولای طالبان و حکومت های قبل ازان تاریخ کشور ما را همواره بر عکس مردم دنیا به عقب باز گردانده اند. ما هیچ چیز در افغانستان نداریم، تمام چیز در افغانستان نیاز به باز سازی دارد، به قول اقای ساکت اینکه حتا یک منظره ای خوبی هم در گوشه و کنار کشور یافت نمی شود که ویدیوکلیپ سازان ازان استفاده کنند. به عقیده ای من ما قبل از نیاز به خواننده وویدیوکلیپ ساز نیاز اشدبه یک ارکیتکت و مهندس داریم تا زمینه را برای ساختن ویدیوکلیپ مهیا سازد، تا هنرمندان ما سرگردان به دنبال یک منظرهء خوب در کشورهای بیگانه نروند.
ویک چیزی دیگه را هم ما باید از یاد نبریم اقای ساکت، اینکه یک جامعه متشکل از هر گونه انسان و هر گونه استعداد میباشد. اشخاصیکه درین طور مسابقه ها شرکت میکنند استعداد دیگری جز رقص و یا موسیقی ندارند، یک جامعه نیاز به گروه های مختلف نظیر رقص، موسیقی دان ویدیوکلیپ ساز،سینماگر، بازیگر در فلم، اهنگر،مهندس، داکتر، و ......و.... ولی نیاز های اولیه ای ما از موسیقی و رقص شروع نمی شود
احسن بر مفکورهء شما آقای ساکت.
من بانظریات شما مبنی بر اینکه رقص و آوازخوانی درد دیرینهء مردم افغانستان را دوا نمی کند، و اینکه تلویزیون هان خصوصی هدایت شده بادارهای خارجی هستند و با نمایش دادن فرهنگ بیگانه میخواهند فرهنگ کهن افغانی رامنسوخ کنند، و اینکه این صاحب شرکتهای ماتریالیزم جز به فکر جیب خود شان هیچ احساس در مورد آبادیی کشور و نجات دادن مردم نگونبخت ازین بحرانهای خانمانسوز ندارند، کاملا هم عقیده هستم. من به این عقیده هستم که رقص و موسیقی از نیاز های اولیه ای این ملت زجر کشیده و نسل پرورده در سایهء تفنگ نیست. همانطوریکه آقای ساکت اشاره کردند، دیکتاتور ها و رژیم های ضد بشری شان همچون رژیم هیولای طالبان و حکومت های قبل ازان تاریخ کشور ما را همواره بر عکس مردم دنیا به عقب باز گردانده اند. ما هیچ چیز در افغانستان نداریم، تمام چیز در افغانستان نیاز به باز سازی دارد، به قول اقای ساکت اینکه حتا یک منظره ای خوبی هم در گوشه و کنار کشور یافت نمی شود که ویدیوکلیپ سازان ازان استفاده کنند. به عقیده ای من ما قبل از نیاز به خواننده وویدیوکلیپ ساز نیاز اشدبه یک ارکیتکت و مهندس داریم تا زمینه را برای ساختن ویدیوکلیپ مهیا سازد، تا هنرمندان ما سرگردان به دنبال یک منظرهء خوب در کشورهای بیگانه نروند.
ویک چیزی دیگه را هم ما باید از یاد نبریم اقای ساکت، اینکه یک جامعه متشکل از هر گونه انسان و هر گونه استعداد میباشد. اشخاصیکه درین طور مسابقه ها شرکت میکنند استعداد دیگری جز رقص و یا موسیقی ندارند، یک جامعه نیاز به گروه های مختلف نظیر رقص، موسیقی دان ویدیوکلیپ ساز،سینماگر، بازیگر در فلم، اهنگر،مهندس، داکتر، و ......و.... ولی نیاز های اولیه ای ما از موسیقی و رقص شروع نمی شود