فارسی و پشتو، جنگ يا دوستی؟

همیشه خرد را تو دستور دار- به ان جانت از تیرگی دور دار---------جهان را قوانینی است.سنگ مقاوم است و آب روان است.این را با احساسات نمی توان تغییر داد.زبان خصوصیات دارد وگویش هم.تاریخ هم حافظه دارد.ما زبان دری را وحتی فردوسی را از این سرزمین میدانیم.فردوسی در نامه بزرگ که به نظم دراورده است تاریخ را ثبت کرده است.او همه جا این سرزمین را ایران و ایران شهر قلمداد می کند.تاریخ می گوید که پارس هم مانند این سو ایران است.معلوم است که ایران هم مانند ایالات متحده امریکا از شرق به غرب در طول زمان گسترش مییافته است.اثار مکتوب با نابودی کتاب ها ازمیان رفته و بین تاریخ مکتوب و ماقبل آن حلقه ای است مفقوده .آنچه مسلم است یک کولتور و فرهنگ بوده و شرق و غرب فلات را فرقی نبوده است.مگر گور یعقوب لیث در شوشتر خوزستان نیست؟زبان دری را تاریخ می گوید که زبان قوم خاصی نیست بلکه زبان بین الاقوام وسراسری است وحوزه ان محدود به ما و ایران کنونی نمی شود(از حلب تا کاشغر میدان ساطان سنجر است).