تجزیه راهی برای پیشرفت و آبادانی افغانستان !

اگر منصفانه نگاهی به حکومت فعلی افغانستان بیاندازیم میبینیم که گروهی خاص از قومیتی خاص حکومت را در دست گرفته اند و صد البته به خاطر فشارهای دیگر قومیتها چوکیهایی برای دیگر قومیتها هم در نظر گرفته شده است ! ولی این همه فقط به خاطر فشارهای و تهدید های دیگر ملیتهای افغانستان است وگرنه اگر واقعا میخواستند کسی را به عنوانین دولتی بر مسند بنشانند حتما از افراد همان ملیت استفاده میکردند !
اگر نگاهی به ریاست جمهوری فعلی افغانستان بیاندازیم آقای کرزی همچنان بر سیاستهای پادشاهان گذشته افغانستان تاکید دارد که نمونه هایی از آنها به وضوح دیده میشود مانند اعطای لقب بابای ملت به خیانتکاری همچون ظاهر شاه – اعطای نشان غازی امان الله به قهرمان تکواندو کار المپیک – ترویج فرهنگ و زبان پشتون به جای فارسی با ابقاء کریم خرم – سکوت عجیب در مورد مساله بهسود – مذاکرات با طالبان – حمایت از شخص پشتونیزم گرای فاروق وردک - و ....
در حالیکه روش و منش پادشاهان گذشته افغانستان بر پایه حکومت یک قوم و ملیت بر تمام افغانستان بود و آقای کرزی تقریبا همان راه را با رنگ و لعابی دیگر ادامه میدهد
همچنین مساله طالبان این روزها به یک مساله و نگرانی بزرگ برای ملت سرزمین افغانستان مبدل شده اگر دولت کرزی حکومت و قدرت را با طالبان تقسیم کند مساله قوم گرایی و حکومت یک ملیت بر تمام افغانستان پر رنگ تر میشود و آهنگهای مخالفت با این نوع حکومت بیشتر خواهد شد و اوضاع کنونی افغانستان مسلما از این هم بدتر خواهد شد
مساله رسمی بودن دو زبان پشتو و فارسی دری هم از جمله مشکلاتیست که در کمتر کشوری یا به جرات میتوان گفت در هیچ کشوری شایع نیست که محصلین باید دو زبان را به عنوان زبان رسمی بشناسند تاریخ درخشان کشوری که آن را به زبان فارسی میشناسندش حالا حتی سرود ملی آن کشور به زبان پشتو است !!

در همه جای دنیا حکومت یک قومیت بر یک کشور چند ملیتی و ایجاد تبعیض باعث اختلاف و ناامنی شده است
اگر نگاهی با اوضاع فعلی کشور سابق یوگسلاوی بیاندازیم میبینیم که تقریبا همین اوضاع کنونی افغانستان زمانی در آن کشور هم حکمفرما بوده است و صربها تقریبا بر تمام یوگسلاوی حکومت میکردند در حالیکه مسلمانها و کرواتها و اسلونیایها هم در کشور حضور داشتند بعد از آنکه ملت یوگسلاوی بعد از آنهمه جنگ و نسل کشی بیرحمانه صربها تجزیه شد و به کشورهای بوسنی و هرزگوین – کرواسی – اسلوونی- صربستان و مونته نگرو تقسیم شد حالا اندکی این کشورها رنگ و بوی آرامش و پیشرفت را به خود گرفته اند
در کشور انگلیس هم جدایی خواهان ایرلندی خواهان جدایی و استقلال خود از انگلیس هستند که مقاومت دولت انگلیس باعث ایجاد ناامنی و وشورش شده است
در مورد کشور افغانستان هم با اوضاع و احوال کنونی هر روز بر ناامنی افزوده میشود و شبه نظامیان طالبان با هیچ نوع مذاکره ای قانع نمیشوند و دست از اختطاف و ایجاد ناامنی بر نمیدارند مگر اینکه آنها را هم در قدرت سهیم بدانیم
یکی از راههای برون رفت از این بحران تجزیه کشور افغانستان است مناطق جنوبی که عمدتا پشتون نشین هستند و مناطقی هستند که تحت سیطره طالبان میباشند و اکثریت ساکنان آن مناطق هم از موافقین حکومت طالبان هستند را میتوان به عنوان کشوری جدا به عنوان پشتونستان تلقی کرد و از آنها به نام کشوری جدا و با منافع جداگانه نام برد و یاد کرد و میتوانند شهر قندهار را به عنوان پایتخت خود اعلام نمایند اما دیگر مناطق که ساکنان آن اکثرا فارسی زبان هستند میتوانند جداگانه کشوری دیگر باشند البته تاجیکها هزاره ها و ازبک ها و دیگر اقوام آن قدر که با پشتونها مشکل دارند با یکدیگر ندارند و میتوانند تحت عنوان یک حکومت واحد در یک کشور واحد زندگی کنند و دوباره یادآور همان خراسان قدیم یا آریانا باشند ولی آنها هم میتوانند با عنوان کشوری مجزا مطرح شوند

بنده نگارنده این مقاله فقط به امید آرامش آزادی و پیشرفت مردمان کنونی سرزمین افغانستان این پیشنهاد را دادم چه بسا این کار هرگز عملی نشود ولی آرزوی قلبی من آرامش در افغانستان است روزی که دیگر حملات انتحاری انجام نگیرد مردمان بیگناه اختطاف نشوند عده ای تحت عناوین مختلف (کوچیها) به مردم دیگر یورش نبرند و آنها را چور و چپاول نکنندو امنیت در راهها برقرار باشد و اگر عده ای میخواهند کشورشان پیشرفت کند کسان دیگری نباشند که مدام سنگ اندازی کنند و آبروی ملت را به حراج بگذارند

به امید آن روز