سلامت روانی فردی و جمعی هزاره (بخش 1): فراتر از تروما

در گپ و گفت با هاجر رفیعی، متخصص و عصب روانشناس بالینی

کامران میرهزار

شنبه 2 مارچ 2024

زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )

همرسانی

در ماده ی دوم کنوانسیون ژنوساید، در کنار جنایاتی که منجر به حذف و آسیب فیزیکی یک گروه خاص می شود، از آسیب شدید روحی و روانی نیز به عنوان یکی از جنایاتی نام برده شده که نسل کشی و ژنوساید محسوب می شود.
مردم هزاره، حداقل یکصد و سی سال است که با جنایات سازمان یافته، از جمله نسل کشی فیزیکی، نسل کشی فرهنگی، برده داری، کوچ اجباری و تبعیض روبرو هستند. این جنایات علاوه بر اینکه منجر به حذف فیزیکی بخش قابل توجهی از جمعیت مردم هزاره و اشغال بخش های وسیعی از سرزمین آن ها، هزارستان شده، روایت ها و آثار تاریخی – باستانی، فرهنگ و تمدن هزاره ها را نیز هدف قرار داده و تخریب ها و جعل های گسترده ای را در پی داشته است. این جنایات دهشتناک، همچنین، آسیب های روحی-روانی گسترده ای را منجر شده اند که تاکنون یا به آن ها توجه نشده و یا کمتر توجه شده است.
ما در این مجموعه برنامه، همراه با هاجر رفیعی، متخصص و عصب-روان شناس بالینی، بر سلامت روانی فردی و جمعی هزاره ها تمرکز می کنیم. ما ابتدا به وضعیت روحی و روانی هزاره ها از منظر تاریخی می پردازیم و کوشش می کنیم رابطه این جنایات را در ایجاد تروماهای تاریخی و بین نسلی یا همان ضربات و آسیب های شدید روحی و روانیِ تاریخی و بین نسلی پیدا کنیم. همچنین ما به مقاومت و پویایی روانی پرداخته، سپس عمده ترین آسیب های روانی ممکن را بررسی کرده و به تاثیر آن ها بر سلامت جسمی می پردازیم.

**youtube.com/@kamranmirhazar**

این ویدیو و ویدیوهای مربوط را روی یوتیوب ببینید

پس از آن، ما بر خوددرمانی و جمع درمانی تمرکز خواهیم کرد و به روش ها و از جمله تکنیک هایی اشاره خواهیم کرد که در روند خود درمانی و جمع درمانی بتواند به هزاره به عنوان یک جمع و هزاره به عنوان یک جمع و اجتماع مردمی کمک کند.
در آخر ما، روی روش ها و تکنیک های ممکن برای قطع کردن زنجیره آسیب ها و تروماهای بین نسلی تمرکز می کنیم تا نسل آینده و نسل های آینده، تا جای ممکن از این آسیب ها ایمن باشند.