در به اصطلاح کشوری که تمام شاهرگ های مالی آن در اختیار گویندگان یک زبان می باشد و مسیر کمک های جهانی نیز توسط آنان تعیین می شود، کم کردن یک میلیارد دالر یا قطع کامل آن از زاویه ی اقتصادی هیچ تاثیری بر وضعیت اقتصادی اکثریت مردم ندارد.
در چند دهه ی اخیر مافیای کرزی که خود از چند مافیای کوچک دیگر تشکیل می شد و سپس مافیای غنی احمدزی که خود بخشی از مافیای کرزی بود، کمک های جهانی را بیشتر اینگونه مصرف کردند:
یک: فساد و اختلاس
حکومت پشتونیستی فاسد ترین و یا در جمع فاسدترین حکومت ها در جهان می باشد. شاهرگ های مالی در اختیار جمعی از متعصب ترین پشتونیست ها قرار داشته و آنان رده های مختلفی از اختلاس و فساد را ایجاد کرده اند:
- حلقه ی خانواده و دوستان و آشنایان
- حلقه ی افراد مربوط به قبیله از جمله غلزیی و درانی
- حلقه هایی که ارتباط آنان را با بخش های دیگر مافیای پشتونیستی وصل می کند از جمله حلقه ی تولید کنندگان و قاچاقچیان مواد مخدر و گروه های مسلح و تروریست پشتونیستی همچون طالبان و کوچی
- حلقه ی عمومی تر پشتونیزم که سیاست های هماهنگ را پیش می برد که از آن جمله شامل بخشش های پنهان و پیدا به گروه های قبایلی پشتون در پاکستان می شود.
دو: ترویج مواد مخدر
در چند دهه ی اخیر صدها میلیون دالر از کمک های جهانی توسط حکومت کرزی و حکومت لنگان غنی احمدزی برای سران قبایلی پشتون و مقامات محلی توزیع شد تا نمایش مبارزه با مواد مخدر را پیش ببرند. اما مواد مخدر نه تنها کم نشد بلکه هر سال افزایش چشمگیر تر یافت.
سه: ترویج تروریزم
در چند دهه ی اخیر سیاستمداران پشتون بازی دوگانه ای را مردم و جامعه ی جهانی پیش برده اند. از سویی داعیه ی مبارزه با تروریزم را پیش بردند و کمک های مالی جهانی را دریافت کردند و از سویی دیگر با تروریزم همکار شدند و آن را قوت بخشیدند. آنان به گروه هایی چون طالبان و کوچی ها به عنوان ابزارهای قوت بخشیدن نیروی پشتونیزم برای سیاست کشتار غیر پشتون و اشغال سرزمین غیر پشتون نگریستند و حتا بیشتر غرق کردن جامعه ی پشتون را در جهان قرون وسطایی به عنوان بخشی از پلان خود پذیرفتند.
اینها تنها بخشی از موارد مصرف کمک های جهانی به کشور جعلی فغانستان می باشد و می توان هر کدام از این موارد را بصورت جزیی شرح داد و برای هر کدام نمونه ها و مثال های مشخص آورد.
