مه وزير اطلاعات و فرهنگ هستم، دگه به مه چی که يک خبرنگار محکوم به اعدام میشه؟

وزیر جان همو وختای که حزبت قدرت زیاد داشت نکدی که یک دو سه راکته فیر میکدی طرف خانه ای سیر شفیعی. بتو چی معلوم میشد از صدها راکت که د سر کابلیا میآمد یکی دویش نه صحیح. اما افسوس که راکتاره حزبت کم فیر کده حالی یک تعداد کسایکه از همو راکتا نجات یافتن حال اینجا و آنجا علیه تو تبلیغ میکنن و کاریکاتورته میکشن. خو مقصد اگر اوطور چانس طلایی باز ده دست تو و اندیوالایت آمد باز میفامی که چی کنی.

حالی از خاطر یک نفر بنام کامبخش ای مردم ببی که چی گپای علیه تو میسازن ده حالی که تو خو اوره به اعدام محکوم نکدی. نگفتی اندیوالایم که خبرنگار بی بی سی میرویس جلیل ره کشتند کسی مه را چیزی گفته نتانست حالی اینا میاین در باره کامبخش سره مه گپ میزنن.

اما نی یکه دفه نگویی که راکت پرانی اندیوالایت کاری خوب نبوده که ده ها هزار کابلی را کشت. راستی سخن اگه زور همو راکت پرانیتان نمیبود حالی این چوکی را بری تو کی میداد. میگن از ترس کاکاس که انگور ده تاکاس. کاکا حکمتیاره بگو که خوده ماکم کو و پتکه را زیادتر، یک روز ببی که تا والی های تمام ولایتا و تمام وزیرا و جنرالا و بلندرتبای دولت همگی از حزب اسلامی باشن.