لیسه وردک

فاروق وردک کجایی تا ترا مهمان کنم؟
یک دو روزی درس دهم و بعد از آن انسان کنم
لیسهء مهرو نمودی انتحاری با قلم
نام قیوم را گذاشتی با شکوه و با علم؟؟؟
پای راکتیار بوسی با هزاران شور و شوق
سجدهء طالب نمایی بر سبیل دین و ذوق
زنده گی میگریزد از تو مرگ به تو شرم میکند
آخرالامر استخوانت را خدا نرم میکند
دشمن فرهنگ هستی در ستیز با علم و فن
لعن و نفرینت کنند پیر و جوان مرد و زن
مرکبی را گیر و احیا کن دو باره پیشه ات
بیش از این علم را مزن با غولک و با تیشه ات
لعن کنیم و شرم کنیم و تف بر آن کردار تو
ننگ تاریخ را به بر دارد همه پندار تو
گشته ای رسوا و بدنام و زبون و بی حیا
دور برو از جامعه دیگر به سوی ما میا
لفظ زاهد ساده است اندرز او را خوب شنو
یا بشو دوباره انسان یا از این جهان برو

زاهد درویش