عدالت کشی از رهگذر برتری جویی قومی در افغانستان، دست کم در طی دوـ و نیم قرن تاریخ معاصر این کشور، غالبترین شیوه کشورداری حاکمان این بادیه بوده. حاکمان قومی جبار و عدالت ستیز با این رویکرد بس ناروا، انسانیت را کشتند تا با تفکر مریض شان بر سکوی ظلمت بایستند. این رویکرد، یک رویکرد آشنا و پیشینه دار است در این کشور؛ احمدشاه درانی پان پتانیزم را بنیان می گذارد و نام مغلوط «افغانستان» را بر این سرزمین می نهد و عبدالرحمان جبار با سپاه «آهنین»ش حق انسانیت «هزاره های خر بارکش» را با قتل عام نمودن بیشتر از ٪62 نفوس شان، به دست شان می دهد. این سلسله را، سلسله جنبانان (...)
پذيرش > نويسندگان > عمران راتب
