مهاجرین افغانستانی، شتاب بسوی(سراب) یا مدینه ای فاضله؟

یکم: به سلامتی وجان جوری! کم کم ثبت نام مهاجرین افغانستانی برای
اسکان مجدد در کشور ثالث بین مهاجرین جا می‌افتد؛ این جا افتادن آنقدر موثر
است که که بعد از دوهفته حالا دیگر کسی نیست تا ادعا کند این خبر، واقعه،
شایعه، واقعیت ویا طرح جدید از سوی کشور‌های خارجی در راس آن‌ها استرالیا،
حقیت ندارد بلکه قریب به اتفاق دوستان واگاهان مهاجر، حالا در حالت شک و
تردید وصف ناپزیری به سرمیبرند.

حالا دیگه هیچ کس جلودار مهاجرین
نیست وکسی جرئت نمی‌کند بگوید این طرح دروغ است. آن‌ها (مهاجرین) به عشق
اینکه فردا می‌توانند از طریق اینترنت برای اسکان مجدد به یک کشور دیگر ثبت
نام کنند، شب‌ها سر روی بالش می‌گذارند وبه خواب می‌روند وخواب‌های رنگی
سرزمین عجایب را می‌بینند سرزمینی که می‌گویند همه به همدیگر به چشم یک
انسان نگاه می‌کنند. جای که داشتن بینی پوچوق وچشم بادامی وملیت افغانی ، جرم نیست. در آنجا دیگر کسی از یک کیلو متری اخفانی (افغانی) صدایش
نمی‌کند.

این روز‌ها اگر از یک افغانستانی مهاجر در ایران علت ثبت
نام برای اسکان مجدد رابپرسید، درصد بسیار بالای از آن‌ها ازوضعیت حقوقی
خود ناراضی هستند. این نارضایتی هم طبقاتی خاصی دارد که بستگی به موقعیت
اقتصادی، وضعیت اجتماعی وتحصیلات خانواده‌های مهاجر دارد که پرداختن به تک
تک آن‌ها درحوصله‌ای این مقال نیست.

دوم: تهران شلوغ است.
با اینکه در روزهای اوایل پائیز قرارداریم ولی تهران گرم، شلوغ وپر ازدود
ودم است. این روز‌ها مهاجرین افغانستانی از صبح تاپاسی از شب، در می‌دانهای
اصلی این شهر تجمع می‌کنند که این تجمعات بر شلوغی تهران افزوده است.

اما
بدون شک هیچ ایرانی نمی‌پرسد که این مهاجرین بعد از ۳۰ سال زندگی درایران،
که خیلی ازآ ن‌ها از وضعیت اقتصادی مناسبی هم برخودار هستند، به محض رخ
دادن یک شایعه، هر چند سال یکبار هوای رفتن به خارج از ایران به سرشان
می‌زند. چرا؟! مگر اینجا ایران نیست؟ مگر مردم ایران مسلمان نیست؟ مگر
حکومت ایران شیعه ومسلمان نیست؟ مگر ایران‌ام القرای جهان اسلام نیست؟ مگر
ما ازچنگال روسهای کمونیست به دامان دوست، همسایه وبرادر دینی خود پناه
نیاوردیم؟

سوم: آتش ثبت نام ودرخواست اسکان مجدد را این
روزهادر وجود تمامی مهاجرین می‌شود دید وحس کرد. اگر شاه هستند ویا گدا،
اگر بیکار هستند ویا شاغل واگر با خانمان هستند ویا بی‌خانمان، همگی آتش
هجرت مجدد دروجود دارند. این آتش زمانی بیشتر زبانه می‌کشد که پیرزنان و
پیرمردان در کافی نت‌ها التماس می‌کنند تا هرچه زود‌تر مشخصات آن‌ها را در
ایمیل سفارت استرالیا ارسال ودرخواست یک ملاقات بکند. این وضعیت زمانی روح
وروان انسان را می‌آزارد که می‌بینم این‌ها کسانی هستند که ازترس ازدست
دادن دین، مذهب وایمانشان سال‌ها قبل وزمانیکه جوانان برومندی بودند دریک
کشور اسلامی پناه آوردند وحالا بعد از سال‌ها وسپری کردن عمرشان، در عالم
پیری وتن فرسوده وروح وروان رنجیده وافسرده؛ از صبح تاشب دست وپا می‌زند
ودست دردامان کشورهای غیر اسلامی شده‌اند و(مدینه فاضله ای) خودرا در
سرزمین دور وندیده؛ جای در آنطرف دنیا ودر کشور لائیک وغیر اسلامی جستجو
می‌کنند.

ثبت نام ودرخواست اسکان مجدد با تمام کاستی‌هایش یک فایده
خوب دارد آنهم مشاهده ای وضعیت مهاجرین بعداز۳۰ سال زندگی درایران. البته
اگر چشم بینایی وگوش شنوایی باشد.

چهارم: اگر ثبت نام کردید
که خوشا به حالتان، تا مدت در رویایی رفتن به کشور استرالیا آجر وماسه‌های
ساختمانهای تهران را با قوت مضاعف حمل می‌کنید واگر هنوز موفق نشده‌اید
اطلاعات تانرا از طریق ایمیل ارسال کنید، زیاد نگران نباشید زیرا برای
ارسال اطلاعات، تاریخی مشخص نشده است یعنی اینکه حالا حالا‌ها درش باز است.
وشما فرصت دارید تا رویای تانرا به حقیقت پیوند بزنید.

پنجم:
یکی از صد‌ها عزیز دلسوز وفرهیخته ما زحمت کشیده وبعد از روز‌ها به یک فرم
در فضای مجازی دست رسی پیدا کرده است. اگر هنوز ثبت نام نکرده ویا مشتاق
اطلاعات بیشتر هستید لطفا «به وبلاگ علی بودا سری بزنید. شک نداشته باشید
که این سر زدن مفید خواهد بود. اینجارا کلیک کنید وبیشتر بخوانید.